Hoi allemaal, 

Misschien kunnen jullie me wat advies geven/moed inspreken/eerlijke mening geven. 

Mijn zoontje is inmiddels vier weken oud en groeit als kool. Al vanaf het begin van de zwangerschap had ik heel duidelijk het plan om borstvoeding te gaan geven. Dat doe ik nu dan ook (na een lastige start met kolven en bijvoeden doordat hij te veel gewicht had verloren). Het valt me echter behoorlijk tegen. 
Mijn zoontje heeft nog steeds moeite met aanhappen, waardoor het drinken vaak simpelweg pijnlijk is. Soms gaat het ook wel goed, met dank aan een lactatiekundige. Tegelijk heb ik bij het toeschieten van de melk steeds een heel naar gevoel, emotioneel. Inmiddels heb ik uitgevonden dat dit een dysforische toeschietreflex heet. Weten wat het is helpt iets, maar leuk is anders. 
En als laatste is mijn zoontje telkens bijna een vol uur bezig met drinken waarbij hij beide borsten altijd leeg drinkt. Dat is vooral lastig in de avond wanneer hij flink clustert en ik soms eigenlijk een paar uur lang constant aan het voeden ben. Ik voel me dan op een gegeven moment zó leeg, ook qua energie. Af en toe moeten we hem al wat flesvoeding bijgeven, omdat ik simpelweg niks meer te bieden heb en hij wel honger heeft. 

Mijn man vindt het goed wat ik ook kies, maar hint af en toe wel op dat flesvoeding een optie kan zijn. In zijn woorden wil hij ook over een jaar zijn vrouw nog gezond hebben. Ik twijfel nu gewoon heel erg. Ik weet hoe mooi en gezond borstvoeding is, maar een gezonde moeder is ook belangrijk… 

Goed, een heel verhaal, sorry daarvoor! (Ik heb zelf ook nooit het geduld om zulke lappen tekst te lezen op fora…) 

Wat denken jullie? Alvast bedankt!

oh zo herkenbaar! ik vond borstvoeding geven in de eerste weken ook heel zwaar! Precies hetzelfde als jij omschrijft: moeten bijvoeden omdat mijn dochter te veel was afgevallen, moeite met aanhappen, lactatiekundige erbij etc etc.. ik heb ook meerdere momenten op het punt gestaan om te stoppen, ik stelde mezelf dan doelen als: als ik me over 3 dagen nog zo voel, stop ik ermee! en dan ging het weer een dag veel beter en ging het gevoel weer even weg. 

Het clusteren wat je zoontje nu doet is overigens heel normaal, het heeft waarschijnlijk met regeldagen te maken. Dit gaat over! Maak het jezelf gemakkelijk: ga lekker op bed of op de bank liggen met een boek of een film en leg je kindje bij je zodat hij kan aanhappen wanneer hij wil. Zodra hij drinkt maak jij alweer nieuwe melk aan, dat is precies wat hij nu aan het regelen is. 

Het is super mooi maar ook mega zwaar, ookal lijkt het bij anderen altijd zo makkelijk te gaan! 

Doe wat goed voor jou/jullie voelt! Flesvoeding is ook goed voor je kindje, je hebt hem bovendien al 4 weken borstvoeding gegeven en daar mag je heel trots op zijn. Precies wat je zegt; een (mentaal) gezonde moeder is ook heel belangrijk! En het fijne is dat je man dan ook kan gaan helpen met voeden 🙂 

Succes met je keuze, weet dat wat je ook kiest goed is voor jou en je kindje!

Moeilijk hè? Stel dat een goede vriendin van je zou aankloppen met het verhaal wat jij ons nu vertelt; wat zou je haar dan adviseren?

Mijn ervaring is dat we vaak veel milder zijn voor anderen dan voor onszelf en dat een beetje afstand nemen helpt om een goede beslissing te maken.

Ik heb zelf tweemaal borstvoeding gegeven (1x 3 maanden en 1x een half jaar). De eerste keer ben ik gestopt omdat ik het zelf mentaal best zwaar had en de hormonen het erger maakte, ik kon het er niet meer bij hebben. De tweede keer omdat ik het niet meer goed te combineren vond met werken. In beide gevallen vond ik stoppen héél moeilijk, maar terugkijkend snap ik dat niet van mezelf. Op de een of andere manier maken die hormonen het zo moeilijk op het moment zelf. Daarmee wil ik eigenlijk zeggen dat ik denk dat je bij een weloverwogen keuze hier naderhand vast positiever op zal terugkijken dan het nu voelt.

