Ik heb geen keizersnede gehad, maar ook een dochter van een half jaar. Bij mij kriebelt het al een tijdje, volgende maand wille we er voor gaan. Af en toe heb ik ook twijfels of we dat allemaal aan kunnen en of we onze dochter niet tekort doen. Aan de andere kant twijfelde ik in mijn eerste zwangerschap ook of we het allemaal konden. Ook al is het je tweede kindje, je weet toch niet wat je te wachten staat, ik denk dat daar de twijfels vandaan komen.
Nou precies, die kriebels he. Ik ben ook al “wat ouder”, onze dochter werd 1 dag na mijn 31e geboren. Dat is sowieso een reden dat ik niet al te lang wil wachten, al maak ik me nu nog niet echt druk om mijn leeftijd. Maar stel dat we ook nog graag een derde zouden wensen, dan wil ik toch niet al bijna 40 zijn zeg maar.
Het is ook een beetje zo dat ik het gevoel heb echt voor een gezin te kunnen gaan nu. Ik heb niet echt nog dromen voor mezelf die ik nog zou willen doen zeg maar. Mijn droom is een gelukkig gezin. Maar omdat ik dus toch wel wat twijfel om nu gelijk weer te proberen, heb ik toch nog maar weer een halfjaar aan minipilletjes besteld, haha. Dan kan ik stoppen wanneer we maar willen.
En inderdaad, ik heb ook echt wel gedacht “kunnen wij dit wel, een kindje opvoeden”. Nog steeds denk ik dat soms wel. Soms zijn er van die momenten dat het even echt heel erg zwaar is. Maar aan de andere kant, we redden het allemaal wel elke keer. Zou dat met een tweede er bij ook nog zo zijn? Zou toch vast wel moeten?
Laat me weten als het weer gelukt is, veel geluk toegewenst!