Luister. Ik heb zelf ook zo’n soortgelijk dilemma meegemaakt. Even in het kort, de passie was er maar er zat geen toekomst in (hij hield daarin de boot af) toen mijn huidige partner leren kennen en later bleef die ander steeds contact zoeken…ik ben er niet op ingegaan en verder gegaan met mijn liefdevolle, open, zorgzame en ook passionele man. Samen wonen, kind enz. Stug hield die ander vol, dat hij misschien wel met me verder wou blablabla, tot ik zei dat ik zwanger was. Doodse stilte. Dus ik was gewoon een uitdaging/bootycall idee en ik ben dus heel blij dat ik er nooit op in ben gegaan. Nou zeg ik niet dat die spanjaard van je dit verzint voor een bootycall…maar waarom zou je hem gaan opzoeken??? Hij vond jou toen niet goed genoeg voor in zijn leven toe te laten terwijl dat makkelijk kon en dan zou jij nu ALLES op het spel zetten voor die lapzwans? En daarbij: waarom belt hij JOU? Heeft waarschijnlijk niemand anders om zijn leed mee te delen ofzo, dan weet je direct wanneer je wel ff goed bent…nee sorry je bent niet zijn dokter zonder grenzen en afscheid kan ook via de telefoon want hij zal je toen ook afwijzend hebben geappt en plots niks laten horen als je even lastig werd. Nogmaals, ik begrijp je gevoel wel, ik had ook nog heel lang zijn nummer in mijn telefoon staan. Bleud, maar waar. Het lijkt me alleen niet ok dat jij je leven, wat heel mooi en ECHT is (zo klinkt t) gaat opgeven omdat iemand die dat NOOIT voor jou zou doen, zelfs niet toen hij geen risico liep en gewoon met jou een toekomst kon opbouwen kon hij dat al niet!! Fuck off met zo’n gozers en laat je niet gek maken. Zie zijn vertrek naar spanje aub als ‘afsluiting’. Hij gooide jouw bij het grof vuil he, terwijl je hem als een koning behandelde. Dat je uberhaupt de telefoon hebt opgenomen was al te veel respect geven aan een persoon die dat niet teruggeeft! Ziek of niet ziek, finito is mijn mening 😘