Dankje Froukje!                                         Oh dat duurde toch lang dan ja. Wel fijn om alvast te weten. Ik ben benieuwd wanneer het bij mij begint. De buikpijn is in ieder geval al wel begonnen. Ik wil ook wachten tot het natuurlijk gaat, wel zo’n prettig idee. Wil je nu een volgende menstruatie afwachten en dan er weer voor gaan? Of weet je dat niet goed?

Fijn dat het bij jou gestopt is, R1988. Hopelijk de waardes ook snel weer naar 0. En dat jullie kunnen genieten van een fijne vakantie samen. Dankje. Voor jullie ook!

Ooh Sanne, wat goed om jouw verhaal te horen. Dat geeft hoop! Wat fijn zeg. Gefeliciteerd!! Een goede zwangerschap gewenst. Daar gaan we wel van uit! Hoe voel je je erbij? Lukt het om positief te zijn en je blij te voelen? En hoe lang duurde het na het verliezen van het vruchtje tot je weer ongesteld werd? Heb je toen ovulatietesten gebruikt om je vruchtbare dagen te weten? Of was/ voelde je cyclus weer als daarvoor?

in de week van 1 feb miskraam 2 mrt ongesteld. Mijn normale cyclus van netjes nauwkeurig rond de 4e van de maand, ik was dus erg blij met de ongesteldheid op 2 mrt. Omdat ik heel regelmatig ongesteld ben, wisten we door de vorige bevruchting de dagen van vruchtbaarheid. Geen testen gedaan gewoon 4 dagen lang elke avond seksen ;). En toen was het weer raak. Ik testte zelfs rond de 28ste van maart al licht positief, maar of ze dat wil doen zo vroeg testen moet je afwegen, positieve test is zwanger maar het kan dan nog makkelijk fout gaan aangezien ik rond de 3de ongesteld zou moeten worden.

Na de eerste echo was ik blij dat er wat zat, maar nog zeker niet gerust (lees allemaal leuk en aardig maar geloof er nog niks van) Op de tweede echo zag alles er super mooi uit, precies op schema voor de uitgerekende dag volgens mijn berekening 7-12-2016. Nu dus iets geruster maar bezorgdheid blijft, hoewel ik niet geloof dat dat weggaat tot ik het gezond en levend vast heb :P.

Zelf 10 jaar in de zorg gewerkt waaronder op de gyn afdeling, dus beetje teveel gezien.

Aah wel echt fijn zeg, Sanne. Ben blij voor jullie! Geloof goed dat je er nog niet helemaal gerust op kunt zijn. Maar hopelijk kun je wel gaan genieten van je zwangerschap. Hebben jullie het al mensen verteld? Of vanaf wanneer denk je dat te willen? Worden jullie voor het eerst papa en mama? En weten mensen van je miskraam?

Ouder al van de eerste verteld bij 6 week. Van de tweede na eerste echo, de rest na de tweede echo was toen 11+5. Ja bijna iedereen weet van de miskraam, het komt zo vaak voor, en ik vind dat het gewoon bespreekbaar moet zijn. En mensen kunnen dan met je mee leven. En stel dat 1 van mijn vriendinnen /schoon/zusjes in de zelfde situatie komen hoop ik dat ze naar mij toe komen en er niet alleen/ met partner mee blijven zitten (mist ze daar behoefte aan hebben).

En ja het is onze eerste ik ben 29 vriend ook nog die wordt okt 30

Wat goed om te lezen Sanne Ho dat je snel daarna zwanger weer bent geraakt.. geeft mij ook hoop. Ik moet nog de waardes afwachten.  Bij mij konden ze ook geen vruchtje vinden.  Wij hebben het aan onze ouders vertelt en zwager.. verder eigenlijk niet.. ik weet niet zo goed wat ik moet.. waarschijnlijk vertel ik het wel mijn beste vriendin. Ik vind het heel lastig. Laten we hopen dat menstruatie snel op gang komt.

Ik heb twee vriendinnen waar ik alles mee besprak voor iedereen het wist. 1 heeft een zoontje van twee de andere is nu ook zwanger 18 week ongeveer en ze heeft met 5 week een miskraam gehad daarvoor. Ze is volgens mij ook nog 1 keer ongesteld geweest en was toen weer zwanger. Ze loopt dus beetje voor op mij.

Ik heb gemerkt dat ik het fijn vond om er met hun over te praten, ook het medeleven is fijn. En hoe meer ik er over kan praten hoe beter ik het een plek kan geven. 8 week is natuurlijk nog niet ver geweest, maar toch ben je er samen (ik en vriend) wel mee bezig en over later aan het praten. Het was dus even bijstellen na de miskraam. Omdat ik ook aantal dagen overdag alleen thuis was met mijn pijn (en verdriet) vooral in de douche 😛 heb ik voor mijn gevoel wel lekker tijd gehad om het allemaal te overdenken, het is kut maar het komt nou eenmaal vaak voor, en je wil ook niet dat je er met 20 week achterkomt dat het niet goed ‘gemaakt ‘ is. Ik vertrouw erop dat mijn lichaam de juiste keuze heeft gemaakt.

Vooral de onzekerheid na de miskraam is best klote, hoe lang gaat het bij ons duren, gaat de volgende keer ook weer mis, zijn we te laat begonnen, zal het straks wel gezond zijn.

Die vriendin die nu ook zwanger is, is huisarts ze zegt het is zo normaal dat het de eerst keer fout gaat dat je echt moet proberen er niks achter te zoeken.

Het is inderdaad wel fijn om het met bepaalde mensen te delen.  We gaan van het positieve uit. Ook wij waren er al druk mee bezig.. vooral ik.. Hoe we het gingen vertellen etc.. We hadden niemand vertelt dat we gestopt waren met anticonceptie zodat de verassing extra groot zou zijn.. ik heb nu het gevoel dat het *geen* verassing meer is.. het klinkt misschien heel gek.. ik kan het verder niet omschrijven. Bij mij heeft het 4 maanden geduurd en bij jullie als ik vragen mag?

De eerste keer, ik denk 2 maand, toen niet ons best gedaan (lees uitgezocht welke paar dagen ik vruchtbaar was). De eerste keer dat we het vertelde was het een grote verrassing voor de ouders 🙂 het maakt mij niet zoveel uit dat het daarna fout ging. Het feit dat we bezig zijn een kleinkind te maken is dan de verrassing geweest :). Bij de tweede keer waren ze vooral erg blij, en verbaast dat we weer zo snel waren 😛

[Auteur]

Berichten