Onze dochter van 3 vraagt als ze wakker is meteen of ze die dag naar de opvang gaat. Ze gaat 2 dagen per week en we geven dan eerlijk antwoord als ze die dag erheen gaat.
Ze begint dan vrijwel meteen heel zielig te snikken en te huilen en vaak te herhalen dat ze niet wil. Dit blijft totdat ze er is en vaak is het bij het wegbrengen dan nog een stukje erger. Het is na een paar minuten over, weet ik van de leidsters over en ze heeft het er eigenlijk altijd leuk. Dit zegt ze ook als we haar ophalen.
Het huilen duurt nu toch al wel een aantal maanden en raakt me nu toch wel steeds meer. Hebben jullie tips dit patroon te doorbreken?

Vervelend hè? Vooral omdat je weet dat ze het er wel leuk heeft dus ook geen reden om een ander (soort) opvang te zoeken lijkt me..

Bij onze dochter van 3 helpt het om de avond er voor even tussen neus en lippen door te laten vallen dat ze morgen naar de opvang gaat. Zij gaat 3x een ochtend naar een gastouder. Als ik het haar de ochtend zelf vertel, begint ze ook vaak te huilen en wil ze niet. Maar als ze er de avond ervoor er al op voorbereid is, gaat het prima en heeft ze er zin in.

Ik had dit eerlijk gezegd niet verwacht. Had gedacht dat ze dan niet wilde slapen oid. Maar niets daarvan! Ze zegt dan alleen ‘ok’ en gaat lekker slapen. De volgende dag is het dan geen vraag meer.. Wie weet het proberen waard? Succes! 

Gaan we zeker proberen 👍🏻

[Auteur]

Berichten