Hallo allemaal,

Met 8 weken kwamen wij erachter dat ik zwanger was van een tweeling. Helaas bleek met een standaard controle met 16 weken dat één van de babytjes met 14 weken is overleden. Dit kwam als een complete schok want met de 13 wekenecho was alles nog perfect.

Maar goed, inmiddels ben ik 19 weken zwanger en gaat het met de andere baby nog helemaal goed gelukkig. Ik begin nu dus te denken aan wat ik met de overleden baby wil na de geboorte. Omdat hij nog zo lang in mijn buik zal hebben gezeten, is er tegen die tijd waarschijnlijk weinig van over en het ziet er misschien ook niet zo prettig uit. Maar toch voelt het heel gek om het als medisch afval met de verloskundige mee te geven. Begraven in de tuin zien we niet zo zitten want onze tuin is nog helemaal niet af. En we zouden mogen kiezen voor een crematie, dat spreekt mij nog het meeste aan, maar ik ben bang dat dat weer heel veel geregel is. Terwijl ik op dat moment natuurlijk ook gewoon net bevallen ben van een (als het goed is) levende baby en we hebben ook nog twee andere kinderen.

Ik heb wat gezocht op internet maar kan maar heel weinig ervaringen vinden van het verlies van één van een tweeling met deze termijn. De meeste ervaringen gaan over dat één babytje later overlijdt of juist al veel vroeger in de zwangerschap.

Is er hier iemand die ervaring heeft met zoiets als dit? En zo ja, wat heb jij gedaan met het overleden kindje? En was het nog te herkennen als kindje na ongeveer 25 weken overleden in de baarmoeder te hebben gezeten?

Nou, het is een heel verhaal geworden. Bedankt voor het lezen en ik ben benieuwd of er iemand is met eenzelfde soort ervaring.

Gecondoleerd. Je mag ook het dode kindje echt herdenken, ook al ben je tegelijk blij met het levende.

Bedankt.

Ja, dat weet ik. Maar ik wil straks de geboorte en kraamtijd van ons levende kindje ook niet al te erg laten overschaduwen door het verlies van de ander. Dus ik wil wel graag van te voren een soort plan maken. Maar dat is zo lastig omdat ik niet goed weet wat ik kan verwachten…

Wat moet dit een rare situatie voor je zijn. Gecondoleerd met het verlies. 

Met betrekking hoe het eruit zal zien na 25 weken overleden in de buik heb ik geen ervaring bij mensen. Heel stom en ik weet niet of het vergelijkbaar is, maar voor het geval je geen antwoord daarop krijgt van iemand anders wel een ervaring met puppies. Helaas helemaal niet meer herkenbaar….. ik weet alleen niet hoe lang ze waren overleden. Ik was bij de keizersnede als dierenartsassistente. 

Veel sterkte en hoop dat je toch wat van je kraamtijd kunt genieten.

 

Bedankt voor je reactie. Ja het is inderdaad erg verwarrend.

Ik weet ook niet of het vergelijkbaar is met puppy’s eigenlijk… Ik zal er iig rekening mee houden dat het niet meer echt herkenbaar is.

 

 

Mijn eerste zwangerschap was ook een tweeling zwangerschap. Bij de tweede echo met 11 weken bleek van eentje helaas het hartje gestopt. Ik herken je gevoel van verdriet en blijdschap tegelijkertijd.

Ik heb geen bloedverlies oid gehad en vanaf de 20 weken echo was het dode vruchtje ook niet meer terug te vinden. Na de bevalling heb ik nog gevraagd of ze in de placenta nog niets konden zien. Dat was niet het geval. Mijn lichaam had dus zelf opgeruimd. Ik was wel 3 weken minder ver dan jij. Ik vond het wel een mooie en fijne gedachte dat mijn lichaam het zelf heeft opgeruimd. 

Ah, dat is ook verdrietig. Je stelt je er toch op in.

Ik ga er ook maar wel rekening mee houden dat er niks meer te vinden is straks. Als komt hij op dit moment bij de echo’s nog heel duidelijk in beeld. Maar ja, ben nu ook nog maar 20 weken.

[Auteur]

Berichten