Wat een ontzettende klotesituatie! Het is niet te begrijpen, maar laat iedereen die je pijn heeft gedaan gewoon vallen als een baksteen. Houd ook op met iedereen uit te leggen hoe het zit, je hebt er niets aan en bent niemand verplicht iets te vertellen aangezien je nu al een paar x hebt ervaren dat je er een klotegevoel van krijgt.. Zeg gewoon niets, het gaat ze niets aan.
Probeer dingen te doen die nu bij jouw passen en waar je wel energie en positiviteit van krijgt.
Je bent nog jong en je zit vol met hormonen, ik merk bij mezelf (ook 30 weken zwanger) dat het nu allemaal lichamelijk zwaarder begint te worden. Ik kan nu ook echt veel minder hebben en probeer zoveel mogelijk contact met anderen te vermijden, het wordt me gauw teveel. Klinkt misschien heel gek maar dit werkt wel voor me.
Besef dat je hier straks veel sterker uit gaat komen, je hebt alleen jezelf en straks je kindje, en dat is genoeg. Ik hoop dat je inziet hoe dapper en sterk je bent!! Ik wens je succes met de laatste loodjes en probeer te genieten, verwen jezelf en ga voor je kindje!!
Over je psycholoog, als er geen klik is dan houdt het op, je bent niet verplicht om te gaan als je het contact niet prettig vind, geef dit ook gewoon aan bij diegene, ze zullen er begrip voor hebben en zoniet dan hebben ze pech gehad. Het gaat nu om jou en je kind en jullie hebben het al zwaar genoeg. Misschien is er wel een andere psycholoog waar je je prettig bij voelt, ik heb ook onlangs zelf gevraagd om een ander en ben blij dat ik dat heb gedaan, want mijn huidige psycholoog begrijpt me veel beter en er is een goede klik! Ze heeft ook handige ideeen en tips en daardoor voel ik me begrepen en heb ik het gevoel dat ze luistert.