Heel herkenbaar. Bij het naar bed brengen merken wij dat verschil ook erg. Meneer heeft af en toe avonden waar hij dan iedere keer weer eruit komt, wacht tot je hem weer terug in bed doet.
Ik ben vrij strikt, bij het naar bed brengen lees ik een verhaal, even knuffelen, slaapliedje zingen en klaar. Als hij er dan uit komt, weer terug in bed brengen, nog kort uitleggen dat het tijd is om te slapen, kus en weltrusten.
Komt hij nog een keer uit bed, dan loop ik met hem mee naar bed, dek hem toe, kus&weltrusten. Verder dus geen dialoog. Als hij er dan nog een keer uit komt, dan helemaal geen woorden, maar leg hem netjes in bed, dek hem toe en loop weer uit de kamer. Dit werkt hier erg goed.
Mijn man vindt deze methode goed maar lastiger om zelf om te zetten. Hij praat dan veel meer, en onze zoon begint dan ook hele verhalen terug te kletsen.
Als onze zoon snachts getroost moet worden, krijgt hij echt wel een knuffel, kus, aai over zijn bol, maar ik probeer bewust amper met hem te praten. En probeer niet te lang bij hem te blijven hangen.
Maar ieder kind is uiteraard anders, even uitproberen welke methode voor jullie werkt 🙂
