Ik zie dat hetzelfde ja. Ik zou in eerste instantie een mail sturen met dat voor het onderzoek haar heup nog in de kom zat, dat ze tijdens het onderzoek terwijl jij had verteld van de heupdysplasie, toch aan het friemelen ging en niet lette op het gehuil van je meisje, en dat daarna is geconstateerd dat de heup uit de kom was en niet meer terug te plaatsen is. En inderdaad om een vergoeding van de schade vragen. Als ze moeilijk gaan doen, kan je alsnog vragen wat ze nodig hebben.
Kan de arts wel een verklaring geven van dat de heup eerst in de kom was en later uit de kom?
Wat heeft de gepensioneerde arts er van gezegd? Ik zou misschien ook nog een verklaring van haar vragen. Zij heeft gewoon niet opgelet en jouw kleine heeft daar nu als er niks word gedaan blijvend schade aan. En dat ze schrok van jouw opmerking, zou wel kunnen betekenen dat ze het heeft onthouden.
Het aanbod wat ze je hebben gedaan, te helpen naar een ander cb, is echt veel te min. Dit komt door die gepensioneerde arts en jij wordt er niet beter van om nu naar een ander dorp te moeten. Zou je je nog ‘veilig’ voelen op dit cb met een vaste arts?
Ik zou zelf denk ik een schadevergoeding eisen, maar daar geen vaste bedragen noemen, want het kan ook meer of minder worden. (Tenzij de arts hier met zekerheid iets over kan zeggen) Wellicht stellen ze zelf wat voor.
Echt heel veel sterkte gewenst