Hoi allemaal,

Sinds de geboorte van ons zoontje (nu 3,5 maand) is de zorg voor hem vrij intensief en na talloze bezoekjes aan de huisarts, osteopaat, kinderarts etc. kreeg hij eindelijk de diagnoses: reflux en koemelkallergie. Wij kwamen al vrij snel tot de conclusie dat er een gebrek is aan hulp/begeleiding (in Zeeland) rondom reflux en dat het vaak onderschat wordt wat voor impact het op je dagelijks leven kan hebben. Graag zou ik in contact komen met mama’s die ook een reflux baby hebben en behoefte hebben om hun ervaringen te delen of gewoon een luisterend oor nodig hebben :)

Qwe

Rotterdamse schreef:

Hoi AnneSan. Gaat het alweer een beetje met je zoon en jullie zelf? Heb je misschien al andere medicijnen voor de kleine kunnen krijgen waardoor hij minder tot geen pijn meer heeft? Ik heb zelf geen ervaring met reflux. Ik ben op dit moment zwanger van onze eerst kleine. Ik woon zelf ook in Zeeland. Heel veel sterkte en probeer wel een beetje te genieten tussen de momenten door.

Hoi, dankjewel voor je berichtje. Lief! 

En gefeliciteerd!! Gaat alles goed met de zwangerschap?

Ons zoontje krijgt nu sinds 1 week weer andere medicatie en het gaat op sommige momenten wel iets beter, maar het blijft wel intensief. We gaan er maar gewoon vanuit dat het de komende weken/maanden alleen maar beter zal worden.

We kunnen nu al meer genieten hoor, zeker omdat hij zo ontzettend vrolijk is tussen alles door

 

Qwe

Rotterdamse schreef:

Ik hoop het zo voor jullie. Gelukkig zit er wel al wat verbetering in. Jullie hebben wel een stoer ventje hoor dat hij zo vrolijk is. Je staat als ouders zijnde zo machteloos als je weet dat er iets is maar dat je niets kan doen. Mijn zwangerschap is niet de makkelijkste en totaal anders dan ik een zwangerschap had verwacht. Maar als ik onze kleine man in mijn buik voel maakt dat mn dag weer helemaal goed. Ik weet waarvoor we het doen.

He vervelend voor je.. hoe ver ben je nu?  Ik herken het hoor, vond de zwangerschap ook erg tegenvallen. De blauwe wolk heb ik nooit gekend haha.

Hopelijk krijg je veel hulp/steun van je omgeving. Zo niet, ik weet niet waar je woont, maar ik kan altijd een luisterend oor bieden hoor. 

Qee

Rotterdamse schreef:

Super lief van je 😀 Ik ben nu 27.3 weken zwanger. Gelukkig geniet ik van alle bewegingen in mn buik en kijk erg uit naar het moment dat we onze kleine knul vast kunnen houden. Ik woon zelf met mn man in Borssele dus is niet zo ver bij jou vandaan. Ik heb echt heelveel steun en hulp van mn man. Mijn familie wonen allemaal een eindje weg omdat we niet uit Zeeland komen. Ik ben hie heen gekomen voor de liefde. Heb je zelf ook geen fijne zwangerschap gehad? Ik heb van mijn ma een geniale boek gekregen “feliciteer hem maar, want ik vind er tot nu toe geen reet aan.”.

Gelukkig dat je er ook van kan genieten! En hopelijk kan je dat de komende weken ook blijven doen. Alleen jammer dat je familie niet in de buurt woont dan. Is toch lastig soms in deze periode, maar fijn dat je man zo’n goeie steun is!

Ik had vanaf 14 weken bekkeninstabiliteit en doordat ik heel lang veel thuis moest zitten, kon ik best somber zijn. Daardoor vond ik het moeilijk om er van te genieten. Maar die schopjes (schoppen soms) vond ik ook erg leuk! Maakt het allemaal nog mysterieuzer he. 

Haha wat een titel! Klinkt leuk

Qwe

Rotterdamse schreef:

Ja dat is idd erg jammer maar het is niet anders. Gelukkig spreek ik mn ma dagelijks en de rest ook wel regelmatig. Wat hiep bij jou goed voor je bekken? Ik loop daarvoor ook bij de fysio en heb dan een aantal oefeningen die ik naar kunnen moet doen. Dat af en toe somber zijn herken ik ook. Ik zit al vanaf week 8 thuis door veel overgeven, misselijkheid en niet kunnen eten en drinken. Ik heb daar van nu alleen nog het erg misselijk zijn van over gehouden en de bekkeninstabiliteit. Soms is het gewoon moeilijk om het allemaal te hendelen en dan kan ik ook somber zijn. Maar mijn man is gewoon top, die helpt me goed en kan ik gewoon me zelf zijn. Ben ook erg trots op hem.

Ik ging ook naar de fysio, maar ik zelf vond de oefeningen niet echt helpen. Zo’n bekkenband vond ik wel fijn als ik veel last had. En verder hielp; lopen. Vond ik in het begin lastig, maar ik merkte dat hoe meer ik liep hoe soepeler alles w

[Auteur]

Berichten