Ohhh over schoonmoeders gesproken zeg.. ik snap je helemaalll!!!! Ik heb nog nooit zo erge antipathie tegen iemand gevoelt als tegen haaaar in me zwangerschap!!! Ze wonen (gelukkig) een uur rijden bij ons vandaan. Maar dat waardeert ze niet en laat ze merken ook. Ze komt al binnen bij mij met de woorden dat het roteind rijden is over een rotweg. Ze kunnen dan trouwens wel elke week ruim n uur in de auto zitten voor n concert.. dat is dan weer niet vervelend.. en zo zijn er 1000 dingen.. Nou ist extra vervelende dat ze van de opvoedmethode is van knijpen en tikken uitdelen en jaaaa al voordat ze 1 zijn! Ik word er beroerd van hoe ze omgaat met het andere kleinkind dat ze al heeft. Ook is ze heel bezitterig.. als zij er is kan zelfs me schoonzus zelf amper dr eigen kind vasthouden of iets zeggen als het kind iets ondeugends doet. Nu willen ze in september een week bij ons in de buurt op vakantie en dan ELKE dag op bezoek komen (ben 2 aug uitgerekend) en dat terwijl.mn man maar 2 weken vakantie heeft! Draaaaama ik zie er vreselijk tegenop en ben echt bang dat ik vreselijk uit me vel ga springen tegen haar.. ze is namelijk ook t type die zonder te vragen door je agenda bladert in je kastjes graait enz en heb al te veel met haar meegemaakt. Ik word al chagi als ik aan haar denken uwghhh. Hebben jullie nog tips?????
Tegen haar zeggen dat je het niet wil en ze normaal moet doen?
Hierover dan wel met je man op 1 lijn zitten natuurlijk.
Mijn schoonmoeder was ook helemaal over enthousiast omdat het haar 1e kleinkind is. Zo heb ik ook gedacht want ik wilde totaal geen hekel aan haar hebben. Ze is het liefste mens (buiten mijn moeder haha) op de hele wereld en doet echt alles voor ons.
Dat ze dan enthousiast is en soms wat te veel er bovenop kan zitten neem ik voor lief.
Ze wilde ook elke dag langs komen maar mijn man heeft gezegd dat het nu wel even goed is en ze over 2 dagen weer even kan komen kijken.
Ze pakte haar ook helemaal niet uit zichzelf want wist dat ik hier niet van gediend ben. Mocht ze dat wel doen of iets wat ik niet wil nou dan krijgt ze het te horen hoor.
Natuurlijk wel op een normale manier maar ik ga me niet inhouden om haar gevoelens.
Ik begrijp niet zo goed waarom je je niet zou uitspreken tegenover haar. Je blijft nu zelf met een rot gevoel zitten en maakt je al helemaal druk om dan.
Ga het rustig bespreken, mocht ze wild worden dan heb je het iig geprobeert en is het verder haar probleem als ze zich rot voelt.|
Succes allemaal! 🙂
Onthou ook dat het allemaal over enthousiasme is vanuit hun kant. Niet dat ze dan moeten doen zoals ze kunnen doen maar vaak als je het bespreekt snapt ze het al. Als dit niet zo is, wat ik al zei dan haar probleem!
Geniet van jullie kleintjes.