Goedemiddag,

Ik moet het even kwijt want mijn man heeft het al genoeg aangehoord, maar het zit me allemaal erg hoog en dwars. Ik geloof dat het iets is van de laatste week/2 weken dat ik het stomweg niet leuk vind om moeder te zijn. En nu ik het zo neerzet, schaam ik me voor de gedachte. Voel ik me gelijktijdig een slechte moeder, terwijl mijn kind echt voorop staat. 

Sinds een jaar ben ik (enigszins ongewild) fulltime moeder, ons kind is vorige maand 2 geworden en dat was het startsein voor dwars doen, koppig zijn, alles zelf willen doen (en nog niet alles zelf kunnen). ’s Ochtends opstaan is een 10 minuten rust, kindlief gaat even de box in, vind dit helemaal ok. Maar daarna is het tijd voor energie, klimmen, klauteren, alles pakken wat hij niet mag hebben en ga zo maar even door. Hem kleine opdrachten geven als helpen de tafel dekken voor het ontbijt, zelf zijn jas en schoenen pakken heeft even geholpen. Maar nu helpt niets meer. Het kost me een hoop energie en serieus bijna 1 uur om na het ontbijt hem aan te kleden en klaar te maken voor een wandeling.

Buiten gaat alles super! Luistert hij voortreffelijk, laatste keer op de glijbaan is ook echt laatste keer en hij loopt super mee, hand bij het oversteken etc. etc. Maar binnen, binnen is hij een draak.
Dusdanig dat het mij niet meer lukt om een geduldige moeder te zijn. Alles is een gevecht. 

En ik mag niet zeuren vind ik, maar naast moeder zijn heb ik 1001 dingen te regelen vanwege de bouw en een man met een drukke baan. Hij werkt thuis en als ik het echt niet meer trek laat hij alles vallen en staat er, dus niets op hem. Dit ligt naar mijn idee volledig aan mij.

Ik ben het even kwijt, maar wellicht hebben jullie wat tips/trucs om hiermee om te gaan. Om een geduldige moeder te zijn. 

 

Schaam je niet! Ik merk ook dat ik de ene periode leuker vind als de andere. Mijn peuter komt net uit een fase dat alles indd strijd was, ze is nog steeds heeeeel theatraal. En daar kan ik me soms echt helemaal scheel aan ergeren. En dan kan ik soms met weemoed terug denken aan de dreumes tijd. 🙈 Het gaat nu gelukkig wat beter maar het heeft echt wel een klein half jaar geduurd 🙈 dat ik ook echt bij mezelf dacht vind ik dit nou nog leuk? Ik wil weer werken 🙈 Ook heel herkenbaar buiten of ergens anders. Eigenlijk overal behalve thuis is ze voorbeeldig luistert ze super goed en is ze echt sociaal. Thuis lijkt dit volledig van haar af te donderen. Daar kon ik soms echt gek van worden. Ik denk dat ze hier gewoon de uitdaging mist. Buiten is nou eenmaal veel leuker. Gaat hij naar de creche? Dat heeft hier echt een heel stuk gescheeld. Ook echt iets doen in de ochtend, nu met dit weer is dat wat lastiger. Ik merk wel dat als ik haar goed bezig heb gehouden dat ze echt wat moeier is/rustiger is. Ik heb hier voor de middag een knutsel/hobbydoos daar mag ze smiddags altijd een poos mee rommelen. Dan kan ik even rustig met de baby zitten 🙈 Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Het beu zijn is echt niks om je voor te schamen! Het mag er gewoon zijn. Overleg met je man of hij iets kan betekenen misschien in de avond zodat je ff iets kan doen om weer ff op te laden. Of indd de creche 1 of meerdere dagdelen in de week. Ik breng haar 1 ochtend weg, om de week ben ik vrij van werk en dan ga ik schoonmaken/rommelen ff zonder gedoe om me heen heeeerlijk vind ik dat. En straks als het zomer is heerlijk een boekie lezen in de zon. Eenmaal opgeladen is alles een stuk beter te behappen. Veel sterkte ❤️

Pittig! Het is nu coronatijd natuurlijk, maar misschien kun je als het weer mag met je kindje naar de peutergym en peuterspetterlessen? Dan heb je in ieder geval activiteiten waarbij hij zijn energie kwijt kan…
En eventueel 1 of 2 ochtendjes naar de peuterspeelzaal of naar opa/oma? Zodat jij je handen even vrij hebt en kan opladen?
Heel veel succes!

In elk geval heel fijn dat het buiten zo goed gaat! En ik begrijp wel dat het gewoon zwaar is, juist omdat je niet werkt erbij. Dan kun je iig nog soms afschakelen zonder kind 🙈 

Helpt het om hem meer buiten te laten spelen? Meer actieve spelletjes zodat hij fysiek (en eventueel mentaal) meer uitgedaagd wordt? Dan is hij zijn energie wellicht meer kwijt en heeft hij er misschien minder behoefte aan een strijd te maken van alles. 

Ook ik vind het echt niet altijd leuk om mama te zijn hoor! Sommige periodes of dagen zijn gewoon zwaar!

