5 weken geleden ben ik bevallen van ons zoontje.

de eerste 2 dagen ging het goed met me, vanaf dag 3 voelde ik me minder goed, heel verdrietig, ongelukkig, zeenuwachtig, bang, geen band met kleine, niet in slaap kunnen komen omdat ik klaar wakker ben/bang ben dat ik niet kan slapen, kan nergens vrolijk van worden!

Nu af en toe heb ik gevoel wel nu dat ik langzaam soms die gevoelen wel heb! Maar is niet zo vaak! Meer minder dagen dan goede! Steeds meer goede momenten! Gelukkig voelen heb ik nog niet gehad, 1x 1 momentje dat ik dacht ik hou van jou!

ik zit nu bij psygoloog die zegt dat ik geen posnotale depressie heb! maar dat het door hormonen komt en aan verandering van een een kind krijgen! En ons ritme moeten vinden! Ik had aan het einde vd zwangerschap al paniek aanvallen uit het niets en angst om niet te kunnen slapen!

wie herkend deze klachten? En hoe lang duurde het voor jullie weer in balans waren?

Ik ben zo bang dat ik er niet vanaf kom en ik me altijd ongelukkig zal voelen en ons kleintje niet de liefde kan geven!

Hoi ik heb wel een postnatale depressie gehad na de eerste. Uiteindelijk met medicijnen en psychologische hulp goed gekomen. Want geloof me: het komt echt goed. Het duurt alleen een poos en gaat met pieken en dalen. 

Nu zwanger van de tweede. Door eerste ervaring onder controle bij psychiater in ziekenhuis. Alles wordt gedaan om herhaling te voorkomen… 

Sterkte en echt, het komt goed! 

Dank je wel, heb dinsdag weer afspraak bij psycholoog en psychiater kijken voor medicatie.

ik kan hier niet tegen, want als ik me rot voel dan is t niet te hebben! En Bennink echt in paniek en voelt het alsof ik knoop in me buik heb! En dood ongelukkig

heb nu voor nacht 10mg oxesepam maar heb gevoel dat da ook niet alles werkt en ik misschien niet tegen kan (ik kan ook niet tegen morfine) 

diep van binnen als ik me goed voel dat weet ik dat t goed komt, maar als ik weer klote dag/uur etc kan ik dat niet relativeren! En Ben ik negatief en bang!

ik eet verder goed, en let nu extra op me voeding!

Raar dat je psycholoog dat zo zegt. De oorzaak van een postnatale depressie kan namelijk precies dat (hormonen en veranderde leven) zijn. Dus dat is geen reden om te zeggen dat het geen postnatale depressie is, lijkt mij. Zelf heb ik er gelukkig geen ervaring mee, maar vanwege erfelijkheid en eerdere depressies wel grotere kans op. Vandaar dat ik me heb ingelezen voor de geboorte van de eerste al en met homeopathische korreltjes het geprobeerd heb te voorkomen (hoewel je natuurlijk nooit weet of het daardoor komt of toch goed zou zijn gegaan). Homeopathie werkt goed met hormonen en kan prima naast je andere behandeling. Misschien een idee om naar te kijken? Dus echt een afspraak met een homeopathische arts maken die na een lang gesprek iets persoonlijks voorschrijft, niet zelf iets gaan halen (dat werkt heel anders). Dan heb je iig niet zoveel last van bijwerkingen.

Sterkte ermee!

Ach hoe ze het noemen, postnatale depressie of niet, maakt toch eigenlijk niet uit… Jij voelt je slecht en daar ga je aan werken met je psycholoog…

Op slechte dagen lijkt het idd nooit meer goed te komen. Ik ken het. T is hele zware tijd voor jou en je man. Maar ik weet zeker dat je eruit gaat komen. Je bent er snel bij en hebt al hulp gezocht, dat is positief. Ik had voor de nacht temazepam (max 3x nachten per week) en daarnaast kreeg ik antidepressiva en dus psycholoog. 

Goed eten is ook belangrijk. Goed dat je daar op let!

Is er iemand die een postnotale depressie of erge last van hormonen na bevalling heeft gehad? zou graag met diegene in contact willen komen.

Zelf heb ik last van angst en paniekaanvallen die gepaard gaan met hyperventileren. Mijn dochter is nu een jaar en 5 maanden en ik heb er helaas nog last van. Ik had een zwangerschapsvergiftiging, baby in de stuit, een heftige bloeding met 35,6 weken, waardoor mijn baby snel gehaald moest worden middels een spoedkeizersnede en omdat ze vroeg was geboren en de zwangerschapsvergiftiging was ze dus heel klein, 2220 gram. Daarna een week ziekenhuis en week schoonouders omdat we in een verhuizing zaten. Niet echt een fijne periode alles bij elkaar. Hoge bloeddruk heb ik nog. Ik loop bij de fysio voor mijn ademhaling en bij een praktijk ondersteuner. Het helpt wel iets, maar heb er nog last van. Stoppen met de pil heeft ook iets geholpen trouwens. Ik wacht nog oo het moment dat ik me echt goed ga voelen en een volgende zwangerschap aandurf😔

Ik zou niet zo goed weten hoe ik met je in contact moet komen. Wil hier zelf liever geen contact gegevens openbaar neer zetten…

[Auteur]

Berichten