Hoi!

mijn dochter is ruim drie maanden en rolt sinds twee weken om. Van rug naar buik en van buik naar rug, ze heeft het er erg druk mee!

Helaas ook in de nacht .. ondanks een slaapzakje draait ze constant van haar rug op haar buik. In het begin hebben we haar telkens terug gedraaid maar dit was een gevecht wat we niet gingen winnen. Zodra we haar weer op haar rugje hadden gelegd en zelf weer in bed lagen, lag zij alweer op haar buikje te slapen. Toen hebben we besloten het maar zo te laten, want zij sliep door en wij sliepen amper. 

Tot dat we bij het consultatiebureau kwamen en zowel de arts, als de verpleegkundige die erbij zat compleet geshockeerd en bijna boos reageerden. Hoe konden we, hadden we dan nooit gehoord van wiegendood!?! Tuurlijk wel, dat was de reden dat we haar constant terug draaide. Soms wel 18 keer per nacht(!). “Blijf maar terug draaien” was hun advies, vol schuldgevoel omdat we onze dochter wellicht in gevaar hadden gebracht gingen we naar huis. Maar nu, een aantal (slapeloze) nachten verder vraag ik me weer af of dit wel zin heeft. Hoe denken jullie erover? 

Mama needs sleep 😨

Hier ook een boze kinderarts toen ik zei dat onze dochter een buikslaper is. Onverantwoord vond ze. Tja… een kind niet laten slapen en gedwongen op de rug laten huilen de hele nacht vind ik ook niet zo verantwoord. Ze kan zelf rollen dus ik zou haar lekker op haar buik laten slapen. Zo hebben jullie beide rust. 

Ach… Als ze haar neus en mondje goed vrij heeft of een matras heeft waar ze dat gwn mee kan doen laat haar dan lekker liggen!

Oververmoeidheid staat ook in de lijst van risico’s tot wiegendood… dus moet je dan maar je kindje oververmoeid laten worden, omdat je haar steeds half wekt door het rollen? 

Bij het CB zijn ze altijd een beetje star, als het ook maar iets afwijkt van het protocol, krijg je een frons… en ik denk dat ik ook wel weet waarom… stel zij zegt dat je er goed aan doet.. en het gaat fout, kan zij misschien wel aansprakelijk worden gesteld… dus daarom zal ze zoiets nooit zeggen denk ik… 

Wat een onzin dat ze zo kwaad werden zeg. Ja oké, het is zo dat ze aanraden een baby op de rug te laten slapen, ivm wiegendood. Maar je kunt er echt niet altijd iets aan veranderen. En vooral als een kindje zelf kan draaien..

Ons zoontje slaapt op zijn buik vanaf 7 weken ongeveer. Hij sliep gewoon niet op z’n rug, elk halfuur wakker. Vanaf het moment dat we hem op zijn buik legden sliep hij wél. Dus die keuze is makkelijk gemaakt. De eerste we(e)k(en) ben ik wel vaak per nacht naar beneden gelopen om te kijken of het nog goed ging, maar op een gegeven moment kreeg ik dat vertrouwen. Nu, hij is 10,5 mnd, slaapt hij nog steeds op zijn buik. Heel soms op zijn zij, maar nooooit zijn rug. 

Wat het consultatiebureau ook zegt, volg jouw gevoel als moeder. Heel cliché maar ben er dit jaar achter gekomen hoe waar het ook is, sommige dingen doe ik/doen wij bewust anders dan het cb ons zou adviseren, maar ik luister altijd naar mijn gevoel.

Sorry maar als je kind sterk genoeg is om om te draaien, dan is ze toch ook sterk genoeg om haar hoofdje te draaien als ze geen lucht krijgt?

Als ze haar hoofd goed kan draaien, dan is het allemaal geen probleem hoor!

Dat heb ik ook altijd begrepen, dat je ze in principe op de rug in bed legt en dat wanneer ze oud genoeg zijn om zelf te draaien dat het niet meer uitmaakt of ze op hun rug of buik slapen. 

Onze zoon rolt nog niet om, maar slaapt overdag in de box op zijn buik al sinds hij 7 weken is. Het cb zei tegen mij:” ja er zitten risico’s aan, maar het is ook fijn met krampjes want dan heeft hij wat tegen druk. Houd hem overdag in de gaten en als hij straks gaat omrollen dan krijg je waarschijnlijk een buikslaper maar dan is hij sterk genoeg in zijn nekje. Geef hem evt de speen als hij op zijn buik ligt dit verkleint de kans dat hij met zijn neusje in het matras/boxkleed ligt.”

Dus ook hierin is het advies per cb verschillend, ja ze zei liever niet, maar niet slapen vond ze ook geen optie.

[Auteur]

Berichten