Soms zoekt frustratie zich een weg naar buiten. En op zo’n manier dat je hier van schrikt. Dat jullie beiden beseffen dat het niet normaal is is vooral heel belangrijk.
Ik lees hier vooral uit dat jullie allebei overprikkeld zijn en ook heel erg moe. Als het mogelijk is kijk da an naar een mogelijkheid dat de kleine ene paar daagjes uit logeren kan. Is er geen opa, oma, tante of oom of natuurlijk een vriendin die in wil springen?
Jullie kunnen dan eens lekker bijslapen, tijd voor jezelf nemen en ook belangrijk, tijd samen. Dus niet samen tv kijken, maar een goed gesprek, samen een spelletje of een lekkere wandeling buiten. Herinner je weer waarom je hem zo leuk vond. Ouders worden is heel heftig. Je zult echt je draai moeten vinden in je nieuwe rol en ook weer goed leren hoe je elkaars partner bent.
De baby houdt hier echt niets aan over zolang dit niet stelselmatig is.
Succes!