Mijn zoon van inmiddels 9 weken is zo enorm onrustig als ik hem in bed stop ‘s avonds. Overdag ook, maar ik leg hem in de kinderwagen neer om te slapen: daarin slaapt hij gelukkig wel nog wat uurtjes, want anders zou hij overdag gewoon ook niet slapen.

Hij slaapt in zijn co-sleeper naast mijn bed, maar wat een drama is het altijd. Ik breng hem de afgelopen dagen tussen 21:00-22:00 naar bed met iedere avond hetzelfde riedeltje. Heeft hij pijn? Is het bepaalde ongemak? Ik weet het even niet meer. Ik zat te denken om een bezoekje te brengen aan de osteopaat. Ik baker hem trouwens in met de pacco inbakerdoek.

‘S nachts komt hij ook gewoon om de 3 uurtjes voor een voeding. Ik heb het CB gevraagd om advies en een medewerker gaf mij een folder mee met slaaptips.. 😅
Nog meer ouders die dit herkennen en hun ervaringen kunnen delen? Komt dit ooit goed? 😅

Als de kinderwagen wel werkt, waarom dan niet die ook ’s nachts gebruiken?

Onze dochter slaapt niet zo makkelijk als er iemand bij haar op de kamer is. Hoewel ik niet weet of dat met 9 weken al was.

Wat bedoel je met onrustig? Huilen? Krijsen? Of gewoon te wakker om te slapen? Maakt nogal verschil voor het uitvogelen van de oorzaak.

Onze dochter sliep beter als we minstens 1 keer per dag naar buiten of ergens naar toe gingen. Je hoort veel mensen over teveel prikkels, maar de onze had eerder last van te weinig. ( Hoewel ze op echt drukke dagen ook wel overprikkeld raakte, en oververmoeide baby’s in slaap krijgen is echt een ramp.)

Het komt zeker ooit wel goed, maar waarschijnlijk niet vandaag of morgen.

Maar het slaapritme veranderd het eerste jaar regelmatig.

Een kinderwagen is ’s nachts niet veilig genoeg omdat de zijkanten dicht zijn en je kindje dan te weinig lucht kan krijgen als ze daar met hun gezichtje tegenaan liggen, dus zeker niet doen!

Op welke manier is je kleine onrustig? Geluidjes, smakjes, zuchten hoort er gewoon bij, maar als ze blijven huilen.. Kunnen krampjes zijn? Onze jongste was altijd onrustig omdat hij al meer wilde kunnen dan hij kon, maar dat merkte je met alles en over de hele dag. 

Hij jengelt veel, draait veel met zijn hoofd heen en weer, huilt af en toe, schrikt wakker als hij zijn oogjes dicht heeft. Hij heeft af en toe last van buikkrampjes. Vaak helpt het hem als ik hem dan even bij me neem om een dwarszittende boertje of scheetje eruit te laten. 

Mijn partner en ik laten onze zoontje ook gewoon zichzelf in slaap jengelen, maar na een bepaalde tijd is het niet meer leuk om aan te horen en troost ik hem. Het duurt gewoon bijna 1 uur of langer voordat ik hem in slaap krijg. Eerder in bed stoppen heb ik ook geprobeerd. Hoe moe hij ook is, als we hem in bed stoppen is hij opeens klaar wakker. 

Gebruiker10418908 schreef:

Hij jengelt veel, draait veel met zijn hoofd heen en weer, huilt af en toe, schrikt wakker als hij zijn oogjes dicht heeft. Hij heeft af en toe last van buikkrampjes. Vaak helpt het hem als ik hem dan even bij me neem om een dwarszittende boertje of scheetje eruit te laten. Mijn partner en ik laten onze zoontje ook gewoon zichzelf in slaap jengelen, maar na een bepaalde tijd is het niet meer leuk om aan te horen en troost ik hem. Het duurt gewoon bijna 1 uur of langer voordat ik hem in slaap krijg. Eerder in bed stoppen heb ik ook geprobeerd. Hoe moe hij ook is, als we hem in bed stoppen is hij opeens klaar wakker.

Dat klinkt alsof hij tegen de slaap vecht. Bij ons betekende een slaapritueel in het begin vooral dat ze eerder doorhad dat ze moest slapen, en er eerder tegen ging vechten. (Tegenwoordig helpt het juist wel, dat omslag punt merk je vanzelf wel waarschijnlijk.)

Geen pasklare oplossing. Maar onder de 4 maanden kan je een kind nog niet verwennen. Dus vooral doen wat wel werkt. Als hij overdag wel zelfstandig in slaap valt, hoef je je daar echt geen zorgen om te maken. ’s Avonds gewoon de hulp geven die hij nodig heeft om te slapen. En af en toe proberen of het nog steeds nodig is, om de 2 weken of zo.

En vooral door blijven gaan met extra hulp geven om boertjes en scheetjes te laten.

Bij ons zoontje met verborgen reflux werkte inbakeren juist erg veel weerstand op. Hij verzette zich tegen het inbakeren, en daarna op z’n rug in bed hoorde je hem steeds slikken. Hij heeft daarom altjjd op zijn zij geslapen, in een zijslaapkussen totdat hij om kon rollen. Zodra je hem op z’n zij legde, wist hij dat hij moest gaan slapen.

Lieve mama,

Vervelend hé, zo’n lief kindje wat de slaap moeilijk kan vatten. De eerste 4 maanden was het bij ons op z’n zachtst gezegd.. drama! Overdag sliep ze re-de-lijk.. s’avonds naar bed, regelrechte paniek.

Onze dochter had veel last van buikpijn, maar ook zonder buikpijn had ze vooral veel behoefte aan contact. 

Ik droeg haar veel in de draagdoek, echt een dikke aanrader. En s’avonds lag ze bij ons in de armen en liepen we rondjes door de woonkamer. Ze viel eigenlijk nooit zonder enige hulp in slaap. Ik heb me daar enorm zorgen om lopen maken.. 

Maar, toen onze dochter eenmaal de 4 maanden gepasseerd was.. en de buikpijn minder werd, ging dat slapen ook steeds beter. Ze valt gewoon zelf in slaap nu, zonder training of wat dan ook.

En.. misschien zonder inbakeren proberen? Onze dochter vond dat echt veschrikkelijk.. niet alle baby’s vinden het fijn. (Zij bleek later trouwens een buikslaper te zijn, valt ook nog te proberen dus 😉 )

Fedde&Kees lakentje kun je nog proberen? Is ook een soort inbakeren.

Maar…. Al het goede komt met de tijd. En baby’s verwennen.. bestaat echt niet 😉 Blijf lekker bij je eigen.. je moedergevoel heeft het eigenlijk altijd bij het juiste eind.

[Auteur]

Berichten