Wij hebben een super leuke lieve dochter van bijna 3 ( september ) 
waar ik laatste tijd behoorlijk wat vraagtekens bij hem. Het is ons eerste kindje en misschien is het allemaal normaal maar toch voel ik me er niet lekker bij. 
Ze gaat nu een ruime 7 maanden naar de peuterspeelzaal waar ze het prima doet althans dat hopen wij. Ze is nog geen vlotte prater wat ook echt niet erg is maar heb het gevoel dat ze op de opvang hierdoor ‘ buitengesloten ‘ wordt ze is ontzettend sociaal dus als we  voor school komen en ze ziet de kinderen dan springt ze er zowat op af maar merk dat de andere kinderen ( meisjes ) hier echt niet blij van worden. Gek eigenlijk want ik wist niet dat peuters dit al hadden. Nu waren we vandaag naar nijntje museum en we wisten niet wat ons overkwam. Heel rebels, geen rekening houden met anderen, gekke bekken trekken naar kinderen. Speelgoed afpakken en noem maar op. Ik bleef maar sorry roepen naar anderen. We zijn er ontzettend van geschrokken want thuis is ze absoluut niet zo. 

ik gaf haar heel rustig aan dat het absoluut niet oke is wat ze doet en zei ze letter ‘ school ook ‘ ik kan hier maar één ding uit halen dat de kinderen op school dit ook bij haar doen. 

Zal dit ook weer een fase zijn of zal het toch echt aan de opvang ( discipline) liggen? 

Of bedoelt ze dat ze zelf op school ook zo doet?

Ik denk eerlijk gezegd hetzelfde als ZazoeSept hierboven… kinderen praten veel eerder over hun eigen gedrag dan over het gedrag van andere kinderen op die leeftijd..

Misschien eens een gesprekje met de juf van de peutergroep plannen? Lijkt me slim, alleen dan kun je echt te horen krijgen hoe ze op de peutergroep is naar andere kinderen toe en hoe de juffen haar ‘zien’.

Uhm, dat je denkt dat het aan de discipline van de opvang ligt vind ik niet oké.

Je kind is enigst kind begrijp ik? Dan weet je dus niet hoe ze zich gedraagt in een groep vol kinderen. Ik werk op een kinderdagverblijf en geloof me, kinderen zijn onder elkaar vaak heeeeel anders dan thuis.

Zoals ik jouw verhaal lees, vind ik het wel aannemelijk dat jouw kindje zich ‘rebels’ gedraagt in het bijzijn van andere kinderen.

Ze weet niet hoe met andere kinderen om te gaan, wilt haar plekje wilt verdedigen en vraagt (negatieve) aandacht van andere kinderen om aandacht te trekken.

Ik vind dat je niet zomaar de opvang de schuld kan geven omdat jouw kind rebels is naar andere kinderen toe. Alsof de opvang haar een ongemanierd kind maakt… dat is echt niet zo.

Vraag echt een gesprek aan met de leidsters en vraag of ze eerlijk willen vertellen hoe jouw kind daar is. Dan krijg je misschien dingen te horen die je niet leuk vindt, maar geef de opvang daar alsjeblieft niet de schuld van.

Ik zal echt na vragen bij de juffen, maar als je der haalt krijg je nooit ene verslagje hoe dat het is gegaan? Dat is ook w beetje vreemd qls dit gebeurt of vraag jij er niet naar als ouder wil je toch weten hoe is gegaan qls dingen is gebeurt.
Daarnaqst kan dit een uitlaat klep zinn wat wr is gebeurt daar op psz.
Kan zijn door dat zei niet praat dat zei dit gedrag vertoont naar andere kinderen om ook aandacht te krijgen. Daar in kinderen vanaf 3 4 jaar kunnen hard tegen elkaar zijn ga na vragen wat er is leg het voor en ga obseveren

Maar er is eigenlijk geen reden voor om dit gedrag bij de opvang te zoeken toch? Misschien is je kindje hier gewoon nog niet zo handig in contact maken op een gewenste manier en ik kan me goed voorstellen dat het niet kunnen praten daarin meespeelt. Ik zou idd eens informeren hoe dit op de opvang gaat en wellicht wat meer hulp zoeken bij het taal/spraak “probleem”.

Hi,

Ik vind het helemaal niet zo raar dat je het bij de opvang zoekt. Wanneer je gedrag ziet in je kind wat je thuis nog nooit gezien hebt zou ik ook eerst plekken buiten de deur bedenken waar ze dit geleerd zou kunnen hebben.

Of de schuld bij de opvang ligt is een tweede punt, dat verwacht ik niet, idealiter staan daar mensen voor de groep die meer van opvoeding en ontwikkeling weten dan de meeste ouders, maar ik kan niet oordelen over de kwaliteit van jouw kdv.

Ik denk meer dat het verplicht meedraaien en vriendjes maken in een vaste groep wat losmaakt in je dochter. En inderdaad als ze daar genegeerd wordt kan ze op andere manieren aandacht gaan vragen, kinderen hebben daarin minder het onderscheid wat ‘slecht’ en ‘goed’ gedrag is.

Bij mijn dochter ging het ook niet zo soepel, ze was lange tijd veruit de jongste en hoewel ze goed praat geeft dat toch wat afstand. Nu ze een half jaartje meedraait en er wat nieuwe kindjes zijn gekomen gaat het stukken beter en heeft ze voor het eerst leuk contact.

Ga eens met de leidsters praten, zij weten vaak ook beter of iets normaal gedrag is of dat je er wat mee moet. En misschien trekt dit ook wat bij zodra ze wat meer praat of er nieuwe kids in de groep komen waar ze een betere klik mee heeft.

 

[Auteur]

Berichten