Beste mede mama’s, ik heb een dochtertje van 3mnd. We mogen niet klagen met haar, ze huilt bijna niet en is de meeste tijd tevreden. 

Maar sinds een week of 2 begint ze echt te krijsen als ze bijv bij oma is, zodra er al iemand naar haar kijkt begint het lipje al te trillen. Ik ben op dit moment nog veel met haar samen zou ze al eenkennig zijn? Zo af en toe moet ik toch naar een afspraak of iets waardoor ze dan even bij mijn moeder is ofzo.. mijn moederhart breekt als ze dan zo begint te krijsen en ontroostbaar is. 

Hebben jullie misschien tips over wat te doen of wat er kan zijn?

Is het even huilen of langdurig? Onze dochter van bijna 7 mnd heeft dit bij bepaalde mensen ook. Oma bijvoorbeeld. Ze snapt het niet. Ik wel, alleen kan ik niet tegen haar zeggen dat mijn dochter van haar vastberaden ‘kop op/oude stempel’ energie schrikt. Het is altijd van korte duur. Na een minuut op 10 zijn ze weer dikke maatjes. Baby’s zijn extreem gevoelig voor energie van mensen. Zie je hier een patroon in of is het altijd?

Mijn dochter is nu 3,5 maand en heeft hier ook last van. Ik dacht zelf dat dit pas met een maand of 6 zou spelen. Heb haar net bij mijn moeder gebracht. Zodra ze de kinderwagen overnam, begon ze te huilen. 10 minuten later appte ze een foto dat ze lachte. 

Het is een fase (hoop ik). Ik zie het als iets positiefs dat ze zich goed aan mij en haar vader hecht. 

Ik ga zo snel mogelijk weg om het huilen niet te horen. 

Hier hetzelfde met schoonmoeder maar met andere opa’s en tante niet. Beetje lullig maar schoonmoeder is niet de rustigste en vooral zelfverzekerdste persoon. De spanning was en is nog steeds een reden om te huilen. Gaat ook weer over als we even weg zijn maar begrijp je moeite. Daarom brengt mijn partner haar bijna altijd weg en haal ik haar op. Onze meid is nu 8,5 maand en heeft dit nog steeds met momenten. Alleen komt nu de eenkennigheid ook om de hoek kijken, Ha Ha. 

Hier hetzelfde met schoonmoeder maar met andere opa’s en tante niet. Beetje lullig maar schoonmoeder is niet de rustigste en vooral zelfverzekerdste persoon. De spanning was en is nog steeds een reden om te huilen. Gaat ook weer over als we even weg zijn maar begrijp je moeite. Daarom brengt mijn partner haar bijna altijd weg en haal ik haar op. Onze meid is nu 8,5 maand en heeft dit nog steeds met momenten. Alleen komt nu de eenkennigheid ook om de hoek kijken, Ha Ha. 

Ik denk dat ’t inderdaad te maken heeft met de energie die iemand uitstraalt en ook het niet bij jou zijn. Oma ruikt anders, klinkt anders en voelt ook anders. Als ze dan misschien ook nog een beetje gestrest is, is dat heel wat voor zo’n kleintje. 

Onze zoon is nu 9 maanden en een enorme druktemaker. Mijn schoonvader is heel rustig en kalm. Dat is ook ongeveer de enige persoon bij wie onze zoon echt chill op schoot zit (voor langer dan 2 minuten). Hij valt zelfs wel eens in slaap bij hem, wat hij echt bij niemand anders doet. Hetzelfde geldt voor drukke vs. chille dagen. Ben ik druk en een beetje gespannen, is mijn zoon wat lastiger. Ben ik chill, is mijn zoon dat ook. 

Bedankt voor de reacties, ze heeft het eigenlijk bij iedereen wel 😔 mijn moeder is super met haar ze kan zich denk ik geen betere oma wensen.

Het gaat eigenlijk ook niet over. Ze stopt pas als ik er weer ben of dat ze gewoon te moe is en dan heel even in slaap valt als ze dan weer wakker wordt begint ze weer. 

Nu krijg ik al te horen dat ik haar verwen (niet van mijn moeder, maar van schoonmoeder bijv) of dat het aan de bv ligt 😕

ik hoop maar dat het een fase is, en dat het snel weer over is. 

Jeetje, wat vervelend dat anderen er commentaar over hebben. Alsof je het zelf al niet lastig genoeg vindt. Ik vind het een rare gedachtensprong van je schoonmoeder om te denken dat het aan de bv ligt, er zijn helaas nog steeds veel mensen die denken dat anderen (je partner en opa en oma) minder een band met de baby krijgen zolang jij bv geeft. Onzin natuurlijk. Een baby van onder de 6 maanden verwennen kan ook niet. Enkel wennen aan dat ze krijgt wat ze nodig heeft en dat lijkt me nou niet bepaald iets negatiefs 😉 

ot, ben je weleens voor langere tijd samen met je moeder én je dochter? Gaat het dan wel goed als je moeder bijvoorbeeld met je dochtertje speelt, haar luier verschoond etc? 

Ja sommige hebben idd hun eigen ideeën over bv, gelukkig trek ik me daar niks van aan 😉

Ja, ben wel vaker bij mijn moeder en zolang dat ze bij mij is is er niks aan de hand, dan kan er zelfs een lachje vanaf naar oma. Maar zodra iemand (m’n moeder in dit geval) korterbij komt de kinderwagen aanraakt of dat ik haar aangeef begint ze al te huilen. Ik ben ook al naast m’n moeder gaan zitten terwijl ze dan bij m’n moeder op schoot zit en haar gerustellend toegesproken. Maar het wil niet helpen. Zodra ze dan echt begint te snikken en te krijsen zegt m’n moeder ook dat ik haar terug moet pakken en moet troosten. Ze is gelukkig ook van mening dat ze niet zo hoeft te huilen. 

Ik houd maar in m’n hoofd dat een fase is😅 en we blijven het gewoon proberen. 

[Auteur]

Berichten