Onze kleine man is alweer 1 jaar. Hij kan zich echt niet alleen bezig houden. Nu hij kan kruipen, optrekken en stapjes begint te zetten kan hij me overal jengeld volgen. Overal waar ik ga zitten gaat hij lopen trekken aan de broekspijp en huilen/krijsen tot ik wat doe.

Ik zit al 1 jaar lang met hem op de grond met speeltjes maar ook dan is het niet goed, wilt hij op me hangen/kruipen etc. 

Het begint me wat op te breken, want het is vermoeiend en ik krijg niets gedaan. 

Hij heeft genoeg speelgoed maar het boeit hem gewoon niet. Blokken, ringpyramide, loopkarretje, autos, boekjes, rammelaars, …

Ik verwacht niet dat hij de hele dag alleen kan spelen hoor, maar zou fijn zijn als ik even de strijk kan doen naast zijn speelhoek, of iets degelijk. Gewoon meer me eigen ding doen naast hem of in de buurt. 

Ik weet het ff niet meer 😅 Tips welkom! 

Welkom in het leven met dreumes 🙂 
Dit vat het wel goed samen haha!

Die van mij wil gewoon steeds meer zien wat ik doe, meedoen en kopieren. Haar eigen speelgoed is maar kort leuk. Dus ik betrek haar veel, geef haar kleine taakjes, of wat van de (veilige) spullen waar ik mee “speel” om te ontdekken. 

Met was vouwen trok ze een voor een de shirts van mijn man uit de kast, met koken staat ze naast me op een toren en mag ze allemaal eten en keukengerei bekijken (keukenspulletjes voor haar zijn niet leuk natuurlijk), als ik naar de wc ga geeft zij me papiertjes, als we boodschappen doen helpt zij uitpakken en aangeven. 

Dat is eigenlijk de beste manier om haar happy en rustig te houden. En ze leert er veel van. Buiten spelen werkt ook goed. Maar dat zal je niet helpen met je huishouden. 

Yes welkom jn het leven van een dreumes en peuter. Met een baby kun je nog heerlijk thuis blijven en rondjes wandelen, maar zo rond de 10 maanden is dat voorbij en dat stopt niet meer tot ze 4 jaar zijn 😉

Veel zeuren, mopperen, achter je aan kruipen, jengelen, nog geen 5 minuten kunnen spelen.. pff!! Herkenbaar!

Wij gingen tussen alle slaapjes door op pad. Vaak s ochtends om 8.00 al een ronde wandelen. Vaak 3x per dag een uur naar buiten, steeds maar weer wat verzinnen. En nu m’n dochters 4 en 2 zijn, is dat nog steeds zo. Ze kunnen nu wel een kwartiertje kleuren ofzo natuurlijk, maar dagelijks 2 a 3x op pad hebben ze toch echt nodig. Dus steeds maar weer de deur uit!

Verder inderdaad veel op de grond erbij zitten en mee spelen, en je kindje laten ‘helpen’. De bak wasknijpers zijn leuk om mee te spelen, op de stofzuiger kan je kindje leuk klimmen en de schone doekjes uit de was zijn leuk om op zijn hoofd te leggen etc..

Al deed ik altijd veel van het huishouden als ze sliepen, zolang ze nog 2 dutjes deden. Dan heb je dagelijks toch 2x 1.5 uur dat je kindje slaapt gelukkig. Zodra ze over gaan op 1 dutje wordt dat ook allemaal weer meer puzzelen.

Je moet er doorheen, sterkte! Ik vond het hier rond 15 maanden wel wat beter worden, zodra ze konden lopen en een beetje snapten wat ik zei. Maar je blijft er druk mee en het blijft pittig, sowieso de eerste 2 jaar. En de leeftijd van 9-15 maanden vond ik het aller moeilijkst!

Hij loopt nog niet, wel aan de meubels en karretje maar dat is het dan ook . Taakjes geven snapt hij ook nog niet, even geduld hebben dus 😊 Maar blij te horen dat het normaal is en niet dat ik wat fout doe hehe 😅

@LEvB Ik zie dat je 2 jaar leeftijdsverschil hebt ondanks dat je 9 a 15 maanden pittig vond. 

Ik twijfel of ik nu al aan de 2e wil beginnen, ik wil het wel maar ben ook weer bang dat het enorm zwaar wordt 😅 Mijn man wou liefst gister al de tweede haja

Haha ja leeftijdsverschil was 21 maanden tussen m’n meiden. Dat was echt wel even pittig. Al wordt het met een tweede ook wel weer makkelijker omdat je meet te doen hebt en de oudste dus gewoon moet wachten soms. En de oudste vond de baby heel interessant dus het bracht ook afleiding van het ‘mama mama mama gehang’ de hele dag. Ondertussen zijn ze 2 en 4 en beste vriendjes en ben ik blij dat ze elkaar hebben. Samen zijn ze zoet en ze vermaken elkaar. Maar de eerste 6 maanden met 2 kinderen vond ik echt pittig ja haha. Gelukkig is dat achter de rug.

Een tweede kind brengt gewoon wat meer afleiding in huis en dan ben je niet 24/7 gefocust op 1 kind. Dus het heeft ook voordelen 😉

Ik heb hetzelfde met een dreumes van bijna 13 maanden. Heb alleen niet het geluk dat ik veel kan doen tijdens dr slaapjes want ze maakt daar al 1,5 maand ‘feest’ van en ze slaapt dus 2x 45 minuten ofzo. SomS laat ik haar ook maar even jengelen en ik laat haar ‘helpen’ met was ophangen, opvouwen en uitzoeken om in de machine te doen. Ook tijdens het koken en uitruimen van de vaatwasser kijkt en ‘helpt’ ze mee. Dat neemt niet weg dat ik het heeeel pittig vind. Hopen op een beetje snel leren lopen, maar ze staat nog maar sinds een paar dagen echt goed los dus dat zal nog wel Ff duren.

Gebruiker10298213 schreef:

Hij loopt nog niet, wel aan de meubels en karretje maar dat is het dan ook . Taakjes geven snapt hij ook nog niet, even geduld hebben dus 😊 Maar blij te horen dat het normaal is en niet dat ik wat fout doe hehe 😅

Die van mij is dit weekend pas los gaan lopen hoor. Tot 17 maanden ook kruipen en langs meubels. 

Maar zittend bij een tas boodschappen was ze al met 12 maanden heel gebiologeerd aan het uitpakken en aangeven enzo. Tijdens een huishoudelijke taak is er eigenlijk altijd wel iets dat ze kunnen ontdekken. Ik ben ook wat soepeler geworden. Dat ze mn keukenkastjes uitruimt terwijl ik de vaarwasser leeg haal vond ik mega irritant, schiet toch niet op?? Maar nu heb ik met 1 kastje een gedoogbeleid. De plastic bakjes mag ze naar hartelust uit de kast trekken, als dat betekent dat ik even een klus in de keuken kan doen. Ze snappen ook meer dan je denkt. Die van mij spreekt eigenlijk sinds 1 of 2 maanden pas zelf woorden waarin ze ze ook gericht gebruikt. Maar ze kon al veel eerder dingen begrijpen als: ga je haartjes maar kammen of geef de tomaatjes maar aan mamma. 

[Auteur]

Berichten