Ik heb een spoedkeizersnede gehad en was al half van de wereld van de mega lange bevalling en medicatie die ik al had gekregen, maar mijn ervaring is heel positief! Ik riep ook al de hele tijd kom maar op, want ik trek dit niet meer dus ik stond er misschien ook wel anders in. Ze vertelden alles en je moest met een kussen in je buik zitten en dan een bolle rug maken. Ik heb de prik niet als pijnlijk ervaren. Je partner zit naast je op de ok en kan alles zien als hij wil. Dan halen ze het kindje eruit en krijg je hem/haar te zien en wordt hij even bij je gelegd. Bij ons hadden ze de telefoon van mijn partner gevraagd en maakten ze allemaal foto’s van het kindje en ook toen het op mijn borst gelegd werd. Daarna werd hij meegenomen en ging mijn partner mee. Ik werd toen gehecht en daarna lag ik met mijn kindje op een soort bijkomkamer. Ik heb de dagen in het ziekenhuis wel echt veel pijn gehad aan de wond en kon amper overeind, maar daarna ging het snel beter. Met 6 weken deed ik alles echt wel weer. Succes!!!

Ik heb 2x een ruggenprik gehad, heb er niets van gevoeld.. Ze verdoven eerst het plekje waar ze de naald inprikken & ze zeiden dat ik moest ontspannen en heel stil moest blijven zitten. Ik voelde letterlijk niets!

Ik denk dat nadat ze de toevoer van het medicijn stopten, het een half uur/uur duurde voor ik weer op mijn benen durfde te staan (weet het niet meer precies).

Groetjes! 

Dankjulliewel voor alle berichtjes met jullie persoonlijke ervaringen!

Zo te lezen is het allemaal minder eng en relaxter dan ik had gedacht 😀
Aan deze info heb ik super veel en mijn man trouwens ook (die las mee). Ik had al informatie gezocht bij het ziekenhuis & verloskundige maar die kwamen niet veder als de standaard : geplande keizersnee that’s it.
Youtube,google & born every minute laat ik maar links liggen want daar werd ik bang van.

Door de berichtjes voel ik me nu een stuk fijner en rustiger want ik zag daar echt tegenop.

Heel erg bedankt!!!!!!!

Hoihoi,  Ik heb een spoedkeizersnede gehad, ondanks de heftigheid van die beslissing en het in me op nemen van alles wat snel gebeurde, vond ik de daadwerkelijke ingreep niet eng.

De ruggenprik heb ik niet eens als vervelend ervaren. Ik was bang (omdat ik van een vriendin hoorde dat bij haar vaginale bevalling de ruggenprik zo gezet was dat maar een been verlamde) voor de prik en de pijn en omdat ik niet wist wat er allemaal om me heen gebeurde. Ik heb deze angst uitgesproken en ze vertelden mij dat deze prik toch iets anders is en ze altijd testen of hij in ‘beiden benen’ werkt. De prik zelf vond ik zoals bij het bloedprikken aanvoelen (dit vind ik niet vervelend of pijnlijk) en de vloeistof leek een warme golf. Je voelt de vloeistof wel, maar zoals ik al zei voelde het bij mij als een warme golf (wat ik op dat moment best aangenaam vond). Daar kon ik rustig worden omdat ik zeker wist dat ik niks zou voelen, ze hadden dat namelijk getest. Ze knijpen/prikken dan met een pincet op de verdoofde plekken, reageer je hier niet op dsn is het goed. En met die rust heb ik de keizersnede uitgezeten (ofja.. Gelegen natuurlijk…).

Als je bang bent of je wilt meer informatie of je wilt dat ze elke stap vertellen/niet vertellen geef dit dan aan! Je bent nog altijd de baas, ook al heb je in die situatie wat minder controle.

Het verdere verloop van de keizersnede voelde een beetje gek, want je voelt wel dat ze (in) je buik bewegen maar ergens voel je ook weer niks (in ieder geval geen pijn).

Ongeveer een half uur tot een uur na de operatie kon ik weer mijn benen voelen. 

Het herstel vond ik in het begin wel pittig en pijnlijk. De wond ‘brandde’ vooral waar het afgehecht is en ik kon de eerste dag niks anders dan platliggen. De 2e dag moest ik gaan lopen met begeleiding en dat ging heel moeizaam, moest dan ook huilen van de pijn. Maar bij de 3e keer is dat al minder en na 2 dagen weer veel minder. Zo zul je merken dat elke week beter gaat en de wond goed heelt. Met 6 weken kon ik alles weer.  Ik hoop dat je, ondanks dat je deze keus hebt moeten maken, dat je een fijne bevalling krijgt door middel van keizersnede.

