Hallo allemaal!

Ik ben nu bijna 16 weken zwanger van mijn eerste kindje.Ik heb sinds een paar weken nergens meer zin in, alles is te veel en voel me down.
Ik huis qua klusjes krijg ik ook niks uit mn handen. En net als afgelopen weekend, prachtig weer buiten.. zit ik alleen maar binnen omdat ik gewoon geen zin heb. En achteraf spijt dat ik niet even een frisse neus ben gaan halen.

Herkennen meer vrouwen zich hierin? Geen puf meer hebben voor dingen.. down voelen en nergens zin in hebben en het liefst de hele dag op de bank liggen of slapen. Alles is te veel… niet weten wat ik met mezelf moet..

Graag lees ik ervaringen en tips!
Liefs!

Hi,

Ik ben zelf 12 weken zwanger van mijn tweede en ik herken dit zó erg! Tot vorige week alleen maar neerslachtig geweest en sinds een paar dagen pas weer mezelf en een soort van geland. Heb dit doorbroken door álles al te regelen zodat ik er bewuster mee bezig ben… van kraamzorg en kinderopvang tot echo’s kort op elkaar plannen en babykleertjes shoppen…. Misschien helpt het, het gaat hoe dan ook vanzelf over. Sterkte🌹

Hoi, ik herken het niet maar ik had juist het tegenovergestelde! Kon tijdens mijn zwangerschap de hele wereld aan en geen uitdaging ging ik uit de weg. Niets was te gek! Dus… hormonen 🤪 het kan twee kanten op gaan denk ik! Komt allemaal weer goed.

Hoi! Helemaal niet gek hoor. 
Ik heb zelf nu een zoontje van 17 weken en merkte pas sinds na de bevalling dat ik me weer langzaam een beetje als mezelf ging voelen. Na het stoppen met de borstvoeding werd dat nog beter. Tijdens de zwangerschap voelde ik me ook vaak down en futloos. Ik hecht heel veel waarde aan mijn zelfstandigheid en voelde me als het ware een beetje ‘gekaapt’.

Wat mij vooral hielp was niet te veel aantrekken van al die adviezen om vooral niet te veel te snacken en bewegen en bezig blijven etc…. het leverde mij alleen maar stress op. Tuurlijk zijn sommige dingen belangrijk maar iedereen is anders en als het jou niks brengt waarom zou je het dan doen? Soms hielp het me wel nog om te denken: als ik nu toch de bank af kom, en iets ga doen, ga ik me er in ieder geval niet nóg slechter door voelen. Af en toe ging ik dan toch iets doen en voelde ik me erna beter. En af en toe voelde ik me erna nog steeds slecht. Maar dan had ik niks verloren: baat het niet dan schaadt het niet! En probeer het misschien klein te maken. In mijn hoofd maakte ik dingen altijd heel groot. Dan is de drempel om te gaan ook hoog. Terwijl naar buiten gaan ook een ommetje kan zijn van tien minuten. Dat is ten minste iets toch?

Hopelijk heb je er wat aan! En zo niet: het komt weer goed, echt. In de tussentijd mag je je echt wel down voelen, sta dat gewoon toe. Na de regen komt zonneschijn!

 

Ik ben nu 7 weken zwanger en herken dat neerslachtig gevoel zeker ook. Ik probeer toch om af en toe iets kleins te gaan doen (10min wandelen of gewoon even in de zon zitten) en meestal helpt dat wel. Merk dat ik het vooral moeilijk vind wanneer ik het stom vind van mezelf dus probeer het gewoon toe te laten en mezelf eraan te herinneren dat het wel over zal gaan.. Hopelijk voel je je snel iets beter!

[Auteur]

Berichten