Nee, ik merk er eigenlijk niet zo veel van. Toen de bevalling eenmaal op gang was, was het even spannend of de longen al rijp zouden zijn. Ze waren te laat voor longrijpers en weeën remmen kon ook niet meer.
Uiteindelijk niets aan de hand. Hij had alleen geen vet op zijn lichaam en moest hierdoor op een warmtebed. Een soort verwarmd bed. Een couveuse was niet nodig. In die 10 dagen in het ziekenhuis heeft hij leren drinken en de eerste dagen kreeg hij heel veel vitaminen toegediend via een infuus.
Waar ik wel last van heb gehad is dat hij geen kracht had om mijn borst aan te happen. Toen hij dat wel kon had ik bijna geen melk meer ondanks dat ik dagelijks aan het kolven was.
Hij ging wat later rollen, staan en lopen. Voor 18 maanden is er niets aan de hand en mijn zoon ging met 16 maanden lopen. Heel de wereld om mij heen vond dat dit met 12 of 13 maanden al moest, maar zij begrijpen niet dat 5 weken missen in de moederbuik eigenlijk een groot achterstand oplevert.
Ik vond het erg fijn dat de fysio en kinderarts hem zo goed in de gate hebben gehouden. Wanneer de fysio merkte dat hij meer ondersteuning of hulp nodig had kwam ze vaker bij ons thuis. Hij ontwikkeld zich nu volgens zijn leeftijdsgenoten.
Ik ben blij dat ik het aan mijn lichaam heb overgelaten, maar ook ik had gevraagd of ik met 37 weken ingeleid kon worden. Als hij meer dan 2 kilo zou zijn, dan mochten we eigenlijk al naar huis. Ik heb de dagen in het ziekenhuis als zeer stressvol ervaren.. Het is een zware periode. Hopelijk gaat bij jou ook alles goed. Het is belangrijk dat je de baby elke dag blijft voelen en zelf veel rust nemen zodat je lichaam geen onnodig energie verliest.