Ik vind het best moeilijk om hier iets neer te zetten over mijn situatie, maar ik zou graag ervaringen van vrouwen willen lezen die in hetzelfde schuitje als ik zitten.

Ik heb al 5 jaar een liefdesaffaire met een getrouwde man, die zijn gezin (lees: zijn kinderen) niet wil verlaten. Hij wil wachten totdat ze groot zijn en daarna pas……… Maar goed, er is dus een ongelukje gebeurd waardoor ik nu zwanger ben. Hij dringt aan op een abortus en voor mij voelt het niet goed aan om een abortus te plegen. Alleen het idee al maakt mij erg benauwd. Dus hij boos enzo en zegt dat als ik het doorzet dat zijn gezin helemaal niets te weten mag komen. Dat is nogal lastig, omdat wij gemeenschappelijke vrienden hebben. Dit betekent dat ik zou moeten liegen. Dit kan ik ook niet. Een paar vrienden weet al wel dat er iets tussen hem en mij is maar praat er niet over. Ze zouden het zo kunnen raden. Voor mij is dit erg moeilijk. Een abortus zou alles veel makkelijker maken, dat weet ik wel, maar in ieder geval niet voor mij. Omdat het dan tegen mijn wil zou zijn en ik er absoluut geen goede gevoelens over heb. Ik ben bang dat ik er eeuwig spijt van zal hebben en in psychische problemen zal komen als ik het kindje laat weghalen.

Ik ben benieuwd naar soortgelijke ervaringen…..dat kan mij eventueel sterken in mijn besluit.

*zucht*

Heb je geen goede vriendinnen die je een lel om je oren hebben gegeven??  Serieus hoor ik begrijp dit niet zo goed…wachten op een vent die zijn gezin gaat verlaten is wachten tot je een ons weegt!  Dan nog het feit dat jullie gezamenlijke vrienden die dit weten ook lekker schijnheilig de boel ophouden zegt me neer dan genoeg over de ruggengraat van diegene.

Hoe zou jij het vinden dat jij in de positie staat van die moeder van die kinderen? Los daarvan wat denk jij van die kindjes? Is dat niet ontzettend zielig? En dan die loser van een kerel asjeblieft zeg hou jij wel van jezelf?!!?

Zo ja dan laat je hem de kolere krijgen en pak je verstand bij elkaar!! Dit kindje zou ik niet laten weghalen die is er de dupe van hem zou ik uitkleden tot op het bot domme sukkel dat hij is!!! Daarbij zou ik eens stoppen met liegen dat je nu nog geen psychische problemen hebt dat vind ik moeilijk te geloven!

Je krijgt het hier toch van aan je hart of niet dan? Stel je krijgt nu een meisje hoe zou je het vinden dat dit haar overkomt?

Gelukkig kan ik je niet vertellen over een dergelijke situatie waarin ik zelf heb gezeten omdat ik namelijk mezelf never en nooit zo zou laten gebruiken door welke piemel dan ook,  ik ben alleenstaande moeder geweest tot ik mijn huidige partner leerde kennen en alles is prima terecht gekomen.

Hopelijk maak je voor eens en altijd de juiste keuze! Het is moeilijk zeg je maar misschien moet je ff meer van jezelf gaan houden en is de keuze lijkt mij ontzettend makkelijk!

Succes

Bovenstaande reactie is hard, maar er zit eerlijk gezegd wel waarheid in..

Maargoed, ieder mens heeft z’n zwaktes en in het leven loopt het nou eenmaal niet altijd volgens het boekje.

Ik vind het persoonlijk niet normaal dat hij erop aandringt dat je abortus zou moeten plegen. Dat zou geen enkele man mogen zeggen tegen een vrouw. Nooit.

Hij houdt jou 5 jaar aan het lijntje met een zogenaamde “liefdesaffaire” en gaat nu aandringen op abortus. Dat klinkt als meer “affaire” dan liefde.

Ik zou hierin je eigen plan trekken. Wat wil je voor jezelf, voor je toekomst? En zie jezelf dan als alleenstaande moeder. Van hem wil je niet eens verwachten dat hij je helpt. Wil je het kindje graag houden? Dan moet je dat doen. Voor jezelf. Zijn mening is niet relevant. Wil je het niet? Dan moet je het niet doen.

Maar doe jezelf sowieso een lol en beëindig deze affaire en zoek een leuke man die wél verder met je wil.

Anders heb je zometeen het kind, niemand die mag weten wie de vader is, maar ondertussen komt ie nog wel langs voor de seks zeker.

Of je pleegt abortus omdat dat hem goed uitkomt en vervolgens blijft ie gewoon langskomen voor de seks.

Beide opties deugen niet, en halen jou naar beneden. Dan heb ik het nog niet eens over zijn gezin, maar gewoon puur over jou.

En als het voor jou niet langer goed voelt om erover te liegen, wees dan gewoon eerlijk erover tegen je vrienden. 5 jaar is al ontzettend lang geweest.

Sterkte..

Als je er zelf niet achter staat, niet doen. En tja , als het dan toch boven water komt. Zijn probleem. Hij gebruikt jou en zijn vrouw. Jammer genoeg worden zij en zijn kinderen er dan de dupe van. Maar zijn jullie allemaal wel beter af zonder hem. Trek in ieder geval je eigen plan en zijn mening doet er niet toe.

[Auteur]

Berichten