Hoi allemaal, 

Over 2 weken ga ik weer aan het werk na mijn verlof +4 weken vakantie. 

Op woensdag gaat mijn kleintje maar het kinderdagverblijf. Hier is hij nu al aan het wennen. Hij is hier flink van slag van. Huilerig en moe. 

Op donderdag schoonmoeder. Hierover maak ik mij zorgen aangezien zij het niet eens is met mijn manier van opvoeden. Dit aangezien haar eerste kleinzoon een makkelijk kinds is, en die van mij niet. (Prikkelbaar) 

Op vrijdag naar mijn ouders. 

Om het weekend zal ik ook werken, maar dan is mijn partner thuis. Maar goed, dit houd dus in dat ik mijn zoontje veel minder zal gaan zien. Ik zie hier als een berg tegen op maar ook omdat ik bang ben dat de dagen dat hij bij mij is mogelijk huilerig is door het weg brengen. 

Zie ik beren op de weg? Zal hij er gewoon aan moeten wennen of ben ik teveel met mijn eigen gevoel bezig en moet ik hem leren los laten? 

Ik overweeg zelfs een andere baan zodat ik minder kan gaan werken. . Hoe zien jullie dit? 

Ik denk dat in de eerste plek een gesprek met je schoonmoeder handig is (vind het sowieso lastig als die oppassen, hier ook, die houden vaak vast aan hun eigen opvattingen)… En wat betreft de opvang…. die van mij is ook heel moe daarna maar ik geloof wel dat het goed is om onder de andere kindjes te zijn etc. Is het mogelijk om hem daar wat meer afgesloten te laten slapen? Mijn zoon slaapt daar op de groep en dat is ook best druk. Wel denk ik dat wij het erger vinden dan de kinderen…. Ik kan je niet zeggen dat je moet loslaten, daar moet jij je zelf goed bij voelen, maar ik denk wel dat je geen overhaaste beslissingen moet nemen! Succes!

Dank je wel. 

Op het kdv kan hij apart slapen. Doen ze nu nog niet om hem beter te leren kennen. Straks wellicht wel en is hey rustiger voor hem. 

Met mn zoonmoeder praten is zeker een idee. 

Ik vraag mij af of andere moeders er ook zo tegen op zien om weer te gaan werken..

Hoi! 

Het is voor mij alweer bijna 2 jaar geleden dat ik na mn verlof ben gaan werken. Maar echt Ik begrijp je volkomen. Ik vond het zo lastig ondanks alle fijne oma’s, opa’s en opvang die we geregeld hadden. 

Ikwilde zoveel mogelijk zelf bij mijn kleine zijn. Ik werkte 36 uur en ben na mn verlof 20 uur gaan werken. Ondanks prima aantal uren Werken moest ik erg wennen, soms vind ik het nog steeds niet leuk. Maar ik probeer het om te draaien. Het is ook leuk en fijn voor onze dochter om oma’s en opa’s beter te leren kennen en tzt met andere kindjes te spelen. (Dit omdraaien van gedachte kon ik niet in het begin hoor, toen vond ik het gewoon echt mega lastig)

Belangrijk is dat de basis goed is: het in ieder geval goed voelt, de opvang voor je kindje en je baan. Kijk of dat zo is en kijk hoe je dat zo kan organiseren. En je gevoel mag er zijn. Vecht er niet tegen, laat het er zijn!

Succes

Hoi, 

ik ben vorige week begonnen met werken. Mijn zoontje gaat naar kdv en mijn moeder past 1 dag op. Hij moet heel erg wennen en kwam afgelopen week steeds heel moe thuis. Had daar ook maar 2 hele korte slaapjes gedaan in de wieg in de zaal want in die slaapkamer slaapt hij (nog) niet. Hij is ook snel overprikkeld, maar het gaat steeds beter. Ik vond/vind het ook moeilijk hoor! Hij is echt wel in goede handen maar toch.. bij het wegbrengen moet ik echt even slikken en ik mis hem overdag..  ik begrijp dus waar je het over hebt. Het is denk ik inderdaad een kwestie van loslaten. En is ouderschapsverlof of parttime gaan werken geen optie? Ik ben minder gaan werken en mijn man ook zodat we allebei zelf een dag met de kleine hebben. 

