Hey iedereen,

Ik ben nu 2 maanden mama van ons eerste kindje. Een mooie flinke dochter. Ik zie haar graag van hier tot in Tokio bij wijze van spreken en ik ben heel dankbaar voor ons wondertje. Maar er wringt toch iets… Ik voel de laatste dagen dat ik tijd voor mezelf wil en nodig heb. Ik geef borstvoeding en moet dus altijd paraat zijn om haar te voeden. Ik heb afgekolfd en een voorraadje in de vriezer, maar gebruik dit alleen in hoogste nood. Ik heb, zoals vele mama’s, al 2 maanden niet doorgeslapen en dat in combinatie met de nood aan wat tijd op mezelf of met men partner weegt op me. Mijn partner heeft minder nood aan tijd onder ons 2 en dat maakt ook dat ik me schuldig voel dat ik me zo voel. Zijn er nog mensen hier die zich zo voelen?

 

Liefs

Sofie

Ik geef zelf flesvoeding maar ik herken het gevoel wel!
Ons zoontje is nu 12,5 week en ik had ook behoefte aan even tijd voor mezelf en partner. Als mijn partner thuis is bij de kleine dan probeer ik een moment voor mezelf te nemen en vanaf 12 weken hebben wij maandelijks een date avond ingelast. Dan past oma op en gaan we met zn 2 lekker uiteten.
Met borstvoeding is dat natuurlijk anders maar je gevoel mag er zijn en je hoeft je daar niet schuldig om te voelen! Ik had hetzelfde maar uiteindelijk vind je daar een draai in!

Hoi Sofie, ik ben ook bijna twee maanden moeder van ons eerste kindje en herken het gevoel heel erg. Ik geef ook volledig borstvoeding en voel dat ik behoefte heb aan tijd voor mijzelf of tijd samen met mijn partner. Zo heb ik bijvoorbeeld ook al lange tijd niets met vriendinnen buitenshuis ondernomen, omdat ik het moeilijk vind om die stap te nemen in combinatie met volledig borstvoeding geven. Ik denk dat vele moeders dit gevoel herkennen. Ik mis het wel om spontaan iets te doen buitenshuis zonder aan honderd dingen te moeten denken.

Heel herkenbaar. Wij zitten nu met ons derde kindje, 15 weken, en dit gevoel blijft. Maar kiezen voor jezelf is juist heel goed, en belangrijk. Het is heel gek om de eerste keer van huis te gaan, dan vraag je je af of alles goed gaat, maar de vrijheid even in en dan weer naar huis is ook heel fijn. Ik zou het gewoon bespreken met je man, het is heel normaal hoor! Mijn man begrijpt het heel goed en wij geven elkaar (en onszelf) veel ruimte, zelfs met 3 kinderen.

Heel herkenbaar hoor! Ik ging wel eens even een rondje buiten lopen, alleen. Dochter lekker bij papa thuis en ik even een uurtje voor mezelf, heerlijk! Ze is inmiddels 1.5 en ik heb nog altijd meer behoefte aan alleentijd dan mijn partner. 

Hij gaat dus ook wel eens even een rondje naar buiten met haar terwijl ik thuis blijf. Ideaal! 🙂 ik doe verder doordeweeks veel alleen i.v.m. zijn werk dus als we samen vrij zijn is tijd samen heel belangrijk maar soms is alleen zijn nog even belangrijker. 

Het hoeft niet meteen een hele dag te zijn,  maar een momentje voor jezelf is waardevol. Probeer het van de week maar eens uit, komt vast goed! En je zal zien dat je er onwijs van opknapt.

Super herkenbaar! Mijn dochter is nu 9 weken en ik geef ook borstvoeding. Toevallig van de week nog tegen m’n man gezegt dat ik me gevangen begin te voelen omdat ik 24/7 paraat moet staan. Voor m’n baby, maar ook voor m’n dreumes van 19 maanden en peuter van bijna 3. Zaterdag ga ik uit eten, even tijd voor mezelf en een ander gesprek dan Thomas de trein.

Voor je zeker niet schuldig hoor! Je bent niet alleen moeder, ook gewoon jij die tijd voor jezelf nodig hebt. En die tijd moet je gewoon plannen. Plan een datum dat je wat voor jezelf gaat doen en je man thuis blijft. Of dat je oppas regelt en samen wat gaat doen.

[Auteur]

Berichten