Ik ben nu 30 weken zwanger van de tweede en weet sinds 2 weken dat ik zwangerschapsdiabetes heb. Bij de eerste had ik dit niet. Ik baal ontzettend, alleen al omdat ik bij de eerste eindigde met een zwangerschapsvergiftiging en vroeggeboorte. Waarom kan ik niet een keer normaal zwanger zijn? Maargoed, het is dus zo en dat dieet komen we de laatste weken wel uit. 

Maar ik schrok dus best wel van het nieuws dat je na de zwangerschap er dan waarschijnlijk wel snel vanaf zult zijn, maar dat je 50% kans hebt om binnen 5-10 jaar diabetes type 2 te ontwikkelen 😯 En dat je kindje ook een verhoogde kans houdt. 

Hoe is dat dan na de bevalling? Is even alles loslaten voorgoed voorbij nu dan? Nooit meer genieten van een pizza avond of even lekker een bak ijs leeg lepelen? Voor altijd dit dieet volgen? Ik merk dat het me een beetje somber stemt. Het is niet dat ik enorm ongezond leef, zeker niet. Maar ik hoef maar naar patat of koekjes te kijken nu en mn waarde wordt te hoog. Dus momenteel is alles zo gezond mogelijk. 

Hoe gaat het met anderen die het gehad hebben en al bevallen zijn? Evt ook een paar jaar later. En hoe ging het met jullie kindje vlak na de bevalling? Hoeveel rekening houden jullie er nu nog mee? En ooit nog last gehad? 

Zodra je bevallen bent is de zwangerschapsdiabetes ook weg, dus je zou weer alles kunnen eten dat je wilt zonder hoge waardes.
De bedoeling is dat je dan jaarlijks een suikertest doet om in de gaten te houden of je diabetes ontwikkeld. Dan ga je die molen van prikken en dieet weer in.

Door een gezonde leefstijl te houden verklein je die kans.

Dus jij kan alles weer eten zonder dat je problemen krijgt met je bloedsuiker? Ben je niet bang dat je door verkeerde dingen te eten later alsnog diabetes krijgt? De kans is best wel hoog.

Hoe ging het met je baby na de bevalling? Had die er last van?

Ik had mijn waardes tijdens de zwangerschap met een dieet goed onder controle. De baby heeft nergens last van gehad. Heb ook niet ingeleid te hoeven worden ivm een te grote baby. Na de bevalling heb ik niet meer hoeven prikken. Al heb ik dat na een week wel weer een dag gedaan, en bleven ze onder de normen.

Inmiddels ben ik weer zwanger, en dus een verhoogde kans op weer zwangerschapsdiabetes. Ik ga vanaf nu, week 12, wel meer op mijn voeding letten. Ook omdat er in week 16 en week 26 zo ongeveer preventieve suikertesten worden gedaan.

Ik ben niet zo bang om los van de zwangerschappen diabetes te krijgen. En als het wel het geval is of dreigt te gebeuren dan pas ik mijn voeding daarop aan.
Ik heb normaal een vrij gezonde levensstijl, dat ga ik niet preventief heel streng maken.

Even voorop: ik heb geen zwangerschapsdiabetes gehad. Maar wel in de hele molen gezeten. Mijn waardes bleven namelijk goed. Maar ons kindje was steeds te groot. Ik ben dus met 40+3 wel bevallen in het ziekenhuis, uiteindelijk ook door inleiding om dat het na strippen niet op gang kwam. Onze dochter was 4150 gram. Dus prima op gewicht! Daardoor hoefde ik niet nog in het ziekenhuis te blijven om bij haar suikerwaardes te prikken.
Als diabetes in de familie zit, kan het dat je verhoogd risico hebt. Maar verder zou ik proberen dat los te laten. Ik heb nog wel regelmatig geprikt na de bevalling, maar mn waardes bleven goed.

Mijn schoonzus heeft het bij haar eerste zwangerschap gehad en sinds dien niet meer, ook niet bij de tweede zwangerschap.Ze zegt wel dat ze door zoveel maanden het dieet te volgen toen ze zwanger was, haar smaak ook is veranderd. Waar ze vroeger bijvoorbeeld Nutella met een lepel uit de pot kon eten, vindt ze dit nu super vies, veeelste zoet. Ook bijvoorbeeld stroopwafels eet ze niet meer. Ze is alle zoetigheid een beetje verleerd ofzo.
Ze bakt nog wekelijks heerlijke taart, maar dan doet ze soms wel de helft van de suiker erin ten opzichte van het recept. Dat soort dingen, puur omdat het te zoet voor haar is.

