Ik heb echt geen woorden om te zeggen hoe erg ik dit voor je vind. Ik wens je echt heel veel sterkte en kracht toe!
Vrouwen moeten altijd zo onnodig sterk zijn vaak, je hebt hier helemaal niet om gevraagd!
Ik heb na de bevalling van mijn eerste ook meerdere keren op het punt gestaan te vertrekken, of de spullen van mijn man in te pakken zodat hij weg kon gaan. Mijn man keek totaal niet naar me om en helemaal niet naar de baby, achteraf was hij ons aan het ontvluchten. Hij was zo bang en schaamde zich dood dat hij zo een vader was. Hij hield zijn kind maximaal een minuut vast per dag. Nu dat hij ouder is ik denk vanaf zijn 6e maand, nu inmiddels 12 maanden, is hij helemaal gek op hem. Ik ben blij dat ik het nog even heb aangekeken omdat het echt gedrag was wat uit angst voort kwam. Ik praat het niet goed, maar dit was wel het geval.
Maar ik heb natuurlijk niet meegemaakt dat hij tegen mij zei dat hij niet meer met mij verder wilde of dat hij van een ander hield/houdt. Pffff ik zou echt niet weten hoe ik daar mee om zou gaan, ik denk dat ik nooit verder zou kunnen met hem hoe erg dat ook zou zijn! Ik zou continu onzeker zijn over zijn gevoelens ben ik bang..
Poeh echt heel veel sterkte nogmaals, denk aan je kleine hoor meis! Jullie verdienen dit niet!