Hoi allemaal,

Mijn zoontje is sinds een week 6 maanden en wil sinds een week of twee overdag ineens geen dutjes meer doen. Voorheen sliep hij zeker 3 keer per dag, soms zelfs 4 keer. Nu begint hij te huilen zo gauw hij in zijn bedje wordt gelegd. Ik volg nog steeds zijn vermoeidheidssignalen en leg hem in bed zodra hij begint te gapen. Ook volg ik nog steeds hetzelfde bedritueel. Maar hij is echt ontroostbaar en krijst de hele boel bij elkaar. Nu is er de afgelopen weken ook het een en ander veranderd. Hij krijgt meer hapjes, heeft zijn eerste tandje gekregen en is begonnen met doorslapen van 20:00 tot 6:30. Ik hoop dus dat het hiermee te maken heeft en dat het vanzelf weer beter wordt, maar ik ben heel bang dat hij in een negatieve spiraal komt die we niet meer kunnen doorbreken. Mijn man stopt hem nu na even proberen in de draagzak en als hij dan in slaap is gevallen legt hij hem in bed. Ik wil natuurlijk graag dat mijn zoontje slaapt maar nog liever dat hij gewoon zelf in slaap valt, dus ik ben hier niet helemaal een voorstander van. Ik hoop dat iemand mij kan vertellen dat het echt beter wordt of anders tips heeft om deze periode door te komen. Het is nu ook nog erg heet op zijn kamertje maar s avonds is dit geen probleem voor het in slaap vallen. 

Liefs, Liesle

Hoi! Het kan zijn dat je kindje oprecht niet moe is. Hij wordt ouder en slaapt ’s nachts lekker lang, dus je kunt hem gerust wat langer ophouden. Ondanks dat hij gaapt. Mijn zoontje heeft dezelfde leeftijd en wij hadden hetzelfde probleem, en sinds we hem gewoon wat langer ophouden red hij het ineens met 2 (heel soms 3) slaapjes. Het is het proberen waard! Ga er lekker op uit, onderneem leuke dingen en als er 2/3 uur voorbij zijn, pas wegleggen. Wie weet! Succes

Langer ophouden moet ik misschien dan nog even wat meer tijd geven. Eergisteren was hij uiteindelijk 7,5 uur wakker voor hij eindelijk in zijn bedje sliep. In de draagzak slaapt hij binnen een kwartier, dus ik denk dat hij wel echt moe is. Na 2 uur wordt hij ook gewoon echt vervelend. Niets is dan meer goed. Bedankt voor je reactie in ieder geval!

Misschien al wat verlatingsangst? Mijn zoon van 7,5 maand begint te krijsen zodra hij in bed ligt en wij uit het zicht verdwijnen. Komen we terug ligt hij te lachen. Als we hem even laten huilen dan valt hij gewoon in slaap na een tijdje. Hij probeert écht uit of we hem eruit gaan halen. 

Hoi 

Herkenbaar probleem mijn dochter ging tot 6 maanden met een lach naar bed en toen kreeg ze tandjes en wilde overdag ook niet meer naar bed en is na 2 uur wakker ook echt moe en met al je man als het naar bed gaan niet lukte (dat ik 3x naar boven was gelopen) eruit en ben veel gaan wandelen tot ze sliep of ook in de draagzak en als ze sliep in bed gelegd en na een paar weken gong het naar bed gaan weer goed dus vol blijven houden met in bed proberen te leggen en nu krijgt ze met 8 maanden weer tandjes en is weer het zelfde 

Dankje voor de reactie. Verlatingsangst lijkt hier nog niet echt aan de orde gelukkig. Hij is net zo verdrietig wanneer ik nog in de kamer ben en hij vindt het ook nog gewoon goed om bij opa en oma te zitten.

Nu het wat afgekoeld is gaat hij hopelijk weer wat beter slapen. We zullen het in ieder geval blijven proberen in bed en anders kan ik nu tenminste weer naar buiten voor een wandeling. Hopelijk gaat het bij hem ook met een paar weken weer over dan 🙂

Dit hebben wij ook gehad rond die leeftijd. Kan je kindje toevallig net rollen? Dat bleek hier het probleem te zijn. Hij kon gewoon geen rust vinden. Ik heb ‘m toen een tijde in een zijligkussen gelegd (totdat hij daar ook overheen rolde) en daarna ben ik ‘m op z’n buik weg gaan leggen. Dat hielp fantastisch. Ik vond ’t wel een beetje spannend en heb in ’t begin wat vaker om ’t hoekje gekeken hoe hij erbij lag. Nu hij ook kan tijgeren en het rollen niet meer zo interessant is, vindt hij z’n rust wel en ligt meestal op z’n zij te slapen. 

Verder merk ik dat het 2-3-4 ritme goed voor ‘m werkt (2 uur wakker, 3 uur wakker, 4 uur wakker) als z’n dutjes lang genoeg zijn. Onze zoon is nu net 9 maanden. 

Wat ik nog vergat te zeggen, is dat voeding hier ook een enorm verschil maakt. Wij gaven de kleine man wat minder flesvoeding omdat hij ook hapjes kreeg, maar hij bleek de hele tijd honger te hebben. We laten het nu dus helemaal aan hem over hoeveel hij op krijgt en letten goed op zijn hongersignalen. Geen idee of dat het kan zijn bij jou hoor, maar hier merkten we gelijk verschil. Soms willen we zelf te veel en zijn die kleintjes het daar helemaal niet mee eens 🙂 

[Auteur]

Berichten