Ik had eergisteren al een topic gemaakt over dat ik een miskraam heb/gehad. Zit nu midden in het volgende proces. Hoelang duurt het voordat het zelf op gang komt? Ik heb afgelopen maandag pas de echo gehad maar het babytje schijnt al twee weken geleden te stop zijn met leven.
Heb overigens gisteren contact gezocht omdat ik zo mijn dagen niet meer vol krijg. Ik creëer een buikpijn en je verliest natuurlijk afscheiding dus voel ik dat ga ik direct in mijn broek kijken of ik niet toevallig bloed, kortom ik maak mijzelf helemaal gek. Ben ook erg bang voor wat er gaat komen.

Morgen heb ik een afspraak in het ziekenhuis om het proces te versnellen met medicijnen of curettage. Ik wil het er gewoon zsm uit hebben. Klinkt heel hard maar dit is werkelijk waar gewoon een kwelling voor je emoties. Vind ik dan tenminste!

Iemand die zich herkent hierin? En hoelang heeft het bij jou geduurd? Of koos je ook de “snellere” weg?

Bij mijn miskraam heb ik ook niet afgewacht ik wilde er ook zo snel mogelijk van af zijn ook omdat we 1,5 week later op vakantie zouden gaan.
Via het ziekenhuis tabletten gekregen. Deze savonds voor het slapen ingebracht, tegen de ochtend begon het te bloeden en niet veel later stroomde het letterlijk langs mijn benen. Hele dag nog wat gebloed maar niks herkenbaars verloren. Savonds de tweede dosis ingebracht die bracht weer van alles op gang.

Nog ca 2 weken grbloed zoals een lichte menstruatie. Na 1,5 week controle gehad toen hebben ze handmatig het laat restje uit mijn baarmoeder weggehaald (auwie) maar ik wilde het niet laten zitten vanwege mijn vakantie.

Veel sterkte!

Ik heb met de 12 weken echo te horen gekregen dat het hartje waarschijnlijk gestopt was met kloppen rond de 9 weken. Dus ik liep ook al een tijdje zonder dat mijn lichaam iets deed. Mede daarom wilde ik er zo snel mogelijk ‘vanaf zijn’. Ik wilde verder, ik wilde het kunnen afsluiten en niet elke dag in spanning zitten of het wel of niet zou gebeuren. Donderdag de echo gehad, vrijdag naar het ziekenhuis voor medicatie en zaterdag begonnen met de medicatie. Ik vond het heftig, maar toen dat voorbij was konden we beginnen met het afsluiten en weer kijken naar de toekomst. Maar goed, dit is voor iedereen heel persoonlijk natuurlijk

Afgelopen weken in een soortgelijke situatie gezeten, vanaf het moment dat we definitief hoorden dat het niet goed zat wilde ik het liefst natuurlijk afwachten. Het kindje zat al zo’n 5 weken niet levend meer in mijn buik en de verloskundige vertelde dat als een vrouw hoort dat het niet goed zit, het vaak binnen een week natuurlijk op gang kwam. Ik wilde mijn lichaam hier de tijd voor geven.

 

Ik wilde 2 weken afwachten, along the way werd het emotioneel heel zwaar en maakte ik op 1.5 week een afspraak bij de gyn voor medicatie. Ik wilde hiermee nog een paar dagen wachten, maar zo had ik het wel al achter de hand voor áls ik het niet trok. Uiteindelijk is het de dag na het bezoek aan de gyn al op gang gekomen. Nog wel tabletjes nodig gehad voor het laatste zetje.

 

Heel, heel veel sterkte in dit proces. Doe wat goed voelt voor jouw lichaam. Ik vind het achteraf gezien heel fijn dat mijn lichaam de tijd heeft gehad om af te stoten, vooral voor het verwerkingsproces. Wees lief voor jezelf en laat goed voor jezelf zorgen!

[Auteur]

Berichten