Mijn dochter is bijna 2,5 maar heb dit ook gehad. Opeens moesten we bij haar gaan zitten, daarna was het zelfs zo dat we moesten liggen want anders bleef ze huilen. In de middag hoefde dit trouwens niet.
Wat ons vooral heeft geholpen is duidelijk maken dat we aanwezig zijn. Dus als ze huilde riep ik vanuit mijn slaapkamer dat ik er was. Desnoods liep ik even naar haar toe. Natuurlijk bleef ze een lange tijd gewoon huilen, maar op een gegeven moment merkte ze dat we steeds terug kwamen en ik denk dat dat heeft geholpen en we daarom niet meer hoeven te blijven bij haar.
wel een nieuw ritueel, namelijk kloppen 🙂 Haar kamer grenst aan de badkamer en als ze in bed ligt loop ik even naar de badkamer, klop ik op de muur hallooo ik ben hier. Gaat ze even giechelen en that’s it.
Het was echt niet in 1 dag voorbij, maar de aanhouder wint.