hoe voel(de) jij je tijdens de zwangerschap zat je echt op een roze wolk?of vond je het ook spannend en was jij helemaal jezelf? mijn laatste zwangerschap duurde helaas veelste kort ik had ook erg last van angst en was helemaal in de war tot huilens toe. ik zag als een berg op tegen alle veranderingen mijn vorige zwangerschap was ik ook heel erg ziek en was onze dochter te vroeg geboren ook dit speelde mee in mijn gedachte en nog zoveel meer. voel me zelfs schuldig daar over en al helemaal toen het ook nog eens mis ging.

Ik herken je verhaal, mijn eerste kindje is ook te vroeg geboren met alle stress in de weken ervoor om nog tijd te rekken. Ik was ook heel emotioneel. Daarom voel ik nu nog meer de behoefte om er van te genieten. We weten immers dat het ook minder dan 9 maanden kan duren!

Ik voelde me vooral misselijk, misselijk en eh misselijk. (tot het einde overgegeven) Maar ik was ook heel blij en trots en zenuwachtig. Ik was zo benieuwd hoe het zou zijn,.. maar het is nog 100 keer mooier om moeder te zijn dan ik van te voren dacht. 

Misselijk en nogeens misselijk pff.. Ons eerste kindje dus vind allemaal heel spannend en eng 🙈 20 januari onze eerste echo Dus ben benieuwd!

Herkenbaar. Mijne is een maand te vroeg gekomen. Maar ik had een complicatie waarmee ik al vanaf 17 weken wist dat er een aannemelijke kans op vroeggeboorte was. Ik moest absolute rust houden. En 2 keer eerder heb ik weeen gehad. De verloskundige zei net dat we de veilige periode bereikt hadden, en daar kwam ze. Ik had op het eind ook nog eens een zwangerschapsvergiftiging. 

Ik voelde me voortdurend geobsedeerd met mijn lijf, de klachtjes, hoe ik daaraan kon voelen of het nog wel goed ging, of ze nog leefde. Veel angst en spanning dus. 

Maar tegelijk ook heel trots op mijn mooie lijf, die giga buik en borsten, zo in love met de baby in mijn buik. En ja misselijk, olifantenvoeten, nesteldrang, slapeloosheid, zwaar/puf/steun/hijg/auw op t laatst. Zeker toen ze ingedaald was 😂

 

Van mijn beide zwangerschappen helaas niet intens kunnen genieten.

Bij de eerste tot n week of 16 erg ziek geweest en veel gespuugd, waarna het gelukkig wel beter ging. Echter zaten we midden in een verbouwing en pas 4 weken voor mn bevalling helemaal klaar. De laatste weken vooral gerust.

En nu ben ik tot en met de 20e wk weer erg ziek geweest en spugen. Waarna het weer beter ging, maar kreeg 2wkn later galstenenaanval waarvan ik erg veel pijn had. Toen weer paar weken goed en weer n galstenenaanval. Nu vooral erg last van maagzuur (waarna de afgelopen 2x een aanval volgde) en mn bekken. Over 8 weken ben ik uitgerekend en hoop dan van alle ellende af te zijn en dat ik eindelijk kan genieten van ons 2e kindje.

Nee, zwanger zijn is niets voor mij. Het is dat de wens voor een 2e kindje erg groot was, maar ben ook erg blij dat ons gezin hiermee compleet is en ik niet meer zwanger hoef te worden/zijn 🙈

[Auteur]

Berichten