Hoi Cindy, Ik heb een geplande keizersnede gehad. Ik was echt als de dood voor die ruggenprik. Maar het viel me echt heel erg mee. Ik werd na even liggen op de tafel wel even wat flauw, maar toen ik dat aangaf spoten we wat in mijn infuus en voelde ik me snel weer goed. Ik heb niets gevoeld van de operatie zelf. Heb gevraagd of ze bij het uit mijn buik halen het scherm omlaag konden doen en zo kon ik mijn zoon meteen even zien. Na de standaard controles werd hij bij mij gelegd. Voor het loslaten van de placenta hebben ze op mijn buik gedrukt, dat heb ik wel gevoeld, maar het was niet pijnlijk of zo.  Mijn herstel was volgens het boekje. Ja, het deed de eerste tijd flink zeer om bijvoorbeeld op te staan. Maar ik heb het rustig aan gedaan en ben helemaal goed hersteld.    

Hi Cindy, 

 

8 weken geleden werd mijn grootste angst waarheid. Na 5 dagen met gebroken vliezen en weeen, en een zoon die niet uit de stuit wilde draaien werd er besloten dat we voor een keizersnede zouden gaan. 

5 dagen lang heb ik geroepen dat ik het wel zelf kon, ook een natuurlijke stuit en ook die weeen. Geen haar op me hoofd die er aan dacht ik toe te geven aan het advies van een keizersnede.

Tot die vrijdag de gynaecoloog kwam om te vertellen dat ze het nu toch wel verstandig ging vinden als we die zaterdag voor een keizersnede zouden gaan. Ik kon niet meer dus moest me er bij neerleggen.

maar achteraf… waar heb ik me druk om gemaakt. Zo bang als ik was voor die ruggenprik en dat snijden in een gezond lichaam. Zo is het me meegevallen. 
spreek je angst goed uit, daardoor werd ik overal goed in begeleid en heb de ruggenprik niet gevoeld. Ook de keizersnede zelf was een appeltje eitje. 

Het herstel daar in tegen (te vergelijken met mijn “gewone” bevallingen) vond ik moeizamer. Maar ook dat vergeet je snel, nu 8 weken verder is alles weer bijna als vanouds. 
Toi Toi Toi.. je kan het. 

Hoi Cindy91,

Ik heb vorig jaar een keizersnede gehad. Niet gepland dus had me er ook niet echt op voorbereid. Onze dochter had echter andere plannen en wilde niet recht voor het geboortekanaal komen liggen.

 

Hoi Cindy91, Ik heb vorig jaar een keizersnede gehad. Niet gepland dus had me er ook niet echt op voorbereid. Onze dochter had echter andere plannen en wilde niet recht voor het geboortekanaal komen liggen.  

De ruggenprik heb ik helemaal niets van gevoeld. Nu is deze wel gezet tijdens een flinke wee, dus was ik er totaal niet bij met mijn aandacht. Je wordt ook eerst verdoofd en dat is echt een klein naaldje. 

Op de ok was het oprecht gezellig. Je wordt wel met beide armen vastgemaakt (voelt beetje vreemd maar doet geen zeer ofzo). Maar ik werd echt helemaal betrokken bij alles wat ze deze, de anesthesioloog en mijn man zaten bij mijn hoofd. Ik kon mijn dochter meteen zien en na een check van de kinderarts mocht ze ook even bij mij zijn.

Het enige jammere is dat je na het hechten nog naar de uitslaapkamer moet, terwijl man en kind naar de kamer gingen. Daar lag ik wel de klok vooruit te kijken (moest 15 min blijven), zeker omdat je verder nergens last van hebt en volledig wakker. Ik heb mijn man nog wel op het hart gedrukt niet haar naam aan  onze ouders te vertellen tot ik erbij was, haha.

Het herstel is me heel erg meegevallen. De eerste dag loop je voorover gebukt als de heks uit Hans en Grietje maar dat gaat per dag beter. Na 3 nachten ziekenhuis (kreeg een nachtje extra omdat onze dochter om 19.53 was geboren) naar huis en daar eigenlijk geen pijnstillers mee nodig gehad. Alleen goed opletten dat je niet teveel doet de eerste weken. En groot voordeel is je gewoon naar het toilet kan en kan zitten omdat daar geen hechtingen zitten! Het litteken ziet er keurig uit en zie je niet als je een bikini aan hebt.

Het is echt beduidend minder naar dan ik zelf van tevoren had bedacht. Het komt bij jou ook vast goed!

[Auteur]

Berichten