Hoi dames, 

Ik moet geloof ik even wat van me afschrijven. Ik ben 14 weken zwanger en heb gewoon een aantal baaldagen. Ik voel me zo ellendig vandaag. Ik ben misselijk, heb hoofdpijn, een stijve nek en erg veel pijn onderin mijn rug/bil. 

Daarbovenop is mijn vriend vandaag de hele dag weg voor werk en kan hij er dus niet voor mij zijn. Soms heb je gewoon even iemand nodig denk ik… 

Maar wat ik nog het aller ergste vind is dat mijn lichaam nu al lijdt onder deze zwangerschap. Mijn buik zit onder de striae, ik heb spataders over mijn benen, op mijn rug zit een maanlandschap aan puistjes en wondjes/littekens daarvan en ik heb ineens overal donker haar. Dat alles samen zorgt ervoor dat mijn zelfvertrouwen nogal heel laag is en dat ik mijzelf gewoon niet mooi vind. 

Gisteren zat ik met mijn vriend in de auto en die vertelde dat hij het ook zag. Maar hij vind me zo mooi en kijkt wel door die dingen heen. Bij elk woord dat hij zei voelde ik me slechter en minder aantrekkelijk. Uiteindelijk heb ik het onderwerp maar veranderd.

Aan het eind van de dag kwam het weer ter sprake. Ik ben in huilen uitgebarsten en heb hem verteld wat ons gesprek met mij deed. Bij alles wat ik zei wilde hij een oplossing aanbieden en ervoor zorgen dat ik stopte met huilen. Wat mij alleen maar verdrietiger maakte. Ik heb hem gevraag mij even de ruimte te geven.

Na een potje huilen ben ik naar hem toe gegaan en heb ik uitgelegd dat hij soms even zijn mond moet houden en er niet voor alles direct een oplossing is. Verdriet moet er soms gewoon uit denk ik. Toen hij eenmaal stil was begon ik weer te huilen… 

Ben ik de enige die zich zo voelt? En hoe kan ik omgaan met die huilbuien door hormonen?

Bedankt alvast.

Hoi, 

Je bent zeker niet de enige die zich zo voelt. Ik ben nu 10 weken zwanger van een tweeling. Mijn dagen bestaan uit overgeven, slapen en huilen. Ondanks dat ik ‘pas’ 10 weken zwanger ben, heb ik echt een enorme buik en ook mijn borsten zijn flink gegroeid. Ik had van mezelf al niet echt een mooi lichaam, maar bij mijn man voelde ik me goed. Ik wist/weet dat hij me mooi vindt. De afgelopen 10 weken heb ik misschien 3 goede dagen gehad. Dat is voor geen enkel mens goed. Daarbij voel ik me een walvis. Begrijp me niet verkeerd. Ik ben trots dat mijn lichaam twee kindjes kan dragen, maar ik voel me niet mooi. De eerste 12 weken zijn bijna voorbij en ik ga er maar vanuit dat daarna alles weer een beetje in balans komt. Als je je maar eens goed voelt, dan geeft dat mentaal een enorm verschil. Ik neem aan dat dat straks gaat gebeuren.

Succes!

Hey,

 

Ik begrijp waar je mee struggelt. Het is ook echt rot dat je je zo voelt.

Bedenk alleen wel dat dit ook komt door de hormonen. Heb je voordat je zwanger raakte ook last gehad van onzekerheden?

Elke vrouw heeft last van onzekerheden, ook ik. Ook die hele mooie zwangere of slanke dames. Het is normaal dat je zulke gevoelens hebt. Laat je alsjeblieft niet door deze negatieve gevoelens leiden. Je bent wie je bent en je hebt een heel mooi kindje straks die op je staat te wachten.

Stel je de situatie zo voor; stel dat je zoon/dochter in de puberteit komt en bij jou zijn of haar onzekerheden uit, wat zou je dan zeggen? Luister naar je eigen advies! 

Ook ik heb last van m’n onzekerheden. Ik heb last van striae op m’n benen en heb er al 1 op m’n buik. Dit is je lichaam die dit creeërt om je voor te bereiden op de bevalling. De striemen zal je niet wegkrijgen, maar alle vetjes bijvoorbeeld wel. Geniet van je zwangerschap en geniet van je eigen lichaam! 

Wat betreft je vriend; ik denk dat hij niet weet wat hij moet doen, maar luister naar wat hij voor complimenten geeft en neem deze ook aan. Kijk naar de spiegel en ga dan juist kijken naar de dingen die mooi zijn!

Ik snap het wel hoor, maar helaas moet je sowieso even door een minder mooie periode heen.. mannen willen toch graag denken in oplossingen of iets afdoen als onzin. Wat mij helpt is om iets meer tijd te besteden aan kleding, cremes en make up, waardoor ik me weer iets beter voel. Wellicht iets om te proberen? Die buik mag nu natuurlijk wel geshowd worden in een strak jurkje!

Je bent zeker niet alleen!!! Begin van mijn zwangerschap heb ik het niet echt ervaren maar momenteel (38 weken ) ik kan serieus echt om alles huilen. Mijn man weet t ook niet meer, ach wat moet hij doen als ik het niet eens begrijp. Ik heb geen last gehad van striemen ( kan nog komen) maar wel van spataderen, wat heb ik rot tijden gehad tijdens zomerdagen..elke dag een lange broek ondanks een hittegolf! Mij kon je niet wijs maken dat het niet erg was. Ik zag het en het is lelijk! 

