Lieve Allemaal,  Willen jullie met mij meedenken? Ik heb een zoon van bijna 6 weken oud. Ik ben met 38+3 bevallen, hij had in het vruchtwater gepoept en dit binnen gekregen in zijn longen. Daarom kwam hij niet op gang na de geboorte en heeft maar een kwartier op mijn borst gelegen en is daarna weggehaald om hem op gang te brengen en daarna heeft hij nog 2 dagen in de couveuse gelegen.  Ik vertel dit omdat dit misschien iets met zijn onrust te maken kan hebben. Sinds we thuis zijn uit het ziekenhuis is hij onrustig. Hij kan niet in zijn eigen bedje slapen want ik moet er constant heen om zijn speentje in zijn mond te doen, anders gaat hij huilen wat overgaat in hysterisch huilen. Daarom heb ik een babynestje gekocht zodat hij redelijk veilig bij ons in bed kan slapen maar ook daar hetzelfde verhaal. Iedere keer moet ik weer die speen in zijn mond doen, anders begint hij te huilen wat ook weer overgaat in hysterisch huilen. Ik heb al een puckababy gekocht, maar dit werkt niet, hij wordt ontzettend boos en onrustig dat zijn armen nog wel kunnen bewegen maar dat hij die niet meer naar boven kan doen. Daarom bakeren we hem nu helemaal strak in, maar ook dit geeft hem geen rust. Hij ligt de hele tijd maar te kreunen, zijn schouders bewegen, zijn hoofd gaat heen en weer, hij trappelt met zijn voeten. Hij kan zo niet in slaap komen, en ligt zo vaak al kreunend wakker tot de volgende voeding. Maar hij is hartstikke moe en ligt maar te gapen, en toch valt hij niet in slaap. Niet inbakeren is ook geen optie want dan gaat hij heel erg maaien met zijn armen zodat hij zichzelf ook wakker houdt. S’nachts gaat het slapen wel wat beter maar alsnog ligt hij te kreunen. We hebben al een middel geprobeerd tegen darmkrampjes, ik heb al het hoofdeinde iets verhoogd, maar zonder resultaat. De enige momenten dat hij wel lekker slaapt, is als hij rondgereden wordt, in de draagzak zit of als hij heel dicht tegen me aan ligt, maar dit is gewoon niet veilig want als ik in slaap val dan kan per ongeluk het dekbed over hem heen komen…  Ik heb dit gedrag al aan verschillende mensen aangegeven, consultatiebureau, arts ziekenhuis, fysiotherapie (ivm overstrekken), maar er is niemand die het serieus neemt. Ik ben inmiddels oververmoeid en heb ook hard mijn rust nodig…  Wat kan dit gedrag veroorzaken? Wie heeft er tips? Dit is mijn eerste kindje, en iedereen zegt dat baby’s geluidjes maken en met hun armen bewegen, en dat ze moeten leren om in hun eigen bedje te slapen en dat ze best even mogen huilen… ik voel mij zo onzeker… ☹️Ik voel als moeder dat er iets is maar kan er niet achter komt wat…  Liefs van een wanhopige moeder

Niet wat je wil horen maar het klinkt als heel normaal baby gedrag. Een baby maakt geluidjes, smakt en kreunt etc. 

 

Leren slapen in eigen bedje daar zijn de meningen over verdeeld doe vooral wat goed voelt en wat je fijn vindt. 

 

zo’n klein baby’tje sowieso niet lang laten huilen. Is het enige communicatiemiddel dat ze hebben. Huilen betekent dat er iets is. Even jengelen voordat ze in slaap vallen is prima maar echt huilen niet doen bij zo’n kleintje. 

 

Succes mama, het is zwaar maar bedenk dat ze maar heel even klein zijn. Nu kan je nog lekker knuffelen over een paar maanden willen ze dat niet meer. Dan willen ze alles zien en ervaren.

Misschien dat overdag veel huid  op huid contact hem wat rustiger maakt, ook voor het slapen gaan. Baby lekker in alleen een pamper bij jou op de ontblote borst en een dekentje over jullie heen. Dit maakt baby’s rustiger en vooral omdat jullie dit in het begin hebben gemist is het belangrijk dit in te halen. 

 

Ik hoop dat het je helpt. Liefs! 

Lieve mama,

Dat wat je omschrijft zou heel goed mama honger kunnen zijn.. je kleintje is 9 maanden zo dicht bij je geweest, kon je constant horen en voelen. Nu ineens alleen in een bedje is een grote omschakeling, ook al is het veiliger zo..

