Mijn mannetje van 11 maanden is zo lief, leuk en ondeugend, maar soms lijkt het zo’n ander persoon. We zitten al een tijdje (denken we) in sprong 11. De slaapjes zijn drama. ‘S avonds zijn we vaak tot 22.00/22.30uur bezig om hem in slaap te krijgen en s ochtends is hij weer vroeg wakker. Dit betekent zelf dus ook dat we niet op tijd naar bed kunnen om af en toe even bij te tanken. Ik ben zo gek op hem, maar het is soms gewoon zo slopend. Overdag vindt hij niets leuk. Ik kan soms maar niet begrijpen wat hij nou wil. Ik merk dat ik chagrijning wordt naar mijn vriend, die dat ook niet verdient. Maar soms weet je het gewoon allemaal ff niet meer. Nu heb ik het ook sterk het idee dat er een kies oid aan het doorkomen is. Het zal een fase zijn en erbij horen, maar soms zit je er gewoon even doorheen. 

Ik lees dat jullie hem samen op bed leggen en samen uit bed halen? Als dat klopt zou ik daar snel mee stoppen en de beurten afwisselen zodat jullie af en toe wél kunnen bijtanken. Of iemand waarbij die een dagje kan logeren. Kan al veel ademruimte geven:)

Ik begrijp je heel goed! Het is soms ook echt zwaar hoor. Vooral als ze in een sprong zitten en dan ook slecht slapen…

Mijn zoontje van 9,5 maand zit in sprong 7. En de fase van verlatingsangst is hier ook gearriveerd, wat resulteert in s avonds niet willen slapen en snachts vaker wakker worden en niet meer willen slapen. Krijsen, gillen, helemaal overstuur… Gisteravond dachten we: yes! Hij gaat meteen slapen! Helaas rond 20.00 uur wakker en de ellende begon. 1,5/2 uur bezig geweest en vannacht om 3.00 uur weer een keer n half uur. 

Het is zeker slopend af en toe, ook al weet je dat het een fase is. Ik zou idd zoals hierboven gezegd, afwisselen met je man en misschien een keertje ff wegbrengen. Een nachtje, of gewoon overdag n paar uurtjes, zodat je zelf ff tijd voor jezelf hebt en weer even kunt opladen! 

Aaaah ja de 11 maanden sprong was hier ook zo leuk, NOT 😭 vond het zo pittig! En op de opvang en elders vrolijk zijn en zichzelf prima kunnen vermaken, maar zodra mama in het zicht was of een (paar) dagje(s) thuis bij mama was het continu een jammerende broekspijphanger. Inderdaad een fase en het gaat over, over en over (en begint weer ergens opnieuw..meh), maar je wordt er soms wel tuuuuureluurs van! (Hopelijk) Hij is bijna uit de sprong en kan hij dadelijk weer zo veel meer, nu is zijn veilige wereldje nog aan het veranderen en mama is zijn veilige haven. Mijn zoontje is net een jaar geworden en sinds een week vind ik het weer zó veel leuker, speelt hij lekker weer (meer) zelf en lacht en babbelt hij wat af. Dan denk ik weer pfff blij dat we uit die sprong zijn 😅 even genieten papa en mama en op naar de volgende 🤫

Wij vannacht weer een dramatische nacht gehad; Rond 19.30 uur ging onze dreumes naar bed, maar werd om de half uur tot een uur wakker. We wiegen hem dan in slaap, hier zijn we per keer steeds weer minimaal een half uur bezig. Rond 2 uur kwam hij weer, tot 4 uur gewiegd! Maar meneer was klaarwakker dus zijn we maar naar beneden gegaan. Om 5 uur weer naar bed, meldde zich om 6 uur weer, half uurtje gewiegd en uiteindelijk sliep hij, tot 8.30 uur. 

Hij had net 2 goede nachten achter de rug.. 

Onze slaapkamer grenst aan zijn kamer, dus we worden alle twee wakker van hem en wij vinden het prettig om elkaar af tr wisselen. De ene keer gaat mijn vriend naar hem toe en de volgende beurt is het voor mij. Dit werkt voor ons het fijnst. 

Fijn om erkenning te lezen. Ik weet het hoort er allemaal bij. Maar vandaag is echt niks goed, geeneens een badje wat hij altijd heerlijk vindt, niet samen spelen, niet wandelen, niet bellenblazen. Op een gegeven moment zijn je ideeen op en ben je het gemopper gewoon even zat. En dan slaapt hij ook maar een halfuurtje/3 kwartier en is dan bloedchagrijning. Je hoopt dan s avonds even bij te kunnen tanken, maar bent dan ook nog de avond bezig om hem in slaap te krijgen. Het is gewoon af en toe even veel, maar komt goed. Ik ga denk ik maar is een oppas zoeken (familie woont ver weg) zodat we er samen een keertje tussenuit kunnen. Jullie ook nog sterkte met de sprongen!

Heel herkenbaar!

Zoontje wordt zondag 1 jaar en sinds een week gaat t weer beter. Maar man wat was deze sprong pittig!

Sterkte, en het is een fase! Blijf daar aan denken dat kan iets helpen… 

Heel herkenbaar!

Zoontje wordt zondag 1 jaar en sinds een week gaat t weer beter. Maar man wat was deze sprong pittig!

Sterkte, en het is een fase! Blijf daar aan denken dat kan iets helpen… 

[Auteur]

Berichten