Mijn man was laatst bij zijn zus (die twee kindjes heeft). Wij zijn nu zwanger van ons eerste. Toen hij thuis kwam hoorde ik dat hij ergens mee zat…
Zijn zus had hem uitgelachen omdat hij blijkbaar iets gezegd had over baby’s wat niet helemaal klopte. Ze zei iets in de trant van dat hij er geen verstand van heeft en dat maakte hem onzeker. Daarnaast vertelde ze hem ook doodleuk dat niet slim is om flesvoeding te geven i.p.v. borstvoeding. Terwijl onze keuze al vast staat en hij hier niet om had gevraagd.
Ik was zo boos toen ik dit hoorde! Het is dat ik er niet bij was…
Ik kan er nu natuurlijk niets van zeggen omdat ik er niet bij was, maar oooh ik kook van binnen! Hoe durft ze hem zo’n rot gevoel te geven.
Herkennen jullie deze “oh zo fijne” bemoeienis en deze houding van “jullie snappen er niets van” ?
Hoe gaan jullie hiermee om of mee om gegaan?