Hoi allemaal,

Graag wil ik jullie om advies/tips vragen.

Mijn zoontje van 10 maanden is over het algemeen een vrolijk mannetje. In de ochtend gaat hij nog een uur naar bed en in de middag meestal zo’n anderhalf uur. Na ons ritueel leggen we hem in bed en dan slaapt hij meestal vrij snel.
Sinds twee weken krijgen we hem eindelijk ’s avonds tussen 19u en 20u in bed. We houden hetzelfde ritueel aan als overdag en verlaten dan zijn kamer, maar op een of andere manier huilt hij zich ’s avonds altijd in slaap. De ene keer is het wat jengelen, maar meestal is het echt huilen en soms zelfs krijsen. Hoe lang dit aanhoudt, wisselt per dag. Vanavond bijvoorbeeld al een dik half uur..

Herkennen jullie dit? Iemand een idee wat dit kan zijn en hoe we hem hierbij kunnen helpen? Hij is zo moe, maar toch geeft hij dan niet toe. Het breekt m’n hart als ie zo huilt 😞

Ja super zielig. Je wilt zo graag dat je kund gelukkig is, maar dat kan gewoon niet altijd.

Heeft hij op die ergere dagen wel genoeg, niet te veel, niet te weinig, gegeten en gedronken?

Hij eet en drinkt eigenlijk iedere dag qua hoeveelheden hetzelfde..

Mijn dochter is bijna 11 maanden en nooit problemen gehad met slapen. Nooit gehuild niks dus echt geluk mee gehad. Sinds wij terug zijn van vakantie en ze weer terug in haar ritme moet komen is het ook brillen en krijsen. Heb haar dan een halfuurtje beneden en breng haar weer naar boven zelfde ritueel en een beetje extra melk. Nu doe ik sinds 3 avonden die extra melk er gelijk al in. Dus nu zit ze op 210+7. Geen enkele avond meer problemen gehad en ze zit weer helemaal in haar oude ritme. Misschien een paar avonden wat meer voeding proberen te geven? Wie weet heeft hij nu wat meer behoefte!

Ik ben tegen huilen, dus wij hebben haar hier nooit laten huilen op bed. We gingen haar dan even in slaap wiegen. Waarschijnlijk slaapregressie. Dan sliep ze zomaar na wat wiegen 

Hier bijna 20 maanden maar sinds geboorte een slechte slaper, op alle vlakken. 

Hij huilt nog altijd bij het naar bed gaan. Ene avond langer dan de andere. Soms krijsen alsof z’n leven ervan af hangt, andere moment want jengelend/mokkend. Ook hier geen voorstander van laten huilen, ook nooit gedaan. En dan bedoel ik, wel kort en zeker naarmate hij ouder werd hier en daar in de nacht wat langer omdat we zeker wisten dat er niks anders aan de hand was. 
We houden aan dat hij een paar minuten huilt (lees 5.. Max 10min) en gaan dan naar boven. Kort troosten, knuffelen, tot hij weer ontspannen is en normaal ademt ipv huilerig naar lucht happen. Dan terug in bedje, kusjes welterusten slaap zacht en kamertje af. 
dat houden we vol om de zoveel minuten totdat hij meestal, binnen een half uurtje wel echt toegeeft aan z’n slaap. 
Zo leren we hem hopelijk dat we er zijn als hij ons nodig heeft en hem komen troosten maar dat hij daarna ook zelf weer moet gaan slapen. 

Haihai,
Mijn beide kids hebben ook zo’n fase gehad. Ging vanzelf weer over..
Tis erg naar maar wrs zit je kindje in een flinke ontwikkeling of krijgtie een tandje oid.
Succes!

[Auteur]

Berichten