hallo allemaal,

ik heb een zoontje van 1,5 die niet wilt luisteren. Het maakt niks uit wat we doen of zeggen.

hij heeft van ons beide het dwarse eigenwijze karakter. Me vriend is daarbij ook nog snel boos wat ik ook terug zie in me zoontje.

hij is natuurlijk op onderzoek uit en ons aan het testen. Nu is het zo dat wat we ook doen het boeit hem gewoon niet en hij blijft het doen. Echt een kindje wat je ziet bij programma’s als the nanny. Ala hij zn zin niet krijgt gaat hij op de grond liggen krijsen. We besteden dan geen aandacht aan hem dan is het sneller over. Maar het lijkt nu alsof hij helemaal geen emotie meer heeft. Nee kent hij niet ja hij snapt t ma hij kijkt je dan aan en doet het toch. Als ik m straf geef en op zn stoel neerzet dan gaat hij eraf of klimmen elke x zet ik hem weer terug ma het boeit m gewoon niet. Als k m aan zn arm pak dat hij t net voelt dan gaat ie huilen en zodra k loslaat staat hij me gewoon uit te lachen. Dit is ook zo bij me vriend.  Als hij bij opa en oma is dan gaat ie niet eens huilen maar zit ie je aan te kijken met zo een blik van wat ben je eigenlijk aan het doen.

we hebben vanalles geprobeerd maar niks werkt.

nu zitten we met ons handen in t haar want we weten gewoon niet wat we moeten doen.

heeft iemand nog tips?

liefs 

Niet per se een tip anders dan volhouden en consequent zijn. Mijn dochter was met 1,5 ook heel ondeugend niet luisteren en ik zwanger dus was erg zwaar en ik dacht hoe moet dat straks hoogzwanger of met baby als ze niet luistert… nu is ze twee en is het veel beter! Sterkte!!!

Hier ook een meisje van 21 maanden die lekker aan het uitproberen is en driftbuien heeft die wel een half uur kunnen duren. Ze gaat dan gewoon op straat liggen gillen, houdt dat een half uur vol. Ook gooit ze met al haar speelgoed, heb al een paar keer wat tegen mn hoofd gehad. Ik ben echt heel consequent. Steeds als ze met iets gooit, zrh ik duidelijk: Nee, niet gooien! Nu blijft vaak haar armpje in de lucht hangen en dan gooit ze toch maar niet. Ze snappen je echt al herl goed op die leeftijd. Zr hebben duidelijkheid nodig en ze moeten zien dat je het echt meent. Dat voelen ze haarfijn aan. 

Als ze zo’n driftbui heeft op straat/in de winkel, ga ik geen discussie aan. Ik pak haar gewoon op onder mn arm en neem haar gillend mee.

Gister was ik met haar in de speeltuin. Ze wilde niet op de fiets terug naar huis. Ik zei: Oke, dan gaat mama alleen naar huis! en ik fietste weg. Toen kwam ze wel natuurlijk 🙂 

Echt straf geven (op een stoeltje zetten) doe ik hier niet… weet niet of dat echt al werkt.

Ik geef haar vaak 2 keuzes, in plaats van dat ik alles bepaal. Dit snapt ze echt al goed en zo voorkom ik een hoop driftbuien denk ik. En ik laat haar met veel dingen helpen, vindt ze erg leuk. 

Succes, je moet echt consequent zijn! Dat hebben ze echt nodig. Bij mijn dochter waren de driftbuien 3 weken terug extremer dan nu. Denk dat dat echt komt omdat ik doorgepakt heb en ze nu heel goed weet dat ik het meen.

Straffen op die leeftijd zal weinig effect hebben. Negeren is het beste en goed gedrag dan maar even overdreven belonen. En rverder bedenken dat het een fase is 😂

Hoi

Dit gaat allemaal weer voorbij. Mijn zoontje kon er ook wat van. Wanneer hij een driftbui kreeg ging ik weg en deed de deur dicht. Hier kunnen ze echt niet tegen! Dan brulde hij eventjes harder maar als hij door kreeg dat ik niet kwam was het weer snel voorbij. Wanneer hij achterna kwam stuurde ik hem terug en zei dat hij pas mocht komen als hij rustig is. Van de moment dat hij rustig is haalde ik hem terug aan. Als hij echt stout was moest hij 2 minute op zijn kamer blijven. De eerste 3x is hij er 100x uitgekomen maar je moet zien dat je dan blijft volhouden! Die strijd mag je niet verliezen! 😉

Wat ook enorm heeft geholpen bij ons was een dikke duimenkaart. Als hij heel de dag flink was, goed heeft opgeruimd, meegeholpen met een taakje (de wasmachine uitladen bv.) Goed gegeten had… mocht hij een sticker plakken. Wanneer de kaart vol was gingen we naar het speelplein of een grote speeltuin.. soms kreeg hij dan een cadeautje, speelgoedje, bellenblaas, een nieuwe t shirt. 

Hopelijk heb je hier wat aan. Veel succes!  

Probeer eens het boek how 2 talk 2 kids en volg daar eventueel ook een cursus. Was voor ons een eye opener en heeft een hoop van die frustratie opgelost. 

Kan je concrete voorbeelden benoemen van de situaties waarbij hij niet luisterd? 

Wij hebben ook een dreumes van rond de 1,5 jaar, het is bij ons alleen drama als hij honger heeft, moe is en naar bed wil of dorst heeft. Dan is het net een dolle stier:) hij gaat dan ook meteen naar bed of krijgt water etc. 

Hij snapt nog niet alles, zo wil hij liever op de weg lopen ipv de stoep, ik waarschuw hem eerst met nee.. luistert hij niet dan gaat hij op schoot en naar binnen. Na 2 x begreep hij de boodschap. 

Soms wilde hij niet eten en schreeuwde hij moord en brand: we kwamen erachter dat hij het zelf wil doen. Dus we bieden hem altijd zijn eigen bestek aan en helpen hem een handje. Het werd eerst een kliederboel maar het gaat steeds beter. 

Hij kan nog niet echt praten maar brabbelt tegen ons als hij iets wil en wijst datgene aan 🙂 Straf geven werkt niet, bekijken wat hij bedoelt en wil en kijken of we hem kunnen afleiden als iets echt niet kan , daarbij kort uitleg geven vind ik effectiever en veel leuker. Ik zeg altijd bijvoorbeel ‘dat is auw’. Na een paar keer vraagt hij nu soms zelf ‘auw?’ En dan zeg ik of iets wel of niet kan. Nee, toe maar en dan belonen als iets hem lukt. Neem je tijd hiervoor, je zult er later profijt van hebben. 

[Auteur]

Berichten