Ik zou je kindje ook zoveel mogelijk bij je nemen.. bloot of je borst zoals hierboven omschreven en overdag lekker in de draagzak. 

Ik zou je kindje zeker niet laten huilen. Vroeger werd inderdaad gezegd dat het geen kwaad kon maar tegenwoordig wordt daar toch anders over gedacht.. zo’n kleintje huilt ook niet voor niets.. 

hier werd het huilen na 12 weken echt stukken minder! Mocht je toch het gevoel blijven houden dat er iets niet klopt volg dab je gevoel en laat je niet wegsturen..

 

succes mama!

Wat je omschrijft is allemaal heel normaal. Ook het meerdere malen speentje opnieuw geven. Hoort er echt bij. 

Ik ben bevallen op de uitgerekende datum. Baby had een moeilijke start. Zij heeft weinig ingebakerd geslapen omdat ze graag de handjes vrij heeft. Ook ik was verbaasd soms geschrokken van de vele geluidjes die ze maken tijdens het slapen dus ik begrijp je heel goed.

Zes weken is nog zo klein! Als je mama hart zegt dat het niet goed zit, bespreek dit dan met de huisarts. Of ga eventueel een keer langs de osteopaat.

Sterkte

Hey wanhopige moeder, 

Heel pittig zo hè. Je zit wel echt in de piek der ellende (zo noemde ik het in ieder geval rond de 6 weken). Rond de 6 tot 8 weken zit je in de huilpiek, darmkrampjes top en er is een sprongetje/ regeldagen gaande. Hele leuke combi😵🙈 

Wat betreft het continu bij je willen zijn, dat is volgens mij heel normaal voor zo een jonge baby. Voor mij is het in ieder geval herkenbaar. Zeker rond die weken. 

De tips die ik heb is een winterslaap zakje. Die mouwtjes zijn lekker dik/ beetje zwaar. Dus maaien gaat hier een stuk lastiger en daarnaast biedt zo een lekkere dikke slaapzak ook warmte en geborgenheid. (Dat denk ik tenminste, aangezien wij ook niet meer onze dochter inbakeren maar haar hier in laten slapen). 

Dat trappelen kan wijzen op darmkrampjes. Bij ons is een groot verschil te merken na een bezoek aan de osteopaat. Poepen en windjes laten gaat hier nu een stuk makkelijker. Wij hadden echt een krijsende baby die er niet meer van kon slapen😔

Verder hebben mijn vriend en ik elkaar afgewisseld met slapen. Eentje ging naar beneden met baby en Netflix, terwijl de ander even echt een paar goede uren kon pakken. 

Inmiddels kunnen we weer met z’n drieën tegelijk naar bed en slaapt ze naast ons in de co sleeper een paar uur achter elkaar.

Komt echt goed 🙏 de eerste maanden zijn pittig. Sterkte!

Tja wat iedereen zegt klinkt het best normaal (sorry..) Een baby is gewoon pittig. De mijne is 3.5 maand en slaapt nog steeds onrustig. Vaak de eerste 20 minuten diep en daarna moet ik er ook 100x heen voor het speentje… ze maait met haar armen en draait almaar met haar hoofd.

Ze valt soms uit zichzelf in slaap maar ook nog heel vaak op de arm. Soms lukt het haar over te leggen, soms ook echt niet en is ze gelijk wakker. 

Die geluiden s nachts deed zij ook heeeel erg. Knorren, smakken, pfffff. Dat is nu wel een stuk minder, maar nu snurkt en hoest ze heel erg. Dus tja, t is altijd wat haha! 

Er zijn maar weinig baby’s die makkelijk en diep slapen. Onrust hoort er helaas gewoon heel erg bij, vooral die eerste 3 maanden. Misschien moet je je beeld een beetje bijstellen, en had je het anders verwacht… sorry😔

Succes met speentjes erin steken, dat doe ik hier ook nog 20x per nacht!💪

O en mijn dochter slaapt nog steeds overdag in het babynestje beneden. Boven slapen in dr eigen bed komt wel.. dat hoeven ze echt nog niet te kunnen als ze zo klein zijn. 

Ik heb nog een peuter in huis en heb echt geen tijd om steeds naar boven te lopen om de speen terug te steken, dus ze is ‘al’ 3.5 maand, maar slaapt nog heerlijk beneden en s nachts wel lekker in de wieg boven!

Ik vraag me af of het kreunen normaal is. Heb je dit duidelijk bij de kinderarts aangegeven? Heb je al een nacontrole gehad voor je kleine in het ziekenhuis? Geluiden maken is zeker normaal voor een baby, maar echt kreunen zou ik toch nog een keer benoemen. 

[Auteur]

Berichten