Als eerste, rond de 2 jaar hebben veel kindjes weer een slaapregressie, dus dat maakt het allemaal lastiger voor iedereen!
Een tijd terug, rond de 18 maanden, had ons zoontje extreme verlatingsangst en moesten we er ook bij blijven zitten tot hij sliep, dit was 3 nachten en daarna was het niet alleen “nodig” maar ook erg “gezellig”, dus heb ik daar ruim 1 uur en 15 minuten in het pikkedonker gezeten.
De nacht erna ben ik naast zijn deur gaan zitten, met de deur open, als hij me riep antwoordde ik meteen en zei ik dus dat ik er gewoon was en hij kon slapen.
Na een week ofzo kon de deur dicht, maar moest ik nog steeds in de buurt blijven en direct reageren.
Daarna kon ik naar beneden en rustig vanaf het trapgat zeggen dat ik gewoon beneden ben.
Zo hebben wij het afgebouwd. Misschien kunnen jullie het ook zo proberen en dan tegen je dochter zeggen (na een fijne kroelsessie), dat het kroelen voor vandaag klaar is en dat ze morgenochtend gelijk weer mag kroelen met pappa en mamma. Troost haar wel, maar wel in haar bedje als dat nodig is.
De eerste avonden in de kamer, dan in de gang met de deur open, dan deur dicht en dan is het ergste hopelijk achter de rug…
heel veel succes, pittig die kleintjes die lastig willen slapen 😅