Hoi allemaal, In juni had ik een positieve test maar helaas ook veel kramp en wat bloedverlies. 2 weken geleden daarom met 7 weken een echo gehad en helaas een lege baarmoeder. Omdat ik het zelf niet vertrouwde bloed laten prikken hcg was nog ruim 1900 dus te hoog voor een miskraam (ze dachten dat miskraam 2 weken daarvoor was). Dus de dag erna naar het ziekenhuis en weer een echo verder niks te zien maar wel pijn links onder. De dag erna weer bloedprikken, hcg was 1500 dus wss toch een miskraam die in gang was gezet. Moest een week later weer komen. In tussen tijd veel stolsels verloren maar ook een avond heel veel pijn gehad, kon niet bewegen alleen oppervlakkig ademen etc. Afgelopen week weer bloedprikken hcg nog te hoog dus buitenbaarmoeder zwangerschap in de linker eileider maar niet te zien bij echo. Wie heeft zoiets gelijks gehad? Ruimde het lichaam het uiteindelijk zelf op en had je ook veel pijn? Heb nog steeds veel buikpijn, soms ook met plassen en hoesten maar nog net erg genoeg dat ik wil bellen. Zo in dubio met alles. Vergeet al bijna dat het ook een miskraam is met al dit “gedoe”. 

Ik heb het gehad, had ook pijn, rare bloedverlies. Ik had de huisarts, huisartsenpost gebeld in het weekend en dezelfde week ook nog de afdeling gynaecologie. Ik werd niet serieus genomen en belde toen maandag weer dat ik het vermoeden had op een BBZ, moest het afwachten toen werd het erger rond woensdag en belde op, ze lazen dat ik had gezegd dat ik een vermoeden had op een BBZ dus mocht gelijk komen, en kon gelijk blijven omdat het in de rechtereileider zat werd ik met spoed geopereerd dat was het enige optie. Medicatie waren ze te laat voor, wacht niet af neem contact op!

Het is een paar jaar geleden dat ik dit meemaakte. Ik heb niet goed kunnen lezen, is het een BBZ? Of een gewone miskraam?

Ze denken bbz omdat de baarmoeder leeg is en de waardes nog hoog waren (1900). Maar op de echo kunnen ze nergens echt wat vinden! 

Jeetje wat ontzettend vervelend zeg! Wat een stressvolle periode moet dit voor je zijn!

Ik heb 4 jaar geleden ook een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad, mijn hormoonwaardes waren lager, maar hadden een stijgend, dalend en dan weer stijgend patroon en er was veel vocht in de eileider te zien op de echo, welke al een tijdje verder leeg was (eerste echo was omdat die zwangerschap tot stand kwam bij een uitgezakt spiraaltje). Aanvankelijk werd ik met dalende hcg waardes naar huis gestuurd met: helaas het wordt een miskraam, en wacht maar af tot die komt. Maar kort nadat ik dus bloedverlies had, (eigenlijk toen het net na een dag of 4 weer gestopt was) kreeg ik ineens weer heel hevige pijn rechtsonder, en toen ik dus in het ziekenhuis langs kwam voor controle diezelfde nacht had ik ineens weer hogere hcg waardes dan bij de laatste meting daarvoor. Gezien daar maar 2,5 week tussen had gezeten, zou het heel misschien een nieuwe zwangerschap kunnen zijn, of toch nog die zwangerschap die een miskraam zou zijn. Maar de pijn nam na een paar uur af, en toen dus weer naar huis gestuurd om twee dagen later weer terug te komen. Weer (iets) hogere hcg waardes, maar zeker niet genoeg gestegen voor een gezonde zwangerschap (wat toch al zeer onwaarschijnlijk was gezien de geschiedenis). Wederom veel vocht in de eileider en buikholte, maar verder niets te zien. Nog twee dagen later waren de hormoonwaardes weer licht gedaald en zagen ze bij grondig onderzoek wel iets op mijn eierstok, maar omdat de hormoonwaardes waren gedaald (en <1500 waren) besloten ze af te wachten, en 5 dagen later was er een flinke daling ingezet. Ik ben diezelfde dag nog vertrokken op vakantie (zou eigenlijk 2 dagen eerder al gaan, maar dat mocht dus niet) maar wel met het advies om het telefoonnummer van het plaatselijke ziekenhuis alvast in mijn telefoon te zetten voor het geval dat. Vanaf toen hebben ze elke 2 weken mijn hcg waarde gemeten tot het weer <5 was, zodat ik weer een nieuw spiraaltje kon krijgen (ik was immers ongepland zwanger), en dat heeft nog ongeveer 3 maanden geduurd.
Ik heb sindsdien regelmatig pijnklachten gehad (altijd rechts), en toen ik een jaar later wel wou proberen zwanger te worden bleek de rechtereleider nog helemaal dicht te zitten en moest deze alsnog verwijderd worden, want wegens de vochtophoping daarin was ik zo goed als onvruchtbaar. Kort na die operatie ben ik zwanger geraakt van mijn zoontje. 

hey! ik heb vorig jaar ook een buitenbaarmoederlijke  zwangerschap gehad. ik was na 3 jaar eindelijk zwanger en had nergens last van. bij de 1e echo met 7 weken en 4 dagen bleek er niets in mijn baarmoeder te zitten. bloed geprikt en hcg was 8000. ik moest 2 dagen later terug komen om weer te kijken en te prikken. hcg was toen 13000 en baarmoeder weer leeg. het groeide dus goed maar niet op de goede plek. ik moest met spoed geopereerd worden en het bleek in mijn eileider te zitten die ze ook meteen hebben verwijderd. had daarvoor nergens last van geen krampjes en geen bloedverlies. dat vonden ze wel raar met zo’n hoge hcg waarde. ik zou indd bellen en langs gaan en uit laten zoeken want het kan ook gevaarlijk zijn. 

Hoi,
Ik heb dit ook. Voor de tweede keer. 2 jaar geleden met buikpijn en rare bloedverlies bleek het buitenbaarmoederlijk te zijn en loste mijn lijf het gelukkig vanzelf op.
Daarna nog een miskraam en een gezonde zwangerschap van een dochter (die inmiddels lekker rondstapt) en nu wederom een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Op de echo is niks te zien, geen zwangerschap in de baarmoeder en daarbuiten kon ze niet zien maar ook niet uitsluiten. Bij mij is het HCG heel laag (58), maar stijgt lichtjes ipv dat het daalt. De gynaecoloog zei dat daarmee de kans op een eileider die knapt er nagenoeg niet is, dus geen bedreigende situaties. Volgende week weer HCG prikken en als het niet gedaald is heb ik 2 opties (hopelijk); afwachten of een chemo injectie. Hopelijk lost mijn lijf het weer zelf op.
Het is wel weer een emotionele rollercoaster.

[Auteur]

Berichten