Hoi,

ik en mijn vriend zijn nu 4 jaar samen en wonen al 2 jaar samen. Ik ben 21 en mijn vriend 24. ik ben erachter gekomen dat ik 6 weken zwanger ben. De zwangerschap was niet gepland dus daar schrokken we wel van. na een aantal gesprekken wil mijn vriend dat ik het weg laat halen. Ik schrok heel erg van zijn reactie want dat wil ik eigenlijk niet… in mijn omgeving zijn er gemengde reacties van weghalen tot super leuk. Mijn vriend zegt dat we het op het moment financieel niet aan kunnen en dat abortus de beste en enige keuze is. Alle hormonen in mij zeggen dat ik kindje moet houden, maar ik begin steeds meer toe te geven aan wat mijn vriend zegt omdat ik hem niet kwijt wil en financieel is het inderdaad wel lastig. Maar ik wordt er verdrietig van als ik nadenk dat ik het weg moet laten halen. Ik zit onwijs erg in een 2 strijd…

Als het puur om financien gaat zijn er wellicht andere oplossingen? 

In alle sectoren is een groot personeelstekort, dus werk met beter salaris is vast wel te vinden?

Verder kan je vrijwel alle babyspullen vrij goedkoop 2e hands krijgen. Hoeft echt allemaal niet duur te zijn. Vraag goed na aan moeders in je omgeving wat essentieel is, en wat alleen maar makkelijk.

Wij hadden het geluk een goede complete kinderwagen voor €40,- op de rommelmarkt te vinden.

Kijk in 2e handswinkels, marktplaats of de lokale variant, ik geef weg groepen op facebook. Vraag mensen in je omgeving met kinderen, of je de babyspullen kan overnemen.

Verder kan je eventueel aankloppen bij je eigen kerk, of het Leger des Heils of andere organisaties die mensen in armoede helpen.

Heey.

ik heb je bericht gelezen en wou hier toch graag even op reageren.

2 jaar geleden zijn mijn vriend en ik samen in gesprek gegaan mijn vriend wou heel graag een kindje maar ik twijfelde aan heel veel dingen

zou ik dit wel kunnen moeder zijn? 
zou het financieel wel goed gaan, mijn vriend en ik hadden ook niet veel op dat moment

mijn vriend in de uitkering ik in de uitkering maar ik wist ik wil dit niet ik wil ook dat mijn kindje niks te kort komt

mijn vriend is 40 uur per week gaan werken, en ik werk dan nu nog niet

hebben onze kosten opgeschreven en zijn zo gaan kijken hoe en wat er zijn altijd wel oplossingen familie die je even kunnen helpen, of stichtingen zo heb je ook stichting baby spullen en je kan via je verloskundige ook iets aanvragen als je het niet breed hebt zo krijg je kleren etc je hebt ook allemaal baby boxen zoals die van de ouders van nu een hele leuke box met allemaal spulletje

kijk natuurlijk ouderschap is zwaar en het gaat ook niet altijd over rozen en de “roze” wolk die iedereen zegt heb je inderdaad ook wel maar er zullen ook vaker tegenslagen zijn en daar moet je dan samen sterk voor staan met je vriend

praat goed met elkaar en volg je hart, je moet doen wat jij zelf wilt het is jou lichaam je hebt een wondertje in je zitten en weet niet iedereen is dit gegund om ouder te worden, als jullie echt veel van elkaar houden en je vriend om je geeft komt het allemaal wel goed

Schrijf op een rijtje op waarom jij wel een kindje zou willen de leuke dingen eraan de positieve dingen.

niet alleen kijken naar het negatieve 

Heyhoi, zelf denk ik dat je er veel last van kan gaan krijgen als je het tegen je wil weg laat halen. En net als andere reactie’s vaak komt zoiets altijd goed en zijn er veel helpende handen. En financieel valt er toch ook veel te regelen kwa toeslagen? Hoop dat je hier goed over na denkt en praat met je vriend.

financieel kan je wel hulp zoeken en kinder spullen hoeven niet duur te zijn

als jij echt de baby wil hebben maar je vriend niet moet je goed na denken, wat jij wilt

ik zelf ben nu 5 weken mijn man is super blij maar had die het niet gewild had ik het ook gehouden maar dat is ieder voor zich.

Dankjewel voor jullie reactie. Ik ben met hem nog een keer het gesprek aangegaan en hij zegt dat hij bij mij weggaat en er niks mee te maken wil hebben als ik het houd. er valt ook niet met hem over te praten tenzij ik begin over abortus. hij blijft ook constant doordrammen dat ik een afspraak moet gaan maken bij de kliniek terwijl ik dat niet wil, maar ik wil het ook niet alleen gaan doen en veel steun uit mijn omgeving heb ik ook niet. vind het echt heel moeilijk, het is net zo goed zijn verantwoording als van mij…

Gebruiker10409817 schreef:

Dankjewel voor jullie reactie. Ik ben met hem nog een keer het gesprek aangegaan en hij zegt dat hij bij mij weggaat en er niks mee te maken wil hebben als ik het houd. er valt ook niet met hem over te praten tenzij ik begin over abortus. hij blijft ook constant doordrammen dat ik een afspraak moet gaan maken bij de kliniek terwijl ik dat niet wil, maar ik wil het ook niet alleen gaan doen en veel steun uit mijn omgeving heb ik ook niet. vind het echt heel moeilijk, het is net zo goed zijn verantwoording als van mij…

Dat is wel heel hard. Even los van baby behouden of niet.

Wil je bij iemand blijven die zo danig zijn wil doordramt, en niet openstaat voor discussie?

Ik vind abortus in de eerste plaats de keus van de zwangere vrouw. Jouw lichaam, jouw keuze. Niet dat een man helemaal niets in te brengen heeft, maar uiteindelijk is hij niet degene die het moet ondergaan.

Je bent nog jong genoeg om een lievere vriend te vinden. Met of zonder baby.

Als mijn vriend zo had gereageerd was ik toch wel even goed bij mezelf te rade gegaan over bij hem blijven, hoe moeilijk ook .. want als hij je nu zo in de steek kan laten, wie zegt dat hij dat niet alsnog doet na de abortus, bv als jij het moeilijk blijkt te hebben daarna? Hij klinkt als t type dat bij je blijft zolang er geen crisis is 🤔

Maar goed, terug naar het originele topic. Mijn advies is om een enkel moment alles te vergeten, je vriend, je omgeving, alles. Hoe sta je dan tegenover je baby? Besef heel goed dat die twijfels die je nu hebt niet in 1 klap weg zullen zijn als je de baby weg laat halen. Er zijn zat vrouwen die hun leven lang aan hun baby blijven denken. Kun je dat dan wel aan? En er zijn ook zat alleenstaande moeders die achteraf zeggen dat ze precies hetzelfde hadden gedaan als ze de keuze opnieuw moesten maken.

Wij kunnen je niet zeggen wat je moet doen, helaas. Maar ik adviseer je wel heel sterk om te doen wat JIJ wilt, want mentaal doet die keuze ook wel wat met je, maakt niet uit wat je kiest, terwijl papa lief die last niet hoeft te dragen. Dus kies waar jij zelf achter staat.

[Auteur]

Berichten