Ik moet het echt even hier afschrijven. Als je naar mijn topic historie zal kijken zal je een lijst aan topics met problemen vinden. Om een extreem lang verhaal kort te maken heeft mijn baby van 6 maanden kma en is extreem onrustig, ipv van beter word dit alleen maar erger. Als hij wakker is is het prima en kan hij lekker spelen, jij tijgert/kruipt al en ontwikkelt bijzonder snel. Dit tot zijn grote frustratie. Hij heeft geen 10 seconden frustraties en kan niet zonder te kronkelen, overstrekken en wegdraaien en fles drinken of een hapje eten. Ook vermoeden ze dat hij een trauma heeft aan het krijgen van de fles omdat er de eerste 3 maanden koemelk in heeft gezeten. Hij heeft een extreme vorm van eczeem die behandeld word met hormoonzalf. Maar slapen, ho maar. Hij kan de rust niet vinden, hij draait, spartelt, krijst alsof we hem mishandelend. Hij komt uit alle lakentjes, wilt niet op zijn buik slapen, laat inbakeren niet meer toe en wurmt zich zelf uit een Pacco doek en als hij dan slaapt duurt het 30 minuten voor dat het allemaal overnieuw begint. Hij blijft zijn speen er maar uit slaan. Snachts word hij 4 tot 6 keer spartelend woelend en uiteindelijk huilend wakker en na 4/5 uur is de nacht voor hem wel voorbij. Ondertussen zijn we een ziekenhuis opname verder waarin ze hem op een of andere manier wel wat structuur konden bijbrengen maar zodra we thuis varen viel hij weer terug in zijn oude patroon. We letten op signalen, wakker tijden niets helpt. We hebben zelf EMDR therapie gevolgd. Ondertussen sta ik onder toezicht van een fysiotherapeut, manueel therapeut, diëtiste, kinderarts, ortopedagoog, psycholoog en het cb. Ze willen nu thuisbegeleiding gaan doen maar dat zal wel op zich laten wachten door het virus. 

ik hou van hem en hij is de liefste maar dit breekt gewoon op, de opa en oma’s zijn niet in zodanig goede gezondheid dat ze dit vaker dan 1 dag kunnen overnemen. Het kdv staat stil; ik sta op wachtlijsten. Ik weet het gewoon even niet meer 🙁 

-*frustratie is concentratie 

oja en buiten dat om wilt hij echt wel tegen mij aan slapen en dit laat ik nu al te vaak gebeuren om zelf even rust te krijgen maar dan gaat hij op en geeft moment ook weer woelen en onrustig worden. Daar buiten om heb ik momenteel echt zo geen leven en ook geen “normale relatie” met mijn partner. 

Hoe was structuur daar hoe stond het ingericht misschien helpt dat om dat thuis ook te doen , uhm snap dat je alle hulp wil maar misschien word die juist daar ook van overprikkeld kan ook even periode zijn kijk hoe daar de kamer was ingericht en probeer het thuis ook maar zo veel hulp is wel veel en verwarend 

Klinkt heftig. Heeft hij naast zijn koemelkallergie geen reflux? Want de klachten die jij beschrijft passen daar wel heel erg bij. En dan zouden medicijnen kunnen helpen om hem daar minder last van te laten hebben. Verder snap ik je heel goed. Het bij je laten slapen.. overdag een draagzak misschien een idee? 

Hé, man dit is echt heel heftig! Ik heb hier geen ervaring mee maar wilde je even een hart onder de riem steken. Ontzettend knap dat je blijft zoeken naar een oplossing en dat je alle hulp aangrijpt die er is. 

En dan ook niet tijd/energie hebben voor andere dingen – heel begrijpelijk – maar zo vervelend. Misschien kan een vriendin een keertje een dag oppassen zodat je even alleen bent (met je partner)? Alles is nu natuurlijk nog lastiger met dit virus, maar er zitten ook een heleboel mensen thuis.

Blijf hier vooral van je afschrijven! Hopelijk komt er snel verbetering voor jullie… 

[Auteur]

Berichten