Maar nu 6 jaar later verder echt geen gevolgen gehad, pizza avond is er nog steeds elk weekend bij hun thuis 🙂

Ik ben nu zwanger van de derde (26 weken) en heb voor de derde keer zwangerschapsdiabetes. Ben ook al 6 weken insuline aan het spuiten want krijg het niet onder controle met voeding alleen.

Elke keer na de zwangerschap was het direct weg. Ik moest dan na 6 weken een nieuwe bloedtest doen en daarna elk jaar. Die was elke keer gewoon goed.

Omdat het bij mij deze x vroeg ontdekt is, met 16 weken al. Heb ik vermoedelijk blijvende suiker. Voor mij wordt het dus wel aanpassen na de zwangerschap, maar nooit meer iets lekkers dat hoeft echt niet hoor.

Mijn vader is zwaar suiker patiënt en die eet echt nog wel eens een frietje of een pizza of een zak chips.

Dankjewel voor jullie reacties. 

Esrada, dat is nog eens een positief verhaal! 

En Mali, is dat zo? Dat als je het al vroeg hebt dat het dan type 2 is? Wel balen dat het nu toch echt wel mis is. En zeker dat je aan de insuline moet! Stiekem heb ik wel in mijn hoofd een derde te willen. Maar ik weet niet of het er nog wel in zit. Ben al bijna 39 nu. En mijn twee zwangerschappen kwamen al niet zonder complicaties. Maar ik hoorde inderdaad dat als je weer zwanger raakt dat je het dan ws weer krijgt. 

Janneke, dankjewel, maar bij mij is het al vastgesteld. En mijn prikcurves blijven niet goed als ik slechte dingen eet. Gelukkig nog wel als ik heel streng gezond en volkoren eet verspreid over de dag. 

Ik vind jullie wel dapper… Nu met de wetenschap dat het gewoon echt 50/50 is of ik diabetes type 2 ga ontwikkelen, kijk ik toch anders tegen suikers en zetmeel enzo aan. Zetmeel zonder volkoren reageer ik vooral sterk op. 

Niet dat ik enorm ongezond leef. We eten 3 gezonde maaltijden per dag, best veel groenten en wat fruit. Ik drink nooit gesuikerde dranken, en eet zelden toetjes buiten de zwangerschap om, ben geen snoeperd. Ik kook vaak zelf, dus geen kant en klare sausjes of pakketten. Maar heilig ben ik natuurlijk niet. We hebben eens in de week een patat/pizza dag en ik lust best een koekje bij de thee, of nu tijdens de zwangerschap een bolletje ijs in de avond tegen het maagzuur. De dietiste zei dat ik gezien mijn waardes het bolletje ijs mag behouden. Daar reageer ik niet sterk op. Patat of pizza of witte pasta daarintegen… Mn waardes schieten dan gelijk omhoog. Het is nog een beetje zoeken. Soms zijn het niet de overduidelijke dingen zoals dat bolletje ijs. 

Maargoed, na de zwangerschap zal het weer goed gaan. Toch weet ik heus wel dat voeding invloed heeft op of je het krijgt. En de kans is al een stuk groter. Dus ik voel me nu gewoon een beetje alsof ongegeneerd een pizza opeten er niet meer in zit bijvoorbeeld. Ook niet na de zwangerschap. 

 

Misschien eens kijken of je ergens een lekkere volkoren pizza kan vinden, kijken of dat beter gaat? Ik maak de bodem meestal zelf (en de rest dan ook) en je kan zo’n zelfgemaakte pizza ook prima invriezen zodat je het alsnog als makkelijke maaltijd kan gebruiken op die avonden dat je even niet zoveel tijd hebt om te koken. En in sommige supermarkten kan je kant en klare volkoren pizza of pizzabodems vinden. En ik weet niet of bijvoorbeeld bloemkoolbodems oid ook een optie zijn?
Ik heb zelf geen (zwangerschaps)diabetes (wel een verhoogd risico op type 2 wegens PCOS), maar mijn zusje wel (type 1) en ook daarmee kan je best nog regelmatig wat lekkers eten, in haar geval dan natuurlijk met bijbehorend spuiten (/extra bolussen met de insulinepomp), maar bij type 2 zonder spuiten is daar ongetwijfeld ook een mouw aan te passen. Ik moet zeggen dat ik 50% kans ook wel eng vind klinken, maar ook met een redelijk gezond maar niet superstreng dieet kan je je kansen verkleinen dat het zo gaat zijn en je hebt natuurlijk ook 50% kans dat je binnen 10 jaar geen type 2 ontwikkeld. 

[Auteur]

Berichten