Vanaf het moment dat mijn man en ik het goede nieuws vertelden tegen mijn schoonouders dat wij in verwachting zijn begon het. Mijn schoonmoeder had al een hele boodschappentas vol met babyspullen gekocht voor dat ze wist dat ik zwanger was of dat we uberhaupt aan het proberen waren. Wat erg lief is maar ook heel vreemd… Wat mij hier vooral in dwars zit is dat het merendeel specifiek voor jongens is. Dit heb ook meteen tegen haar gezegd dat ik hier niet van gediend ben. Dit had weinig tot geen nut. Een week later kwam ze met een dino kruippakje thuis. In haar ogen was dit genderneutraal…. Nu blijkt dat ik in verwachting ben van een meisje en nu zit ik hier met deze jongens spullen… 

Ook bestaat er nog maar 1 gespreksonderwerp en dat is “spuirtje” want zo heeft ze de baby genoemd. Ik word hier horendol van! En ik snap dat ze enthousiast is dat ze oma wordt voor de eerste keer. Maar ik heb geen zin in een bemoeizuchtige oma. Want dat doet ze nou al goed. En begrijp mij niet verkeerd. Ik heb een hele goede band met haar (wat nu niet zo lijkt) en ze is zoals mijn moeder voor me. Maar ik maak mij gewoon heel erg zorgen en weet niet hoe ik hier mee moet omgaan. Ze koopt voortdurend cadeaus, sommige zijn leuk het merendeel is gewoon spuuglelijk. Mijn man heeft ook al met haar gesproken maar dit heeft geen zin. HELP!!

Hoi,

Wat vervelend dat dit zo gaat.

Lijken me niet veel oplossingen meer dan maar je kunt nog proberen om het gesprek aan te gaan met dat je het heel lief vindt dat ze al die spullen koopt maar veel je smaak niet is. Als ze dan dingen wil geven dat je samen op pad gaat en ze dan dingen koopt wat echt helemaal je smaak is.

Werkt dat niet dan laten gaan en aannemen en ergens op zolder leggen of weggeven aan een goed doel. Dan is het aan haar verder toch 🙂

Hoihoi, 

Hier iemand die zich hetzelfde voelt. Alleen dat is het mijn schoonvader die extreem claimed, nu al. De band met mijn schoonvader is niet goed, ik heb 7 jaar een relatie met mijn partner en in die 7 jaar hebben we hem enkel gezien met verjaardagen. Komt nooit uit zichzelf op bezoek en vroeg nooit hoe het ging.

Nu ze weten dat wij zwanger zijn komen de ene na de andere cadeautjes en geldbedragen onze kant op, wil hij zelfs met pensioen gaan in straks alle tijd met de kleine meid door te brengen Etc. 

Ik voel mezelf hier helemaal niet prettig bij, ook omdat ik zelf het gevoel heb dat ze mijn eigen ouders volledig voorbij lopen. 

Wat ik er mee kan doen, ik heb ook echt geen idee. Heb hem al aangesproken. Maar dan schiet hij in de slachtofferrol… 

Girl neem gewoon wat afstand!! 

Pfff hou op!! 

hier precies hetzelfde. Schat van een vrouw, echt waar maar zo bemoeizuchtig als wat. Elke dag krijg ik berichtjes toegestuurd met babykamers en allerlei andere dingen. Hartstikke lief bedoeld natuurlijk maar ik heb een hele andere smaak en vind meerendeel niet mooi en dat zeg ik dan ook. Maar dan is ze een soort van beledigd. Zij gaat er ook helemaal vanuit dat het een jongetje word, en heeft ook kleertjes daarvoor “en als het een meisje word krijgt het het alsnog aan.” Hallo nee?! Ik wil niet dat mijn kind als meisje zijnde verward wordt met een jongen..
begrijp mij niet verkeerd, als zij uiteindelijk het liefst een jongen wilt zijn heb ik daar alle respect voor en vrede mee hoor.

 

als mn vriend en ik naar een babywink gaan moet ze perse mee. ze heeft nu al besloten wat ze allemaal wilt doen als het kind er eenmaal is. Ook heeft ze besloten dat ze in mijn kraamweek vrij neemt om elke dag langs te komen om te helpen maar ik wil dat niet!! 😩😩. 

sorry ik kan je hier niet mee helpen maar ik begrijp precies hoe het is

Herkenbaar. Bij ons gebeurde dit vanaf dag 1 ook. Vooral de vader van mijn vriend. En ik snap het echt wel. Ze zijn allemaal dolblij dat ze voor de eerste keer opa en oma worden, maar wij hebben dat samen wel direct ingedamd. Op een fatsoenlijke manier uiteraard.

Zo wilde mijn schoonvader direct de woensdag als vaste oppas dag. En hij vraagt zoiets niet maar gooit me erin als “en op de woensdagen komt hij lekker hierheen!”.

Nope, lieve schoon paps. Het is ook onze eerste dus wij gaan eerst zelf onze draai vinden met de kleine en daarna zien we wel. We zijn met ze alle 4 in gesprek gegaan dat ze absoluut niet bang hoeven te zijn dat ze iets tekort gaan komen, maar dat wij de regie hebben en houden. Wij bepalen wat we willen voor de kleine, hoe de babykamer eruit ziet, wanneer wij gaan shoppen, hoe we alles gaan doen etc.

Het was direct helder en klaar. 

Voor de 20 weken echo heb ik deze week mijn moeder en schoonmoeder allebei uitgenodigd om mee te gaan en ze vonden het fantastisch. Maar ze laten ons alle 4 heerlijk ons ding doen en vragen nu of ze ergens mee kunnen helpen en of we een bepaald iets nodig hebben. 

Maar dit alles dus wel door heel duidelijk grenzen aan te geven en direct het gesprek aangegaan te zijn. Ik ben daarin heel netjes geweest maar wel niet mis te verstaan duidelijk. Dus geen voorzichtig gedoe met aangeven wat we niet prettig vinden, maar BAM. Duidelijk. 

Nu loopt het allemaal heerlijk. Mijn moeders wilden ook al helpen in de kraamweek en ik heb ze aangegeven dat ik een gil geef als het nodig is en als ik dat fijn vindt dan. Dat weet ik nu gewoon nog niet dus daar ga ik niks over vastleggen. En ook daar heb ik de regie in.

Dat is dus de enige tip die ik mee kan geven. Zeg ze hoe blij je bent met enthousiaste opa’s en oma’s, dat ze niks tekort gaan komen qua betrokkenheid bij de kleine maar geef heel duidelijk je grenzen aan en blijf die herhalen als het nodig is. Niet voorzichtig, niet in “wolkentaal”, maar heel duidelijk hoe je erin staat en wat je wel en niet wil. Het is immers jullie kind. 

Succes! 

[Auteur]

Berichten