Ik ben maar totaal 9 kilo aangekomen, ondanks dat heb ik echt dikke bovenbenen gekregen. Herken mezelf niet meer terug. Wat bij mij helpt is..vaker douchen of in bad..dan voel ik me weer ff goed. 

Uiteindelijk komt alles goed! 

-wat je ook denkt, keer het om! Kan soms echt helpen! 

Ik snap helemaal hoe je je voelt, ik ben nu 12+5 weken zwanger en heb me nog nooit zo slecht gevoeld als de afgelopen weken.. Bij mij niet zo zeer qua uiterlijk (alhoewel ik er zeker niet op mn best uitzie) maar vooral hoe ik me voel, bijna elke dag overgeven, geen eetlust, obstipatie en ga zo maar door.. Ben zelfs een keer flauw gevallen, dus emotioneel voel me echt niet best.

Ik hoop echt dat het minder zal worden, en dat ik er dan van kan genieten.. maar op t moment heb ik het echt zwaar

We doen het in ieder geval wel voor een goed doel, heel veel sterkte!

Oei herkenbaar. Puistjes trokken bij mij na 15 weken weg en was me huid beter dan ooit! 

Ik ben nu 31 weken en mijn buik zit vol haartjes. Vind t ook vreselijk maar ga t nu niet harsen lijkt me niet echt fijn.  En t zal ook wel weg trekken. Ik vind mijn lichaam ook niet meer zo mooi. Dikke buik, grote tepels, borsten die zijn gaan hangen. Armen voelen slap en over me benen heupen en kont nog maar te zwijgen. 

Ene dag meer last van dan de andere dag. En ja die rot hormonen tot 23 weken ben ik echt niet te genieten geweest. Hierna ging t weer wat beter. Nu beetje op en af. Heeft ook wel te maken met hoe moe ik ben. 

Veel succes! 

Hoi lieverd! 

 

Ik ben inmiddels al een stukje verder in de zwangerschap en ik mag je alvast meegeven dat de eerste trimester dus tot week 12 echt ontzetténd!! << emotioneel zwaar is!! 

Je voelt je snel huilerig en hopeloos gevoel en extreem troetel gevoel smacht je naar. Dit is omdat je lichaam écht drastisch veranderd.. je ziet er nog niks van maar je lichaam is zich aan t voorbereiden dat er een baby in je buik gaat groeien…. 

op het moment dat het tweede trimester ingaat voel je je écht!! Geloof mij 😉 minder huilerig enzo. En dan snap je nu precies waar ik het over had.

ik heb echt hele erge huil momenten gehad en mijn vriend ging er soms lief mee om en soms zei die je stelt je echt aan en liep hij boos weg. En op zo moment moest ik nog meer huilen en boos gevoel maar ik werd wel eventjes wakker geschud want?.. ik stelde mij aan.

Kortom, beetje relativeren die boel, en als dat niet lukt en vriendlief lijkt de boosdoener te zijn en je overal aan te ergeren, dat is niet zo 😉 het zijn echt je hormonen. 

Vanaf tweede trimester gaat je buik groeien maar geloof mij dan heb je lekker energie en minder van die extreme stemmingwisselingeb, dus dat is t makkelijke van de zwangerschap. 

 

Probeer lekker te ontspannen en je dagelijkse dingen te doen en eventueel wat afleiding te zoeken als je je niet happy voelt. De gevoelens negeren en naar buiten gaan met vriendinnne ofzo kan ook wel is goed helpen 😉 

 

gefeliciteetd trouwens met je zwangerschap!! 😉 

en niet onzeker worden want ja je word wat dikker en je huid word onregelmatig en etc maar mijn vriend zei laatst, loop maar met trots want je loopt wel rond met de mooiste boodschap die er is. Tja ik word ook onzeker krijg pafferig gezicht en puisten en haar op mn buik maar dit gaat allemaal weer over; mits je natuurlijk gezond eet en je 12 kilo aankomt. Hahah.

Wat je meer aankomt is dus wel de eetbuien en die moet je erna weer aftrainen dus gewoon lekker gezond blijven eten 😉 

 

liefs 

Wauw.. ik ben hier gewoon even stil van. Het is fijn om te kezen dat anderen dit ook ervaren. 

Ik heb natuurlijk altijd mijn onzekerheden gehad. Ik was altijd de ‘iets te zware met dikke tieten’. Het afgelopen jaar ben ik door overspannenheid nog eens 15 kilo aangekomen. En toen ik wist dat de knop om moest was de zwangerschapstest positief. Ik mag niet lijnen van de verloskundige.. dus dat doe ik dan ook maar niet.

Maar het zorgt er wel voor dat ik onzekerder ben dan voorheen. Plus al die (blijvende) veranderingen in mijn huid maakt dat ik nogal onzeker ben. 

Vooral emotioneel is de verandering nog niet zo goed te verwerken. Dat zal binnenkort wel komen als alles echter word, mijn buik groeit en er contact is met de baby. 

Bedankt dames, voor de lieve opbeurende woorden🤗

[Auteur]

Berichten