Er zijn meerdere topics te vinden over ongepland zwanger raken. Echter kan ik nergens ervaringen vinden wat betreft mijn situatie en daarom dit topic. Ik ben op zoek naar advies en ervaringen van mensen die in eenzelfde situatie zitten of hebben gezeten.

Ik ben op dit moment ongepland zwanger van de 3e (5,5 week). Dit was een behoorlijke schok. De beslissing dat we voltooid zijn en gelukkig zijn met wat we hebben is echt nog maar nét gemaakt. Met 2 gezonde kinderen zijn we enorm blij en ook ikzelf ben er lichamelijk goed doorgekomen.
De reden van de grote twijfel over afbreken of doorzetten zit hem in het feit dat ik bij beide (!) vorige kinderen een postnatale depressie heb gehad. Dit was een enorm zware tijd, voor zowel mij als voor mijn vriend. Iets wat we beide echt niet nog een keer willen meemaken. Bekend is dat de kans dat het nogmaals gebeurd, best groot is. In mijn familie zitten meerdere vergelijkbare klachten. 

Wie heeft ervaring in deze en kan aangeven wat hij of zij heeft gedaan? 

Praktische overwegingen wegen eigenlijk niet mee in dit verhaal, want dat is allemaal wel op te lossen. Daarnaast zijn we al op gesprek geweest bij een abortus kliniek, maar ook heb ik al contact gehad met mijn therapeute die me destijds erdoor geholpen heeft.

Ik zit niet te wachten op reacties als ‘ik ben tegen abortus’ of ‘het weghalen van een kindje is echt not-done voor mij’. Daar schiet ik niks mee op. 

 

Hoi. Ik heb 2 post natale depressies gehad bij mijn oudste 2 kids .
Afgelopen oktober bevallen van mijn derde (wel gepland in mijn geval) een flink nakomertje/tweede leg.
En tot nu toe gaat het hardstikke goed met me .
Ik had ook mijn angsten of het weer Ou gebeuren. Dit goed besproken met mijn huidige man, verloskundige en huisarts. We hebben samen een plan gemaakt en signalen waarop gelet moet worden. Ook de kraamhulp was op de hoogte.
.en ik vond het heel spannend na de bevalling maar met alle hulp gaat het goed. En heb ik geleerd dat de kans inderdaad aanwezig is maar het hoeft niet zo te zijn. Je weet nu dat het kan gebeuren en hebt tijd genoeg om een plan te maken.

Ik denk dat de angst voor een PND zeker een reden kan zijn om abortus te overwegen maar ik denk ook dat het goed is om te beseffen dat die angst geen waarheid hoeft t worden. Samen moeten jullie beslissen of je het aandurft en of dit kindje gewenst is
En wat jullie dan ook samen beslissen is dan goed en daar mag iedereen van vinden wat ze willen.

Sterkte met jullie beslissing

Hoi, ik weet niet waar je precies woont maar ik heb tijdens en na  mijn zwangerschap hulp gehad van de POP- poli in de VU.

Het team van de POP-poli bestaat uit een kinderarts, psychiater, gynaecoloog, verloskundige en maatschappelijk werker.

Je hebt meerdere gesprekken tijdens en na je zwangerschap en ze kunnen je ook begeleiden met eventuele medicatie. Ik kan dit heel erg aanbevelen. Ook stelde dit mijn partner destijds gerust. Hij ging ook mee naar de gesprekken en kon al zijn vragen kwijt.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt.

Sterkte met het nemen van jullie beslissing.

Bedankt voor jullie lieve reacties! Hier kan ik zeker wat mee 🙂

Mochten we dit toch doorzetten, dan zal ik in ieder geval vanaf de zwangerschap al hulp krijgen/zoeken om te voorkomen dat ik weer zo ver afglijd. Dus wat dat betreft sta ik er wel sterker in dan destijds. Bij de abortuskliniek gaf de echo-scopiste (33 jaar in de verloskunde gewerkt) dat ze wel vaak herhaling zag. Het hoeft natuurlijk niet, maar dat zette me wel echt aan het denken. 

Ik woon overigens in Twente, geen idee of hier ook iets van een POP-poli is. Dat zal ik eens navragen. Overigens steunt mijn vriend mij hierin wel enorm en is ook destijds vaak mee geweest naar gesprekken.

@gebruiker10384190: ging het bij jou daardoor wel goed na de bevalling, zonder wederom weer een PND?

Hoi Ik heb bij mijn eerste tweede en derde zwangerschap een depressie gehad daarna na 8 jaar onverwachts zwanger geworden. Met overleg met mijn psychiater meteen na de vierde zwangerschap na de bevalling Die avond al begonnen met antidepressivia ik moest ook aan de psychiater beloven dat ik meteen de eerste avond zou beginnen anders had ik niet naar huis gemogen. Ik was ook onder controle van een pop poli die mijn goed in de gaten hielden.

Anti-depressiva heb ik slechts 8 weken gebruikt. Wat een hel was dat. Dat ga ik dan ook echt zeker niet weer gebruiken. 

Ik ben benieuwd hoe jij jou periode na de geboorte van de 4e hebt ervaren?

[Auteur]

Berichten