Hoi allemaal!

Momenteel ben ik trotse mama van mijn eerste kindje.
Hij is 6 weken oud.
Wanneer herkenden jullie de verschillende huiltjes van je kindje?
Ik vind dit momenteel nog erg moeilijk om onderscheid te maken in de huiltjes en er achter te komen wat hij wilt of waar hij last van heeft.

Ik hoop dat jullie mij iets wijzer kunnen maken.
Liefs Kim

Dat heb ik nooit herkent geloof ik, en ik heb ondertussen 2 kinderen haha. Huilen was huilen en dan was het nagaan wat de reden kon zijn. En soms is er geen reden maar moeten ze gewoon even flink huilen om niks ofzo 😉

Mn jongste is nu 2 jaar en huilt nog wel eens om aandacht of omdat ze geen zin heeft km te praten. Dat herken ik natuurlijk wel op deze leeftijd. Maar bij een baby herkende ik de huiltjes echt niet, ik heb dat nooit zo gesnapt. Als ze honger hadden, gingen ze met het mondje zoeken naar eten en dat was dan dus duidelijk honger. Maar verder… geen idee! Haha

Heb je de dunstan baby taal dvd al eens gezien helpt hier ontzettend. Ik hoor het nog altijd perfect maar helpt zeker

Hey momma, ik herkende het toen mijn baby een aantal weken ouder was. Toen ze 14 weken was en ik weer ging werken wist ik precies hoe en wat. Maak je niet druk of voel je er niet slecht door. Bij de een komt het.. en zoals al aangegeven bij de ander niet

Oef dat vond ik ook altijd zo lastig!
Ik ging meestal het lijstje af: luier, knuffelen, drinken, slapen 😅
Op een gegeven moment kregen we iets meer ritme en kon ik bijvoorbeeld “moe” wegstrepen.

Het enige huiltje dat ik echt leerde zien was pijn/kramp/poepen.

Mijn dochter is 8 weken. Ik hoor duidelijk neh of nah. Dat is honger. Eh herken ik ook. Dat is boertje laten. En auww is als ze moe word. Heb veel aan dunstan baby taal!!

Ik herkende het ook moeilijk of niet. Ik ging alles af wat er zou kunnen zijn. Luier, honger, moe. En als dat het allemaal niet was dan was het proberen te troosten met knuffelen of afleiding.

Ik ben er nog steeds van overtuigd dat het ligt aan of je baby af en toe huilt of aanhoudend heel hard huilt. Die van mij deed dat laatste. 6-9 uur per dag. En daar hoorde ik echt geen dunstan babytaal in hoor. Ik herkende niks. Pas na een maand tot 4-6 ging ik feilloos horen wat er aan de hand was. Maar toen brabbelde ze ook wat en daarna kwamen blikken en gebaren en reacties enzo. Dus dan wordt het ook duidelijker. Na 3 maanden stopte het aanhoudende huilen ook steeds meer. Ik heb veel filmpjes enzo gekeken, herkende echt niks.

Inderdaad eerst de oorzaken af gaan. Vieze luier, warm/koud, honger, moe, koorts of pijn, en was er “niks” dan ging ik uit van dat ze zich gewoon verloren voelde of algeheel niet super door krampjes oid. En dan hield ik haar bij me en ging ik knuffelen, wiegen, rondlopen, billetjes kloppen enzo tot ze eindelijk wel sliep of wilde eten.

Eens met lewis. Alleen zodra ze net beginnen te huilen kun je er soms nog wel wat uithalen van de dunstan methode maar zodra ze eenmaal hard huilen, is het niet meer te onderscheiden.
Ik leef gewoon een beetje op de klok. Als mijn kinderen huilen ga ik na hoe lang geleden ze hebben gedronken of geslapen. En even luier checken. Is het dat niet, dan troosten omdat ze iets van prikkelverwerking doen. Duurt het echt langer dan geef ik meestal alsnog de fles haha. Maar mijn dochter is nu 3 maanden en inmiddels ken ik haar wel en snap je wel wat er is meestal. Komt goed!

[Auteur]

Berichten