Ik zou het wel doen. Hangt natuurlijk wel af van hoe erg de situatie is, daar hebben wij geen zicht op. 

Mijn ouders zijn ook gescheiden toen ik jonger was en mijn moeder opnieuw getrouwd. Nu is het zo dat zij samen geen kindje gekregen hebben, maar ik denk dat ik mij wel erg gepasseerd had gevoeld als ik daarbij niet betrokken werd, dus mijn naam niet op het geboorte kaartje gezet werd.

Je geeft aan dat ze pubers zijn. Geef ze de tijd om aan de situatie te wennen, bij pubers duurt dit langer en ja, ze kunnen erg dwars zijn.

 

Succes met wat je ook gaat doen en nog een fijne zwangerschap gewenst.

Ik zou het er wel op zetten. Als je het niet doet heb je kans dat het helemaal gebrouilleerd raakt tussen jullie en zijn kinderen. Dat lijkt me niet de bedoeling. Die deur wil je denk ik wel openhouden en dat kan je doen door hun namen wél op het kaartje te zetten. 

Wel doen. Ook hier waren de pubers niet blij met de komst van een halfbroertje. Hier veel stress en verdriet om gehad. 

Het zijn pubers, die vaak ongenuanceerd zijn en ineens hun vader moeten delen.. een van de twee zei; dan ziet hij pap dus wel altijd… Er zit dus ook een stukje pijn dat ze misschien onhandig uiten.. 

ik wilde niet op het kaartje ‘half broertje van’ of broertje van. Zo konden ze nergens over vallen, bij ons stonden onze namen eerst gevolgd door hun namen, geen titel, gewoon de namen. 

Bedenk ook dat er een moeder aan de andere kant zit die de komst van een baby ook moeilijk vindt en dit uit kan dragen naar haar kids. Dat is hier het geval.. stel dat de kids het hier leuker vinden met baby.. 

nu is de kleine er en zijn ze trots, voor mij is dit erg lastig.. met name dooe de stress die ze veroorzaakt hebben. Maar probeer het steeds vanuit hun te bekijken, met mijn duidelijke grenzen. 

Emoties mogen er zijn, maar genoeg is genoeg en wel met respect. 

Hun naam niet vermelden is voor hun, maar zeker voor je partner erg pijnlijk; het blijven zijn kids, hoe dan ook.. 

Jullie kunnen toch gewoon tegen de kinderen zeggen dat jullie het leuk zouden vinden om hun ook op het kaartje te vermelden ze zijn toch broer en zus 

ik las de reactie van een andere gebruiker die in een zelf soort situatie zit en het benoemd als een nieuw begin belachelijk sorry maar de kinderen uit het vorige huwelijk zijn net zo veel zijn kinderen als het kindje wat jullie nu verwachten 

vind dat zo pijnlijk om te horen een nieuw begin voor jou en je man maAr dat betekend niet dat de kindjes van het huwelijk hier voor er geen deel meer van uit zullen maken 

vergeet niet dat het pubers zijn en de situatie over een aantal jaar heel anders zal zijn 

Ik zou hun namen wel vermelden. Ze kunnen nu heel dwars zijn, maar zullen ook een stukje (onbewust) verdriet van de scheiding met zich meedragen en ook voor hen veranderd er wat in de relatie met hun vader. Hun emoties vliegen alle kanten op (los van hun toch al rondvliegende puber emoties) en ze weten/ kunnen/ durven zich misschien ook gewoon geen (positieve) houding te geven. 

Probeer wat betreft de tekst op het kaartje out of the box te denken. 

Welkom in ons gezin of iets van dankbaar en blij zijn wij met de geboorte van … . Dan laat je het hele zoon/dochter/broertje/zusje gebeuren links liggen. Kijk eens op kaartjes bij de verloskundige, jullie zijn vast niet de eerste die met dit probleem te dealen hebben en wie weet haal je daar inspiratie uit. 

 

Lastige situatie, maar jullie hebben ook nog even voor het kaartje gedrukt moet worden…

Misschien kun je op het kaartje zetten: we zijn blij met de geboorte van onze zoon/dochter en broertje/zusje … (naam)…

Als ik het goed begrijp wonen de kinderen niet bij jullie? Dan kun je op het kaartje bij het adres gewoon alleen jullie namen zetten, maar heb je zijn kinderen toch een beetje genoemd.

Ik zou het wel doen.

Ik heb 2 uit mw vorige huwelijk en nu 2 met nieuwe man.

 

Mijn 2 oudsten voelden zich erg gepasseerd toen hun niet werden genoemd op een rouwkaart. Alsof ze er niet meer toe deden bij hun vader. 

 

Ook zei vonden een nieuw broertje bij hun vader eerst moeilijk. Maar vooral ook omdat ze dan zien dat hun vader echt een nieuw leven heeft. Toen hun broertje er was ging het beter. 

Ik heb mijn stiefdochter er gewoon met naam bij staan en ook trotse zus van….

Maar gezien jullie situatie zou ik het persoonlijk niet doen op die manier kun je opnieuw met jullie leven verder

[Auteur]

Berichten