Hoi

Ik ben moeder van twee knappe gezonde jongens van bijna 3 & 1,5 jaar. Nu ben ik er vrijdag achter gekomen dat ik weer zwanger ben. Ik ben alleen enorm aan het twijfelen, houden of weghalen….

Het is het mooiste wat er is een klein eigen wondertje op de wereld. Maar we zijn na beste een drukke tijd van baby’s, verbouwingen en mijn partner een hernia eindelijk aan het bijkomen en weer een beetje aan het opladen. (Daarnaast vind ik het toch ook wel weer een hoop onzekerheid, gezondheid, geld technisch, gewoon weer zoveel zorgen, minder aandacht voor mijn jongens)

Als ik voor/tegens opschrijf zijn er meer tegens maar eerlijk niets zo bijzonder als zwangerschap en een kindje krijgen.. dus wat moet ik nu.

Ik heb PCOS en ben al 4 jaar niet echt ongesteld, nu ben ik er vrijdag achter gekomen en ben ik al 7 weken (bijna 8 nu) dus het hartje klopt ookal.. dit maakt de keuze nog moeilijker en daarnaast moet het ook weg gezogen worden onder plaatselijk verdoving of narcose allebei vind ik het een vreselijk idee….

Zijn hier mensen die ook in deze situatie hebben gezeten? Of mensen die een abortus hebben gehad en hoe jullie dit ervaarden…

Er is geen goed of fout maar ik kan de keuze maar 1 keer maken en wil in beide gevallen geen spijt krijgen…. Ik vind het vreselijk… 😔

Ach jeetje meis… wat een lastige situatie… Ik kan je helaas geen duidelijk antwoord geven. Vooral doen waar jij/jullie je goed bij voelt/voelen, kijk of je ergens advies kunt krijgen? Snap dat je hier een antwoord verwacht van iemand maar als ik bijvoorbeeld zou zeggen dat ik een abortus heb laten doen, (dat is niet) dan lijkt het mij niet dat je dit ook dan gaat doen toch…?

Nee maar ben wel heel benieuwd naar de ervaring van een abortus… en het blijft onze keus maar door ervaring te lezen voel ik misschien iets meer waar mijn keuze naar uit gaat. 

Dan snap ik nu wel een beetje waar je naar op zoek bent! Ik hoop dat iemand je wat meer kan vertellen!

Dikke kus!

Het gaat niet alleen om de aantallen voors en tegens. Maar ook om hoe zwaar weegt het per onderwerp?

Is voor 3 zorgen echt veel duurder dan voor 2? Er zijn plannen om de opvang gratis te maken, misschien ook iets om mee te wegen.

Tegenover die minder aandacht staat extra broertje of zusje?

Waar hecht je waarde aan?

Als je werkelijk denkt dat het teveel is, is abortus mogelijk beter.

Maar misschien kunnen dingen ook anders aangepakt? Meer oppas of schoonmaakster inhuren of dergelijke dingen. Baan die beter met kinderen gecombineerd kan worden.

Klopt helemaal! Het is gewoon een super moeilijke afweging er is bij ons genoeg ruimte (te maken) en liefde te geven. Maar het is weer zoveel… ik twijfel zo erg hoop dat iemand ervaring heeft maar ook ervaring met abortus rond die periode. Lijkt mij toch ook heftig 

Ik heb 4 kinderen waarvan 1 is overleden is vandaag de geboortedag van zou 18 worden daarna 2 gezonde meiden gekregen en die waren al 8 en 11 toen opeens onze jongste dochter erbij kwam.

Wij hebben besloten om er voor te gaan ik had echt zoiets na alle ellende wilt dit wondertje gewoon bij ons zijn.

Mijn zus heeft wel abortus gedaan is nu jaar of 9 geleden maar nog steeds spijt van elke keer in januari denkt ze anders had hij of zij zo oud geworden.

Ik wil je heel veel sterkte wensen met de beslissing.

 

Ik heb even op je nwe topic gereageerd. Het paste miss beter hier. Maar je kan het in je meest recente topic lezen.

Veel succes met je keuze, wat het ook is.🍀

Ach, mama toch 🙁

Geen ervaring met ongewenst zwanger zijn, abortus etc. Wel met mama zijn van 3 kleintjes. De oudste 2 waren net 3 en 1,5 toen hun broertje geboren werd. En ze vinden het geweldig! Ja, het kost tijd en je hebt minder aandacht voor de oudsten, maar daar krijgen ze dus wel een broertje of zusje voor terug. En wat je nu misschien nog niet kunt bedenken, is dat de 2 oudsten ook steeds meer samen gaan spelen, zonder dat je er continu als politieagent tussen hoeft te springen. En dat ze steeds zelfstandiger worden wat betreft aankleden, broodje smeren, zindelijkheid etc. Want in de 7 maanden die je nog hebt als je ervoor kiest om het kindje te houden, groeien ook je andere kids.

En nee, het is niet altijd makkelijk. Het is soms chaos en stress en hysterie en peuterpubers. Maar als ik van een afstandje naar m’n gezin kijk, kan ik niet anders dan megatrots zijn!

Nog wel een sidenote, ondanks je PCOS moet je geweten hebben dat er altijd een kans (hoe klein ook) zou zijn om zwanger te worden. Dit geldt uiteraard ook voor je partner. Hebben jullie het hier wel eens over gehad? Niet als sneer bedoelt, maar meer of je misschien wel eens (onbewust) hebt overwogen om voor een 3e kindje te gaan. En wat waren dan je gedachten hierbij?

Sterkte en succes met je keuze!

[Auteur]

Berichten