Dag mensen,

Na 3.5 jaar was ik eindelijk zwanger. Helaas gister een miskraam gekregen met 7 weken. Ik weet dat er veel meer mensen zijn die dat hebben meegemaakt. Hoe heben jullie dat verwerkt? Hoe zijn jullie er mee omgegaan?

Groetjes Ninna

Lieve Ninna, wat verdrietig zeg! Ik denk dat iedereen dit op een andere manier verwerkt, ik zelf ben even niet op het werk geweest (1-2 weken denk ik) om gewoon even goed verdrietig te zijn. Daarna de draad weer opgepakt en het gelijk weer opnieuw geprobeerd.. het bewijs dat het blijkbaar wel werkte hield mij op de been. Sterkte!

Dag anoniemjp. Dank voor je reactie! Ik geloof inderdaad dat dat voor ieder anders is. Ik wil eigenlijk ook gewoon weten hoe men ermee om is gegaan. Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet denken/doen/voelen. Daarnaast waren we bezig met hormooninjecties dus ik hoop dat we weer snel ermee aan de slag kunnen. Ik begin dinsdag met een nieuwe baan, dus ik kan helaas geen vrij nemen oid. 🙁

Je hoeft helemaal niet iets specifieks te denken/doen/voelen. Het is nog erg vroeg in het proces om al aan de vrucht zelf gehecht te zijn, maar sommige vrouwen zijn dat wel meteen.

Maar als je niet echt iets voelt, kan dat dus ook gewoon heel normaal zijn. Of het kan zijn dat het later pas echt binnenkomt.

Het is echt voor iedereen anders. En de betrokken hormonen kunnen ook nog je emoties beïnvloeden.

Wat verdrietig! Een miskraam is altijd verdrietig, maar in jullie situatie extra!

Wat mij hielp was goed naar mijn eigen gevoel te luisteren wat ik nodig had (alleen zijn of juist wat leuks doen, erover praten of juist niet etc). Bovendien hielp mij de gedachte dat een miskraam eigenlijk ooit zonder reden gebeurt. Waarschijnlijk was het kindje ziek of was er in aanleg iets niet goed. Dus hoe verdrietig ook, dit was waarschijnlijk het beste en wat fijn dat mijn lichaam dat signaal opgepakt heeft. Wie weet helpt dit jou ook.

Succes! 

Ik heb met 12 weken zwangerschap een miskraam gehad.

Dit was in april 2005 maar omdat in september 2004 mijn zoontje is geboren en overleden op 1 oktober 2004 met 34 weken zwangerschap merk ik dat ik het verlies van de miskraam weg gestopt had.

Omdat ik dacht het verlies van mijn zoontje is erger maar 4 jaar geleden kreeg ik opeens zo veel last van het verdriet van mijn miskraam dat ik alsnog emdr heb gehad.

Dus neem.de tijd om het te verwerken.

Mijn miskraam was op 7 april 2005 en nu 7 april er weer aan begint te komen denk ik er toch weer meer aan.

Ook al is het al zo lang geleden.

Ik wil je heel veel sterkte wensen en kijk wat voor jou goed voelt wel er over praten niet er over praten enz.

 

Dank voor jullie reactie. @tessa zo probeer ik er ook over te denken, maar word er toch steeds erg verdrietig van.

@cvdpluijm wat ontzettend moeilijk. Sterkte 7 april.

Ik begin morgen met een nieuwe baan in de kinderopvang. Vind het erg lastig om dan ook nog eens omringd te zijn met kinderen. Wat zouden jullie in mijn geval doen? Gewoon gaan werken? Kan het niet maken om mij de eerste dagen al ziek te melden toch? 

Ik snap dat het lastig is om meteen ziek te melden bij een nieuwe baan. Maar op dit moment heb jij tijd nodig en het is wel de bedoeling dat je je volledig op je werk kunt focussen, dat is wel nodig in de kinderopvang. Dus ik zou zeker deze week nog even voor jezelf kieze /ziek melden.

Heel veel sterkte met verwerken!

Qua ziek nelden/nieuwe baan: dat hangt er helemaal vanaf hoe jij je voelt en wat je nodig hebt. Het kan ook juist voor de nodige afleiding zorgen. Ik weet niet hoeveel uur je werkt? En of je het ziet zitten om te proberen en dan kijken of het juist fijn is of niet?

Je kan er ook over nadenken om open kaart te spelen, want ik snap wel dat ziek melden op je 1e werkdag niet ideaal is. Als ze de echte reden weten, is er wellicht meer begrip? Maar dat moet je zelf bepalen hoe dat voor jou is. Je bent natuurlijk niets verplicht, maar ik ben altijd meer van de eerlijkheid en voel ik me beter bij. Succes! 

[Auteur]

Berichten