Hier 2 dochters van 3.5 jaar en 19 maanden. De laatste 6 maanden gaat alles redelijk op rolletjes, maar vooral het eerste jaar met 2 kinderen vond ik mega pittig.

Nu gaat de oudste 2 ochtenden naar de peuterspeelzaal en dan heb ik dus alsnog de jongste thuis, die in de ochtend niet meer slaapt. Dus het geeft mij zelf weinig ‘rust’, of ik nu 1 of 2 kids thuis heb maakt me weinig uit.. maar de oudste vindt de peuterspeelzaal wel héél leuk!! Ze kan daar zo lekker spelen en heeft vriendjes. Ze zou elke dag wel willen.
Misschien kun jij ook je kindje 1 of 2 ochtenden naar de peuterspeelzaal brengen? Dan zijn de weken minder lang (zeker in de natte wintermaanden) en heb jij even tijd voor je huis etc in die uurtjes.

Elke dag 2x minstens een uur naar buiten doe ik hier ook. Al is het nu wel een lange moeilijke winter geweest met Corona, elke dag naar die speeltuin ben ik zo beu.. Maarja, je kunt weinig anders nu alles dicht is dus uiteindelijk gaan we toch maar wéér naar die speeltuin..

Binnen zit ik er vaak een half uurtje bij op de grond en speel ik een beetje mee terwijl ik bijv. een boodschappenbriefje maak.

Ook ga ik 1 a 2x per dag bewust 30min aan tafel spelen met ze. Puzzelen, kleuren, kleien, verven, de duplo op tafel etc. Gewoon gericht iets aan tafel zodat ze zich daar op moeten concentreren en geen andere prikkels hebben. Dan spelen ze zomaar een half uur met een puzzel terwijl dat anders niet lukt.

We bouwen parcoursen en tenten in huis en bakken koekjes en cupcakes. We verzinnen steeds maar weer wat.

Nu heb ik 2 dochters en die ‘energie’ die jij omschrijft herken ik niet zo, dat is met een zoon vast anders 😉
Maar mijn jongste dochter is ook behoorlijk ondernemend en dwars, ik vraag haar altijd 2x om te komen en als ze dan nog niet komt, pak ik haar gewoon op en dan krijst ze maar even.

Voorbereiden op wat komt, helpt ook. Ik zeg vaak: kom, we gaan nu fruit eten en daarna even buiten wandelen met je pop en wagentje. Dat snapt ze precies en zo is de strijd van laarzen aandoen ook minder groot!

Lief jullie reacties. En wat je zegt Rozenmeisje klopt wel hoor, ’s middag slaapt hij nog 2á 3uur en dat is even fijn om gewoon volwassen dingen te kunnen regelen. Anderzijds vind ik het een voorrecht om fulltime moeder te zijn.

We gaan ’s ochtends vaak enkele uren naar buiten. Het is net een hond joh, hij moet gewoon uitgelaten worden 😉 
Vaak lopen we eerst met de honden, daarna eten we wat fruit en dan gaan we nog even naar een speeltuin/fietsen of iets anders corona proof achtige activiteit. Als ik geen zin heb in drama, dan gaat er fruit mee in de tas en gaan de honden mee naar de speeltuin haha. 

Manlief neemt hem vaak voor het eten koken over en brengt hem denk zo’n 80% van de gevallen naar bed. Bij mijn man is hij ook minder draak, bij zijn grootouders ook. Krijg alleen maar ‘wat een makkelijk kind’ terug. Doet me ergens ook deugd, dan is het continu bijsturen, nee verkopen en corrigeren toch wel zijn vruchten aan het afwerpen. Maar anderzijds.. GRRR! Hij weet dus dondersgoed hoe het werkt.

Creché vind ik zeker een goed idee, maar hier in de omgeving mag hij pas met 2,5 en is het iets wat we helaas niet kunnen betalen. 

Lees nu jouw reactie Zeeuwsmeisje, thanks! Ik zie er toch wat nuttige subtiele dingen in staan die ik niet doe. Kan ik zeker eens proberen, het rustig aan tafel rommelen (als deze niet bezet is vanwege alle thuiswerkers) of aankondigen wat we gaan doen.

 

Herkenbaar hoor!

Zoontje is ook net 2 en een draak 🙈… Alles is werkelijk nee, nee, nee.. Hangt t liefst de hele dag op de bank tegen mij aan met een duim in zn mond.. Gooit spullen door de kamer…

En dan hebben we ook nog een broertje van 1 maand..

Bij opa en oma ook nooit driftbuien.. Thuis wel…

Hopelijk kunnen we snel weer lekker naar het zwembad, en komt de zon terug!!

Herkenbaar hoor! Voor mij was de oplossing om te gaan werken. Is werken of vrijwilligerswerk doen nog een optie? 

Onze dochter is altijd direct ‘aan’ als ze wakker is en echt een buitenkind. Ik hou zielsveel van haar, maar 24/7 samen trek ik niet. Onze karakters zijn op veel punten hetzelfde en dat botst. Ik werk nu 3 dagen en ik ben een veel leukere moeder. Toen ik nog fulltime thuis was, stuurde ik man en dochter af en toe een paar uurtjes weg. Dan had ik even tijd voor mezelf. Is dat nog een optie?

[Auteur]

Berichten