Hoi, wij hebben het ook heel lang bij 1 kind gehouden en verandereden toch van gedachten. Onze 2e kwam met veel complicaties en vroeggeboorte; die angst wat je hebt heb ik ook gehad, ik had daarbij een posttraumatische stressstoornis opgelopen en was constant in paniek en voelde daarbij veel verdriet om hoe het was gelopen.
Toch ontstond bij mij een sterke wens voor een derde. Achteraf gezien zijn we hier heel blij mee en kunnen we ook terugkijken op de mooie kanten van alles. Ik heb uiteindelijk ook ervaring mogen opdoen van een prachtige probleemloze natuurlijke bevalling, dus 1 negatieve ervaring hoeft zeker niet te betekenen dat het bij elke bevalling zo zal gaan, maar dit even terzijde.
Mensen willen altijd hun mening verkondigen en soms is het fijn om van naasten raad en advies te krijgen. Maar houdt altijd in je achterhoofd dat het jouw/jullie leven is en een ieder heeft diverse levensdoelen. Ik lieg als ik zeg dat het me nooit iets deed, maar ik had wel altijd een weerwoord klaar en wat je ook zegt, mensen gaan door met je proberen te overtuigen.
Ik ben blij dat ik m’n eigen gevoel heb gevolgd en het op z’n beloop heb laten gaan. Trek je er niets van aan!!