Gefeliciteerd! Welkom bij de moederclub 🌸
Dat is heel normaal hoor. De eerste nacht uit het ziekenhuis hebben mijn vriend en ik bijna continue boven de wieg gestaan omdat of de geluidjes zo verontrustend waren of het ineens te stil was. Wees gerust, dat hoort er echt bij en met een week of twee herken je de geluidjes beter en weet je wanneer je je gerust nog even om kan draaien. Wij moesten onze kleine meid in het begin ook steeds wakker maken. Soms sliep ze zo diep dat we echt moeite moesten doen. Dan schrik je ook even. Kriebel in haar nek, daar reageren ze in hun slaap ook in.
Dat doet ze nu ook nog. Gisteren nog sliep ze zo diep in de drager dat ik even moest porren om te kijken of er nog leven in zat. Dat is onze Moederlijke natuur ☺️ Gelukkig maar….
Schrik niet direct, zolang ze nog warm aanvoelt en een goede kleur heeft. Dat helpt bij mij. Ook hadden we snel een nachtlampje op de kamer, zodat ik vanuit mijn bed haar contouren goed kon zien. Deze is helaas van de week kapot gegaan. Nu staat de camera erop en kan ik vanuit mijn bed zien of ze geluidjes maakt omdat ze wakker is of nog lekker slaapt. Bij dat laatste kan ik nu ook makkelijker doorslapen. Het went.
Succes met het ontdekken van het ouderschap en geniet er vooral van. Het is cliché en zo waar, want het gaat echt hard.