Bedankt voor jullie berichtjes. Fijn. 

Tuurlijk is minder werken een optie. 

Tijdens mijn zwangerschap bewust gekozen voor een kvd omdat ik er van overtuigd ben dat dat goed voor hem is. 

Echter dacht ik altijd dat je kind altijd in mijn leven zou komen en niet anders om, en zeker omdat we een lastige start hadden ben ik nu gewoon meer onzeker en wil ik het beste voor mijn ventje. 

Maar nogmaals dank! 

Ik begrijp je volkomen. Voor mij is het alweer bijna een jaar geleden dat mn verlof erop zat, maar ik vond het vreselijk om weer te gaan werken en de kleine te missen. Na haar kdv dag was ze echt kapot. Ik voelde me zo schuldig.. Maar ik probeerde wel te onthouden waarom ik haar graag een dagje naar het kdv bracht. Namelijk zodat ze leert samen spelen, delen, op elkaar wachten en vriendjes zou maken.

Nu een jaar later vind ik het nog steeds niet leuk om haar te moeten missen. Maar ik merk wel aan dr dat ze het heel leuk heeft op het kdv. Wat natuurlijk heel fijn is en precies wat ik hoopte!

Veel sterkte en plezier met werken. Het is echt wennen om je kleintje te moeten missen. Maar dat komt echt goed. En het is logisch dat hij nu heel moe is na een dagje kdv (veel prikkels), maar hij is ook nog zo klein. Als hij wat groter is merk je dat hij veel meer aan kan.

Ik ben gisteren voor de eerste keer wezen werken. Mijn zoontje is ook erg prikkelbaar daarna. Heeft de hele nacht liggen spoken! 

Ik vond het verschrikkelijk om hem weg te brengen! Ik was/ben ook nog helemaal noet klaar om te gaan werken, mede ook omdat ik mijn baan niet meer leuk vind. Echter kan het financieel gezien nu niet anders. Morgen komt mijn moeder in huis, ik ben ook bang dat zij er een ander ritme op na gaat houden. Is haar eerste kleinkind en ze wil vanalles gaan ondernemen, maar snapt niet dat hij ook echt moet slapen oberdag! Ik heb nogal n slaapkoppie wat zijn slaap hard nodig heeft.

Ik laat het gewoon gebeuren morgen. Mijn moeder merkt vanzelf als ze een huilend, oververmoeid, krijsend kind de hele dag op de arm heeft. Denk dat ze er snel van genezen is en n vlgd keer gewoon het ritme van mijn zoontje aanhoudt!

Oh ja ik vond het zo moeilijk. Hier ook een prikkelbare baby. Eerste maanden Waren heel lastig. Uiteindelijk een mooi vast ritme en alles op je eigen manier en dan moet je gaan werken.. pff! Ik zou mijn zoontje ook iedere week naar 3 adressen moeten brengen. Ik zag dit niet zitten. Heb met de oppassen afgesproken dat ze bij ons thuis zouden komen zodat de kleine zijn eigen omgeving en spulletjes had. Ik schreef zijn dagritme op en daar hielden ze zich aan. Ging beter als dat ik verwachte. Hij is nu 7 maanden en gaat nu sinds even naar 1 adres thuis, volgende week de 2de erbij en dan later de 3de. Gelukkig werkt iedereen hier fijn mee en echt met de tijd leer je het wel los te laten en word het wat makkelijker maar duurt wel even. Weet je het is heel makkelijk zegge voor een ander oh maar t gaat toch prima maar jij ziet je kindje daarna thuis en hoe hij op alles reageert en zit dus met een huilend kind. Een ander weet daar niks van. Mijn ervaring is wel dat als ze ouder worden ze het wel beter kunnen verwerken. Vraag een beetje aanpassing aan je oppassers. Tja het kinderdagverblijf is lastiger maar ook dat komt op de duur goed. Ik neem aan dat ze vaker prikkelbare kindjes hebben. Misschien kunnen ze er rekening mee houden? Veel succes en echt het komt goed. 

[Auteur]

Berichten