hallo, ik heb een zoontje van net 4 jaar oud, en hij kan erg goed praten en zich sowieso goed verwoorden. Hij is open en spontaan en stapt al sinds jonge leeftijd op jong en oud af om wat te vertellen. Toen hij nog veel jonger was kreeg hij geen enkele respons van de kindjes omdat die niet zo goed konden praten als hij en ik denk dat ze ook een beetje overweldigd werden door mijn zoontje, want hij stapt echt op iedereen af. op een hele leuke manier hoor. nu is hij dus 4 en zit hij net in groep 1. nu zie ik nog steeds hetzelfde gebeuren. er zijn weinig kindjes die wat leuks spontaan terugzeggen of ze kijken hem alleen maar aan. zijn er hier moeders die dit herkennen? ik vind het niet echt leuk, hoewel mijn zoontje er niet echt mee lijkt te zitten. Maar ik zou het zo leuk vinden als een kind eens wat leuks terugzegt, of zit dat er op die leeftijd eigenlijk nog niet echt in? 

Ik zit er gewoon een beetje mee, omdat hij enig kind is. En als we naar de speeltuin ofzo gaan, valt het mij op dat echt alle kinderen wel een broertje of zusje bij zich hebben. en als ze dat al niet hebben zijn de moeders samen met een vriendin met haar kinderen. Ik ben altijd alleen, omdat ik hier in de omgeving nog weinig mensen ken. Maar ik zie dat die kinderen altijd op elkaar gefocust zijn, en mijn zoontje komt er niet echt tussen. Ben ik te bezorgd? Of herkennen moeders met 1 kind dit?

Ik heb 2 kinderen, 4 en 2.5 jaar. Ik denk dat veel kindjes inderdaad even overweldigd zijn als een ander kind ineens gaat kletsen en veel kindjes zijn eerst even wat verlegen.
Ik zie hier ook als ik mijn dochter naar school breng, dat iedereen een beetje verlegen op het schoolplein staat bij elkaar en er wordt weinig gepraat. Ze zijn nog klein he, echt sociale vaardigheden moeten ze nog leren. Mijn dochter is ook elke ochtend wat verlegen en zegt nog geen ‘hoi’ tegen haar klasgenootjes. Maar eenmaal binnen kletst ze wel, maakt ze vriendjes, voert ze discussies, etc. Dus wat je als moeder die eerste 3 minuten op het schoolplein ziet, is niet hoe het de rest van de dag gaat! Mijn dochter komt altijd vol praatjes en wat brutaal thuis, ze nodigt vriendinnetjes uit om te spelen etc. Dus ze heeft echt haar mondje wel bij zich, ook al laat ze dat s ochtends om 8.30 op het schoolplein niet zien.

Wat ik probeer te zeggen, is dat veel kindjes zijn zoals mijn dochter. Eerst wat afwachtend. Dan lijkt het of ze jouw zoontje negeren ofzo, maar waarschijnlijk is hij wat te direct en weten anderen gewoon niet zo goed wat ze daar mee moeten. Maar eenmaal in de klas vinden kinderen elkaar heus wel hoor, en zal jouw kindje echt wel vriendjes maken! De eerste 2/3 maanden op school zijn vaak nog even wennen maar dan maken ze echt wel vriendjes en willen ze afspreken en worden ze socialer. Komt heus goed.

En t is heel knap van je zoontje dat hij zo open en sociaal is, je kunt er ook weinig aan doen want het is karakter. Maar voor andere kinderen kan het gewoon te direct zijn of ze kunnen er wat verlegen/bang van worden. Dat moet jouw zoontje ook leren te begrijpen direct overal met z’n neus bovenop zitten is niet altijd fijn voor andere kinderen 🙂