Ik denk dat het het belangrijkste is dat jij gezond blijft, een gezonde moeder (fysiek en mentaal) is het allerbelangrijkst. Tegelijkertijd kan ik me ook voorstellen dat je niet het gevoel wilt hebben niet alles geprobeerd te hebben. Misschien kun je daarom nog eens de lactatiekundige inschakelen voor tips. Dat goed proberen en daarna je keuze maken. Mocht je het gevoel hebben dat je daar al niet de energie voor hebt: dan is je keuze ook al gemaakt.

Wat je keuze ook is, het is goed. Uit je bericht maak ik op dat je het allerbeste wil voor je kind en dat je nu de afweging maakt wat het beste in jouw situatie is. Supermama! Succes.

 

Heel erg herkenbaar! Eigenlijk alles wat je typt. Ik heb ervoor gekozen om vol te houden en geloof me het wordt makkelijker. Ik was ook altijd een uur bezig met voeden, deed niets anders leek het wel en moest ook bijvoeden. Nu is mijn zoontje drie maandjes oud en borstvoeding is zo chill! Je hebt het altijd bij je. Hij is er handig in geworden, hapt in één keer aan en is ook snel klaar. Dit kon ik me echt niet voorstellen de eerste twee maanden. Het is eigenlijk (vaak) even doorbijten, jij moet wennen en de baby ook. Ik zou zeggen kijk het aan en doe wat goed voor jou voelt. Jouw gezondheid is ook heel erg belangrijk! Heel veel succes

Borstvoeding is het beste. Maar er is werkelijk niks mis met kunstvoeding. Ik ben bij de eerste begonnen met bv. Lukte niet. Bij ons ook; een gelukkige moeder is ook erg belangrijk. En toen zoveel voordelen ervaren dat ik er bij de 2e nooit aan begonnen ben.

Paar voordelen van kunstvoeding;
Je man kan een voeding overnemen, wat ook leuk voor hem is en fijn voor jou!
Kindjes houden makkelijker een schema/ritme aan, waardoor je meer kan plannen.
Baby’s zijn beter verzadigd
Je weet wat de kleine binnen krijgt
Straks richting de opvang geen gedoe dat hij dan ineens de fles weigerd
Jij kan ook eens de hort op
Veel kinderen slapen eerder de nachten door

Succes met het maken van je keuze

Ik had dat ook, emotioneel kon ik echt niet meer en de pijn was niet te doen. Ik ben gestopt, na veel wikken en wegen, en mijn moeder die zei dat ze een pot flesvoeding ging halen. Toen de beslissing genomen was viel er een ‘last’ van mijn schouders!
Nu krijgt mijn dochter de fles en voel ik mij weer mijzelf! 😁 Hoe mooi borstvoeding ook is, als het niet goed voelt, is stoppen echt niet erg!!

Ik heb dat ook gehad, dat dysforische toeschietreflex. Ik wist niet dat het zo heet! Maar ik zat huilend te voeden, voelde me afschuwelijk. De kraamverzorgster zei: “Ik denk dat je lekker de fles moet gaan geven, want dit is echt niet oké.” Ik ben haar hier nog steeds eeuwig dankbaar voor. Inmiddels is mijn dochter een ontzettend gezonde meid van “Bijna 4 en dan mag ik naar de basisschool” (Aldus dochter 😉 ) Ze is nauwelijks ziek, fysiek sterk en mentaal een goeie kop erop. Kortom, op de fles worden ze ook écht wel groot! Succes met de keus!

Ik heb nooit borstvoeding gegeven maar heb echt diep respect voor de vrouwen die het wel doen!!

Mijn 1e is te vroeg geboren en bij hem was het de vraag of hij het echt niet nodig ging hebben dus dan had ik het echt wel gedaan maar gelukkig niet nodig gehad

diep respect voor vrouwen die wel borstvoeding geven of hebben gegeven. Vindy het super van jullie dat jullie het zwz al geprobeerd hebben ook al zien jullie het misschien als falen als het niet lukt. Diep respect!!

Wat een fijne, lieve reacties allemaal! Bedankt! Jullie ervaringen geven me al zo veel steun. Als ik dit lees, en mijn eigen reactie er op voel, neig ik toch naar een overstap naar kunstvoeding. Maar de “nog drie dagen proberen”-aanpak vind ik ook wel wat. 

In elk geval kan ik jullie tips nu eerst nog proberen, rondom het clusteren ed.

 

[Auteur]

Berichten