Ik heb hetzelfde met mijn dochtertje van 3,5…is altijd superenthousiast en wil graag contact leggen. Ik denk wel dat dit is omdat ze thuis en verder niet veel contact met kinderen heeft. Ook door de lockdowns weinig andere plaatsen natuurlijk qua ervaring opdoen. Zo zal dat ook met die andere kinderen zijn wat daardoor juist niet veel durven te zeggen ofzo. Het groeit vanzelf. Ik ben wel aan het kijken voor dansles of iets dergelijks binnekort zodat ze daar ook wat meer interactie kan hebben zodat ze het niet bij ieder kindje wat ze maar tegen komt probeert. En dan alleen nog bij de kinderen die ook terug reageren doet. Succes 🍀

ik denk en hoop ook dat dit zo is, maar vind het toch spannend omdat ik er verder inderdaad nooit bij ben. op het kinderdagverblijf zet ik hem aan de deur op en haal ik hem op het einde van de dag weer op, hoe de interactie is met de andere kinderen heb ik geen idee van dat zie ik gewoon nooit. en nu op de basisschool idem dito. Hij is echt net 4 dus er heeft nog geen kindje bij ons thuis gespeeld, behalve zijn nichtjes. Hij heeft het wel altijd naar zijn zin dus ik hoop/denk dat ik het probleem groter maak. maar ik vind het toch spannend en wil het graag goed doen. mijn zus heeft 3 dochtertjes die altijd nog elkaar hebben, en hij is maar alleen ik vind dat gewoon soms moeilijk en denk dan de meest moeilijke dingen. Zal wel bij het moeder zijn en het opvoeden horen:)

Hoi, ik kan beamen dat je het probleem groter maakt 😇 ik heb namelijk precies zo een kind, mijn dochter word komende maand 5. Ik heb daar ook lang meegezeten en nog wel eens. Maar we zijn nu bijna een jaar verder op de basisschool en ze heeft het super naar haar zin en genoeg vriendjes en vriendinnetjes! En ja ze is nog steeds enthousiast en andere niet altijd 😅 maar zelf heeft ze daar tenminste helemaal geen last van! Succes(Heeft een broertje van 11 maanden, dus nog niet echt een speelkameraadje)

De reactie van dat jouw zoontje ook moet leren dat het niet voor iedereen fijn is dat ie gelijk met z’n neus erbovenop zit een beetje raar overkomen. Je zoontje moet lekker zijn zoals hij is zijn enthousiaste zelf!

Ik heb een zoon van inmiddels 6. Heel introvert en super snel onder de indruk van het enthousiasme bij andere kinderen. Hij zoekt juist de rustige kinderen op om mee te spelen. Hij zal wat meer afstand houden van kinderen zoals jouw zoon. Wel communicatief heel vaardig. Hij heeft weinig vriendjes, maar wel hele goede.

Mijn dochter van 3 is al iets uitgaander, maar ook zij zal een beetje terugdeinzen van enthousiaste kinderen. Heeft meer vriendjes, maar fladdert van de een naar de ander. 

Beide karakters mogen er zijn, extravert en introvert of er juist tussenin. Ze moeten alleen wel even vinden wie bij hun past. Dat leuk op iemand afstappen schrikt mijn kindjes af, maar dat betekent niet dat jouw zoon zich moet aanpassen.

Bij ons begonnen de speelafspraakjes pas halverwege groep 1. 

Als jouw zoontje geen probleem heeft, maak er dan ook geen probleem van zou ik zeggen. 

Mijn zoontje van 2 spreek ideeën opstaat aan kindjes oudere mensen en zelfs volwassenen kijken hem aan wat zeg jij nou want hij zeg dan goeiedag of dag of hallo en praat echt super goed . Voor 2 jarige en soms beter dan kleuters
Sommige zeggen terug en sommige niet en als die ziet dat mensen niet terug praten zegt die nog keer en daarna kijkt die boos van waarom zeg je niets terug. Dit ia ook met kindjes zo ik laat het en ga gewoon verder. Hij stapt op oudere kindjes af sommige cinden leuk sommige niets je doet niets tegen

Mijn zoontje praat ook tegen iedereen honderd uit. Hij is nu net 5 en heeft een leuk aantal vriendjes gemaakt het afgelopen jaar. Nu zeggen ze elkaar ook gedag, dat is nog niet zo lang. Dus het komt allemaal vanzelf. En je kunt het ook eens met de juf bespreken. Misschien zien zij een andere kant.

[Auteur]

Berichten